ตอน บทที่ 1060 เบื้องหลังนางมิธรรมดาเลย จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1060 เบื้องหลังนางมิธรรมดาเลย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เยี่ยนชิงรีบย่ำเท้าไปหาฉู่หลิวเยว่และเตรียมจะเอ่ยปาก แต่กลับเห็นแม่นางฝั่งตรงข้ามพลันก้าวเท้าออกมาเสียก่อน
“ข้าน้อยมีนามว่าตู๋กูเยว่ ขอคารวะใต้เท้าเยี่ยนชิงเจ้าค่ะ”
ฉู่หลิวเยว่กล่าวพร้อมรอยยิ้มหวานจนใบหน้า และโค้งคำนับให้เขาไปพลาง
เยี่ยนชิงถึงกับเขาอ่อนและแทบจะทรุดลงกับพื้น
“นี่ท่าน…”
เขาพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ ทว่าก่อนที่เขาจะทันได้พูดอันใด ก็พลันเหลือบไปเห็นประกายวิบวับในดวงตากลมดำขลับของฉู่หลิวเยว่เสียก่อน
ดวงตาที่สุกใสแพรวพราวดั่งดวงดาราคู่นั้น เปล่งประกายระยิบระยับออกมาอย่างชัดเจน
จนเยี่ยนชิงสำลักน้ำลายตัวเอง และรีบกลืนคำพูดที่เหลือลงคอทันควัน
เขาคร่ำครวญอยู่ในใจ
เดิมทีมันควรจะเป็นองค์ชายที่เสด็จมาที่นี่ แต่จู่ๆ เขาก็ถูกเจียงจื่อหยวนรั้งไว้
ครั้นได้ยินว่ามันเกี่ยวกับสำนักวิชา องค์ชายก็ถึงกับหยุดฝีเท้าแล้วส่งเขามารับหน้าก่อน
เยี่ยนชิงคิดไว้ตั้งนานแล้วว่า หลังจากรู้เรื่องพวกนี้ ฉู่หลิวเยว่จักต้องไม่พอใจแน่นอน นางอาจจะโมโหแล้วโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หรืออาจตำหนิติเตียน…
แต่คิดไม่ถึงว่านางจักนิ่งเฉยและปกปิดสถานะของตัวเองเช่นนี้!?
หากแต่ท่าทีแบบนี้นี่สิ น่ากลัวกว่าปฏิกิริยาเหล่านั้นเสียอีก!
เยี่ยนชิงยืนคร่ำครวญในใจอยู่พักหนึ่ง
ถ้ารู้แบบนี้เขาน่าจะรอมาพร้อมองค์ชายดีกว่า!
ไฉนตอนนี้เขาถึงกลายเป็นตัวรับกระสุน[1]ไปได้?
จากนั้นหลายๆ คนในห้องก็เริ่มสังเกตเห็นบรรยากาศแปลกๆ ระหว่างคนทั้งสอง
หูหยางจ้องมองพวกเขาทั้งสองคนสลับไปมา และถามอย่างลังเลว่า
“… ใต้เท้าเยี่ยนชิง ท่านรู้จักคุณหนูตู๋กูด้วยหรือ?”
เยี่ยนชิงกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
“… ระ…รู้จัก…”
“เมื่อก่อนข้าเคยพบใต้เท้าเยี่ยนชิงมาแล้วสองสามครา แต่ตอนนั้นข้ามิทราบเรื่องภูมิหลังของใต้เท้า
เยี่ยนชิง กระทั่งวันนี้ข้าถึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้วตำแหน่งของใต้เท้านั้นพิเศษเพียงใด”
ฉู่หลิวเยว่ตอบกลับทันที รอยยิ้มพิมพ์ใจนั่นยังคงประดับอยู่บนใบหน้า ชวนให้บรรยากาศดูผ่อนคลาย
แต่พอคนรอบข้างได้ยินประโยคนี้ ก็ล้วนตกอกตกใจราวได้ยินเสียงฟ้าผ่า!
…ตู๋กูเยว่รู้จักใต้เท้าเยี่ยนชิง?
บุรุษผู้เป็นดั่งสหายคนสนิทของโอรสสวรรค์!
และมีสถานะสูงส่ง ถึงขั้นที่ว่าสามารถปลิดชีพคนในพระราชวังเมฆาสวรรค์ได้ในพริบตา!
เยี่ยนชิงหางตากระตุกอย่างแรง
ทุกคำพูดของฉู่หลิวเยว่ราวกับจับเขาขึ้นไปหิ้งแล้วเผาทิ้งอย่างใดอย่างนั้น!
หลินเทียนเฟิงมองภาพนั้นด้วยความประหลาดใจ และทันใดนั้นก็มีแสงสว่างวาบขึ้นในหัวของเขา!
ประเดี๋ยวก่อน!
ตู๋กูเยว่เป็นคนนอกพรมแดน นางย่อมมิเคยมาเยือนอาณาจักรเสิ่นซวี่
หมายความว่าพวกเขาน่าจะรู้จักกันตั้งแต่นอกพรมแดนแล้วใช่หรือไม่?
หากสังเกตปฏิกิริยาของทั้งสองคนดีๆ โดยเฉพาะท่าทีของใต้เท้าเยี่ยนชิง ก็จะเห็นว่าพวกเขาไม่เหมือนคนที่เคยพบกันแค่สองสามครั้งเลย
หรือว่า…
ในใจของหลินเทียนเฟิงเริ่มคาดเดาบางอย่างที่เกินความเป็นจริง
แต่มันดูไร้แก่นสารเกินไป แค่คิดเล่นๆ หัวใจของเขาก็สั่นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้แล้ว
เขาเผลอหันไปมองหลินจือเฟย แต่กลับเห็นว่าหลินจือเฟยกำลังจับสังเกตคนทั้งสองอย่างตาไม่กะพริบ
สายตาจากผู้คนที่อยู่รอบๆ ทำให้เยี่ยนชิงแสบร้อนไปทั่วแผ่นหลัง
เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
“…คุณหนูตู๋กู ข้าขออนุญาตพูดกระไรสักนิด ได้หรือไม่?”
ห้องโถงกว้างที่เงียบอยู่แล้วพลันเงียบกริบยิ่งกว่าเดิม
คนอย่างเยี่ยนชิงเนี่ยนะ?
หากว่าตามตำแหน่งของเขาแล้ว เขาจะต้องพูดจาสุภาพสตรีบ้านๆ เพียงนี้เชียวหรือ!?
ทว่าอีกนัยหนึ่ง มันไม่ใช่แค่ความสุภาพ แต่ยังแฝงด้วยการวิงวอนขอร้องอีกต่างหากโนเวลพีดีเอฟ
ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกตะลึง
ทว่ามีเพียงฉู่หลิวเยว่ผู้กุมความลับทุกอย่างเท่านั้น ที่มิได้แสดงท่าทีประหลาดใจใดๆ รอยยิ้มสวยกดยิ้มลึกลงกว่าเดิม
“ได้สิ”
เยี่ยนชิงสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะผายมือไปอีกทาง
“เช่นนั้นก็เชิญทางนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...