ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1689
……….
ร่างกายของนางถูกบีบให้ลอยขึ้นกลางอากาศ
เหมือนกับมีฝ่ามือเหล็กข้างหนึ่งมาบีบรัดที่ลำคอของนางอยู่!
แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวกดทับที่ร่างกายของนาง แม้กระทั่งจะหายใจยังยากลำบาก
ใบหน้าของฉู่หลิวเยว่แดงก่ำขึ้นอย่างรวดเร็ว!
สายตาของลั่วเหยี่ยนมองสูงขึ้นเรื่อยๆ
“ตอนนี้จะขอโทษได้หรือยัง?”
หนานอีอีที่ยืนอยู่ด้านข้าง เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์นี้มุมปากก็โค้งขึ้นอย่างภาคภูมิใจ สายตามองไปทางฉู่หลิวเยว่ อีกทั้งยังแฝงด้วยความเสียดสีเยาะเย้ยอย่างไม่ปิดบังอีกด้วย
ซั่งกวนเยว่… ช่างความสามารถจริงๆ
ถ้าต้องสู้ตัวต่อตัว หนานอีอีมั่นใจว่านางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายแน่นอน
แต่…แล้วอย่างใดเล่า?
แม้ว่านางจะสู้ไม่ได้ แต่นางก็สามารถเชิญท่านอาลั่วเหยี่ยนมาช่วยเหลือได้!
ท้ายที่สุดแล้ว ซั่งกวนเยว่ก็ยังถูกนางเหยียบเอาไว้แทบเท้า!
เสียงฉินที่ดังขึ้นข้างหูของฉู่หลิวเยว่ เหมือนว่าเสียงนั้นจะใกล้มากขึ้นและชัดเจนยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
ริมฝีปากบางของนางยกยิ้มขึ้นมา ส่วนลึกของดวงตาเย็นชาราวกับหยกดำ
“เจ้า…ฝันไปเถอะ…”
“รนหาที่ตาย”
ลั่วเหยี่ยนกระชับเถาวัลย์มัดเซียนแน่น ในตอนที่เขากำลังจะลงมือ ทันใดนั้นก็สัมผัสได้ถึงลมหนาวที่พัดมาจากด้านข้าง!
เขาขมวดคิ้วขึ้น แล้วหันไปมองอย่างรวดเร็ว
เงาร่างเล็กๆ สายหนึ่ง ปรากฏกายขึ้นข้างกายเขาตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ!
ห่างกันเพียง…สามก้าวเท่านั้น!
เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก!
เด็กผู้หญิงคนนี้มาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร เหตุใดเขาถึงไม่สังเกตเห็นระลอกคลื่นและพลังที่แปรเปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย?
ใบหน้าของถวนจื่อเต็มไปด้วยโทสะ ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ กระโปรงใบบัวปลิวพัดแม้ไม่มีลม เมื่อมองไปแล้ว มันเหมือนกับเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง และกำลังจะกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง!
“กล้ารังแกอาเยว่ เจ้ารนหาที่ตายแล้ว!”
ถวนจื่อตะโกนขึ้นเสียงดัง ในขณะเดียวกันนั้นเองก็ปล่อยหมัดหนึ่งหมัดออกมา!
ตอนที่มือเล็กๆ อวบอ้วนและขาวเนียนของนางกำแน่นจนเป็นหมัด มือนั้นก็เหมือนกับขนมสายไหมที่อ่อนนุ่ม
แต่ทว่าลั่วเหยี่ยนกลับหน้าเปลี่ยนสีในทันที!
เพราะว่าความเร็วของหมัดนี้นั้นสูงมาก!
อีกทั้งตอนที่นางปล่อยหมัดนี้มา ความว่างเปล่ารอบข้างก็ไม่สามารถทนรับแรงกดดันนี้ได้ และเริ่มพังทลายลงไป!
แต่ก็สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหมัดนี้มีพลังน่าอัศจรรย์เพียงใด!
แววตาของลั่วเหยี่ยนจริงจังขึ้น ในขณะเดียวกันก็ปล่อยมันออกมา!
ตู้ม!
หมัดทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรงจนทำให้เกิดเสียงดังกึกก้อง!
ลั่วเหยี่ยนรู้สึกเหมือนว่ากำปั้นของเขากระแทกเข้ากับแผ่นเหล็กกล้า!
หลังจากความเงียบปกคลุมอยู่ชั่วครู่ ความเจ็บและชาที่ยากจะอธิบายออกก็แผ่ขยายทั่วร่าง!
หนังตาของลั่วเหยี่ยนกระตุกอย่างรุนแรง!
หากร่างศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่ได้สมบูรณ์มาเป็นเวลานานแล้ว เกรงว่ากระดูกของเขาคงจะต้องแหลกละเอียดเพราะแรงโจมตีเมื่อครู่นี้แล้ว!
แต่เมื่อหันไปมองเด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า สีหน้าของนางยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เหมือนกับว่าไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย!
กายเนื้อก็แข็งแกร่ง!
ภายในใจของลั่วเหยี่ยนมีข้อสันนิษฐานมากมายปรากฏขึ้น
พลังการต่อสู้มือเปล่าที่น่ากลัวขนาดนี้ ต้องไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์พึงมีแน่นอน!
ยิ่งไปกว่านั้นบนร่างกายของเด็กผู้หญิงคนนั้นไม่มีระลอกคลื่นแห่งพลังปราณดั้งเดิมเลยแม้แต่น้อย หมัดนี้ใช้เพียงแค่พลังกายล้วนๆ!
หรือว่าจะเป็นสัตว์อสูร?
สัตว์อสูรที่สามารถแปลงกายเป็นมนุษย์ได้ ก็มีเพียงอสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งบรรพกาลสองชนิดเท่านั้น
ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้ยินมาว่าพวกเขาจะสามารถแปลงกายเป็นลักษณะเช่นนี้ได้ด้วย…
เขายังไม่ทันครุ่นคิดได้อย่างเข้าใจ หมัดที่สองของถวนจื่อก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งแล้ว!
เขาไม่สามารถเผชิญหน้านางได้อีกแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วแน่น สะกิดปลายเท้า แล้วรีบถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว!
พรึ่บ!
เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะถอย ถวนจื่อก็เหยียบเถาวัลย์มัดเซียนเอาไว้อย่างแรง!
ขณะที่เชือกโปร่งแสงกำลังจะพันรอบตัวนาง ถวนจื่อก็หรี่ตาลง เปลวเพลิงสีทองคำชาดก็ลุกท่วมทั่วร่างกายในทันที!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...