ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1020
สรุปบท บทที่ 1020 มองอันใดเล่า: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1020 มองอันใดเล่า จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1020 มองอันใดเล่า คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ร่างศักดิ์สิทธิ์?
กระตุ้น?
เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้ยินก็รู้สึกมึนงงไปสักพัก
“ร่างศักดิ์สิทธิ์นี้คือ…”
“หลังจากผู้บำเพ็ญเพียรที่เลื่อนขั้นผ่านระดับเก้าแล้ว จะก้าวข้ามผ่านแดนศักดิ์สิทธิ์ สามารถใช้พลังฟ้าดิน หลอมรวมร่างกายแล้วทำให้กลายเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์”
“ร่างกายของผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปจะมีขีดจำกัด แต่ร่างศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่เหมือนกัน พลังของมันไม่มีที่สิ้นสุด บำเพ็ญเพียรถึงระดับสูงสุด ยิ่งกว่านั้นก็เป็นอมตะ! ดังนั้นสำหรับผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปแล้ว ร่างศักดิ์สิทธิ์มีความสำคัญอย่างมาก และยิ่งไปกว่านั้น ตราบใดที่สามารถฝึกฝนได้มาถึงจุดนี้ ต่อให้กายเนื้อถูกทำลาย แต่เขาก็สามารถรวบรวมและสร้างร่างศักดิ์สิทธิ์ใหม่ได้อีกครั้ง!”
“กายเนื้อของพวกเราทั้งหลายถูกทำลายไปหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่วิญญาณเท่านั้น โดยพวกเราล้วนอาศัยการดูดกลืนพลังฟ้าดิน จนในที่สุดก็สามารถหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้ ตราบใดที่สามารถปลุกร่างศักดิ์สิทธิ์ให้ตื่นได้ พี่เป่าก็สามารถออกจากที่นี่ได้แล้ว”
ฉู่หลิวเยว่กะพริบตาปริบๆ แววตาเต็มไปด้วยความยินดี
“นั่นเป็นเรื่องที่ดีมากเลย! หากพลังของข้าสามารถช่วยผู้อาวุโสทั้งหลายได้ ข้าจะต้องทำอย่างแน่นอน!”
นางรู้ว่าตู๋กูโม่เป่าและผู้อาวุโสคนอื่นๆ ถูกขังอยู่ที่นี่ด้วยเหตุผลบางประการ
แต่ละเดือนพวกเขาออกจากทะเลทรายจันทราสีชาดได้เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น ส่วนใหญ่แล้วจะอยู่ที่ทะเลทรายจันทราสีชาดโดยไม่รู้วันรู้คืน
ตอนนี้ตู๋กูโม่เป่าสามารถหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว หลังจากนี้เขาก็สามารถออกจากที่นี่ได้
พื้นดินกว้างใหญ่ มีที่ใดไปไม่ได้?
“แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ดี เพียงแต่ว่า…ทางด้านพี่เป่า เกิดปัญหาขึ้นเล็กน้อย”
น้ำเสียงของหลานเซียว เหมือนว่าเขากำลังกลั้นหัวเราะอยู่
“ปัญหาอันใดหรือ?”
ฉู่หลิวเยว่ถามขึ้น
“ความจริงแล้วก็ไม่ได้มีอันใด เขาแค่กระวนกระวายอยากจะช่วยเจ้า จึงพยายามหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์ได้เร็วยิ่งขึ้น แต่ผลปรากฏว่า…”
“หลานเซียว หากเจ้าไม่ต้องการลิ้นแล้ว ข้าช่วยเจ้าดึงออกได้นะ”
น้ำเสียงของตู๋กูโม่เป่าเต็มไปด้วยจิตสังหาร
“ได้ๆ ข้าไม่พูดแล้ว! เช่นนั้นเจ้าพูดกับเยว่เอ๋อเองเถอะ!”
หลานเซียวเริ่มร้องขอความเมตตา คาดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ชวนทะเลาะกับตู๋กูโม่เป่า
เรื่องนี้จึงทำให้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
ร่างศักดิ์สิทธิ์มีความสำคัญเช่นนี้ ในเมื่อหลอมสำเร็จแล้ว มันยังจะมีปัญหาอันใดอีกได้
แล้วก็…เมื่อฟังจากคำพูดของหลานเซียว เหมือนว่าเรื่องนี้จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับนางเล็กน้อย?
นางครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วพูดว่า
“ไม่ทราบว่าตอนนี้ร่างศักดิ์สิทธิ์ของผู้อาวุโสอยู่ที่ใด? ข้าจะต้องทำอย่างใดถึงจะสามารถปลุกร่างศักดิ์สิทธิ์นั้นได้?”
ทันทีที่นางพูดจบ บนพื้นผิวน้ำก็เกิดการกระเพื่อมอย่างรุนแรง
หลังจากนั้น ใจกลางทะเลสาบสีไพลินก็เกิดกระแสน้ำวนขึ้น!
ระลอกคลื่นกระจายออกไปจนทั่ว และตรงกลางค่อยๆ ยุบลง
รังไหมสีม่วงจางๆ ค่อยปรากฏ และลอยขึ้นสูงอย่างช้าๆ!
แรงกดดันที่แข็งแกร่งค่อยๆ กระจายจากด้านบนเบาๆ
เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนี้ ฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกแน่นหน้าอกแล้ว! การโคจรพลังดั้งเดิมในร่างกายก็ค่อยๆ ช้าลง
นี่คือลมปราณของผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกใจ
ร่างศักดิ์สิทธิ์นี้ยังไม่ทันได้ตื่น ก็น่ากลัวขนาดนี้แล้ว
ไม่รู้ว่าพลังที่แท้จริงของตู๋กูโม่เป่าจะน่าตกใจแค่ไหน!
แล้วในตอนนี้ ทันใดนั้นไข่มุกธาราที่อยู่ภายในร่างกายของนางก็ปล่อยพลังที่อ่อนโยนแต่ทว่าแข็งแกร่งออกมา ก่อนจะแผ่กระจายเข้าทั่วทุกส่วนของร่างกายนาง
ความรู้สึกกดดันนั้นหายไปเป็นจำนวนมาก
แต่ฉู่หลิวเยว่ยังคงรู้สึกหายใจลำบาก ดวงตาจ้องมองไปข้างหน้าโดยไม่กะพริบ นางไม่กล้าพลาดแม้แต่เสี้ยววินาที
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...