ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1690

……….

อาจารย์!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกยินดีเป็นอย่างมากและรีบเงยหน้าขึ้นไปมองทันที!

ระลอกคลื่นสั่นสะเทือนขึ้นท่ามกลางอากาศที่ว่างเปล่า

เงาร่างของชายสวมชุดคลุมสีขาวก้าวเดินออกมา!

คนผู้นั้นก็คือหนานซู่ไหว…เจ้าสำนักหลิงเซียว และเป็นอาจารย์ของนาง!

เขาสะบัดแขนเสื้อ พลังปราณดั้งเดิมอันทรงพลังพุ่งออกไป! แล้วพุ่งตรงไปยังลั่วเหยี่ยน!

อันตราย!

ลั่วเหยี่ยนตกใจอย่างมาก และรีบถอนการโจมตีพร้อมหลบเลี่ยงไปด้านหลัง!

แต่พลังการโจมตีของหนานซู่ไหวน่าตกใจมากเกินไป แล้วยังทำให้เขารู้สึกแน่นหน้าอก เงาร่างซวนเซไป!

แทบจะในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสอูเผิงก็พ่ายแพ้ต่อหรงซิว เขาได้รับการโจมตีที่รุนแรง ตัวลอยกระเด็นออกไป ก่อนจะกระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง!

ผู้อาวุโสไป๋ถงที่ต่อสู้พัวพันกับฉู่หนิงอยู่ตลอด เมื่อสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวทางนี้ เขาก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก และรีบถอยร่นลงไปทันที

“อาลั่วเหยี่ยน! ผู้อาวุโสอูเผิง!”

เมื่อเห็นคนของฝ่ายตัวเองถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง หนานอีอีก็ไม่สามารถรักษารอยยิ้มไว้ได้อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นจึงรีบพุ่งตัวขึ้นมา

หนานอวี่สิงอ้าปากค้าง ไม่ได้พูดอันใด แต่ความไม่สบายใจกลับพลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้น

เงาร่างของหนานซู่ไหววูบไหว ก่อนจะมายืนขวางหน้าฉู่หลิวเยว่เอาไว้

หรงซิวก้าวเท้าพลาดเล็กน้อย แต่ก็มีฉู่หลิวเยว่คอยประคองอยู่

หนานซู่ไหวหันกลับมามอง พร้อมใช้สายตาสำรวจตัวนางอย่างเป็นกังวล

“นังหนูเยว่เออร์ เจ้าเป็นอย่างใดบ้าง?”

ฉู่หลิวเยว่ส่ายหน้า

“อาจารย์โปรดวางใจ ข้าไม่ได้เป็นอันใด”

เพียงแค่บาดเจ็บภายนอกเท่านั้น ไม่ได้สาหัส

ลั่วเหยี่ยนยังไม่ทันได้ลงมืออย่างโหดเหี้ยม แต่อาจารย์ก็มาเสียก่อน

หรงซิวมีสีหน้าเย็นชา เขายื่นมือไปลูบที่ลำคอของฉู่หลิวเยว่

“โอ๊ย…”

ความเจ็บปวดแผ่เข้าสู่ร่างอย่างฉับพลันทำให้ฉู่หลิวเยว่ต้องหดคอลง

ทันใดนั้นก็สามารถสัมผัสได้ว่าลมหายใจของหรงซิวเย็นลงอีก ฉู่หลิวเยว่จึงรีบพูดขึ้นว่า

“บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่เป็นไร”

เมื่อครู่นี้ทั้งสองฝ่ายเพิ่งประมือกันไป บนลำคอของนางจึงมีรอยจ้ำสีแดงช้ำอยู่หลายรอย

และนางก็รีบร้อนมากเกินไปจนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท

หรงซิวไม่ได้พูดอันใด แต่เมื่อมองบาดแผลนั้น ดวงตาของเขาก็มืดครึ้มลง

ฉู่หนิงและถวนจื่อก็รีบติดตามมาในทันที

แม้ว่าฉู่หลิวเยว่จะตกอยู่ในสถานการณ์น่ากลัว แต่ไม่มีอันตรายใดๆ แต่ภาพเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ พวกเขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

ลั่วเหยี่ยนลงมืออย่างโหดเหี้ยมจริงๆ!

ถ้าไม่ใช่เพราะหนานซู่ไหวมาได้ทันเวลาพอดี ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่จะเป็นอย่างใดบ้างก็ไม่มีใครทราบได้

…

หนานซู่ไหวสีหน้าเย็นชาลงหลายส่วน จากนั้นก็หันกลับไปมองลั่วเหยี่ยนและหัวเราะเสียงเย็น

“ลั่วเหยี่ยน ไม่ได้เจอกันหลายปีเชียวนะ ฝีมือของเจ้านั้นแข็งแกร่งขึ้นไม่น้อย คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะมารังแกลูกศิษย์ของผู้เฒ่าอย่างข้า!”

น้ำเสียงของเขาดังกังวานราวกับเสียงฟ้าผ่า คำพูดแต่ละคำแฝงด้วยแรงกดดันที่รุนแรง เสียงนั้นกระทบเข้าที่โสตประสาทของลั่วเหยี่ยนและคนอื่นๆ

หนานอวี่สิงและหนานอีอีที่อยู่ในระดับต่ำกว่าก็ต้องตัวสั่นสะท้าน และกระอักเลือดออกมา!

ร่างกายของผู้อาวุโสไป๋ถงก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ในตอนนี้จึงไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ เมื่อเขาได้รับแรงกดดันที่น่าหวาดกลัวนี้ ใบหน้าของเขาก็ซีดขาวไปในทันที

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้อาวุโสอูเผิง

ก่อนหน้านี้เขาถูกหรงซิวทำร้ายจนบาดเจ็บเต็มตัว แม้กระทั่งแรงจะลุกขึ้นมายังไม่มีเลย

แม้ว่าลั่วเหยี่ยนจะดีกว่าพวกเขาเสียหน่อย แต่เมื่อเห็นสถานการณ์ของฝั่งตนเอง สีหน้าของเขาก็ย่ำแย่ลงอย่างมาก

คาดไม่ถึงว่าหนานซู่ไหวจะมาที่นี่ด้วย…

ทุกคนภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ล้วนรู้ดีว่า หนานซู่ไหวเป็นคนมีความสามารถรอบด้านที่หาได้ยาก อีกทั้งการบำเพ็ญเพียรในแต่ละด้านก็โดดเด่นเป็นอย่างมาก

เขาสามารถทะลวงด่านเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ได้ตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อนแล้ว

แม้ว่าช่วงนี้หนานซู่ไหวจะเก็บตัวมาก ไม่ค่อยได้เปิดเผยตัวตนภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ แต่ลั่วเหยี่ยนก็ไม่กล้าที่จะประมาทเขา

ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้หนานซู่ไหวแข็งแกร่งขนาดไหนกันแล้ว?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน