ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1131

หรงซิว!

ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงเมื่อเห็นตัวอักษรอันคุ้นเคยสองตัว ที่ปรากฏขึ้นตรงด้านบนสุดของรายชื่อ

หรงซิวน่ะหรือ…อยู่ในรายชื่อของเซียนหมอ!?

แถมยังอยู่ด้านบนสุดเสียด้วย!?

“หะ…เหตุใดเขาถึงได้อันดับหนึ่งล่ะ?”

ฉู่หลิวเยว่พึมพำเสียงเบา

แต่พอได้ยินเสียงของนาง ผู้อาวุโสวั่นเจิงเองก็เงยหน้าขึ้นมองรายชื่อด้านบน แล้วหรี่ตาลง

“เจ้าพูดว่าหรงซิวหรือ? เขาไม่ใช่อันดับหนึ่งสักหน่อย”

ฉู่หลิวเยว่หันไปมองเขาทันที

“หรงซิวได้อันดับสอง เหนือเขายังมีอยู่อีกคนหนึ่ง”

“ยังมีอีกหรือขอรับ?”

ฉู่หลิวเยว่พลันเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่เห็นนามใดที่อยู่เหนือชื่อของหรงซิวเลย

“อันดับหนึ่งนั้น…”

“นามของอันดับหนึ่งถูกลบไปแล้ว”

น้ำเสียงของผู้อาวุโสวั่นเจิงฟังดูแปลกไปเล็กน้อย

“ไฉนถึงเป็นเช่นนั้นขอรับ?”

ฉู่หลิวเยว่ไม่เข้าใจเลยสักนิด

ทุกคนในสำนักล้วนต้องการมีชื่ออยู่ในงานประลองชิงอวิ๋น แล้วเหตุใดนามของผู้ที่ได้อันดับหนึ่งจึงถูกลบไปเล่า?

“นั่นเป็นฝีมือของเจ้าสำนัก หลังจากที่นามของอันดับหนึ่งปรากฏขึ้นในรายชื่อ ไม่นานเขาก็ลบมันออก ทำให้ศิษย์หลายคนที่เพิ่งเข้ามา คิดว่าหรงซิวคืออันดับหนึ่ง แต่ความจริงแล้วมิใช่เลย”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงเชิดปลายคางขึ้น

“อืม ลองมองให้ดีสิ แล้วจะเห็นว่าตรงรายชื่ออันดับหนึ่งนั้น มีตราของเจ้าสำนักประทับไว้อยู่”

ฉู่หลิวเยว่ตั้งใจมองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง ก่อนจะรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากจุดบนสุด

แต่แล้วเหตุอันใดเจ้าสำนักถึงทำเช่นนั้น?

ฉู่หลิวเยว่ลังเลว่าจะพูดดีหรือไม่

เพราะยามที่บุคคลระดับสูงเช่นนี้ต้องการจะทำอันใด ย่อมมีการประมวลผลและยืนยันความคิดของตนก่อนอยู่แล้ว เช่นเดียวกับตอนที่เขาถามผู้อาวุโสวั่นเจิงครานั้น

“แต่มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน และปัจจุบันก็ไม่ค่อยมีคนในสำนักวิชาพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉะนั้นจึงไม่ค่อยมีใครรู้ถึงข้อเท็จจริงนั่น”

แม้จะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับการจัดอันดับชิงอวิ๋น แต่เหล่าผู้อาวุโสและศิษย์สาวกก็เลือกที่จะเงียบเป็นอันเข้าใจโดยนัยทั่วกัน

ผู้อาวุโสวั่นเจิงพลันถอนหายใจเบาๆ

หากมิใช่เพราะรับฉู่หลิวเยว่เป็นศิษย์ในปกครองแล้วล่ะก็ เขาคงไม่พูดถึงมันหรอก

เรื่องบางเรื่อง…เมื่อจบไปแล้วก็คืออดีต

“เรื่องนี้เจ้ารู้แค่นี้ก็พอ มิจำเป็นต้องเจาะลึก ในเมื่อลำดับรายชื่อเซียนหมอของงานประลองชิงอวิ๋นในตอนนี้กล่าวว่าหรงซิวคืออันดับหนึ่ง เช่นนั้นก็ไม่มีอันใดผิดแปลก ส่วนเจ้า ฉู่เยว่ หลังจากนี้เจ้าต้องฝึกฝนให้มากขึ้น จะได้ขึ้นไปอยู่บนรายชื่อโดยเร็วที่สุด!”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงตบไหล่ของฉู่หลิวเยว่ด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าของเขามักจะดูดุดันและจริงจังอยู่เสมอ แต่ในยามนี้เขากลับใจดีอย่างคาดไม่ถึง เขามองฉู่หลิวเยว่ด้วยดวงตาเป็นประกาย เสมือนตั้งความหวังไว้กับนางสูงลิ่ว

ฉู่หลิวเยว่แอบรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาหน่อยๆ

“ท่านอาจารย์หมายความว่า…”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงกระหยิ่มยิ้มเยาะ

“อย่าห่วงเลย! ข้ามิได้หวังให้เจ้าติดอันดับตอนนี้! ข้าจะให้เวลาเจ้าสามเดือน เป็นอย่างใด?”

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้ามองรายชื่ออันดับแรกและอันดับสุดท้ายของแขนงเซียนหมอ

“แล้ว…ตอนนี้เปียนเหวินเฮ่าผู้นั้นอยู่ระดับใดหรือขอรับ?” ฉู่หลิวเยว่ถามเสียงต่ำ

“หึ หึ ไม่สูงมากหรอก! ตอนนี้เด็กนั่นอยู่ระดับเก้าขั้นสูงสุด! แค่เจ้าทะลวงขึ้นสู่ระดับเก้าขั้นสูงสุดได้ ด้วยลมปราณและจิตวิญญาณแห่งเซียนหมอที่อยู่ภายในตัวเจ้า เจ้าจักเอาชนะเขาได้แน่นอน!”

ฉู่หลิวเยว่ “…”

ผู้อาวุโสวั่นเจิง เหมือนท่านจะมองข้าผิดไปหน่อยนะ…

ถึงข้าจะเป็นอัจฉริยะเพียงใด แต่การที่ท่านคาดหวังให้ข้าทะลวงผ่านเซียนหมอระดับแปด ขึ้นสู่ระดับเก้าภายในสามเดือนนี่ก็ดูจะเกินไปหรือเปล่า!?

ตอนอยู่ที่ผาแดนสวรรค์นางเพิ่งจะทะลวงขึ้นสู่ระดับแปดได้ไม่นานเองนะ!

“มีปัญหาหรือ?” แววตาของผู้อาวุโสวั่นเจิงเปี่ยมไปด้วยความรักใคร่เอ็นดู “หรือจะให้ข้าอัดฉีดเจ้าดี?”

ฉู่หลิวเยว่ “…ศิษย์จักทุ่มสุดตัวเลยขอรับ!”

“อย่างนี้สิ ถึงจะสมกับเป็นศิษย์ของข้า!”

ผู้อาวุโสวั่นเจิงพลันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในใจรู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก

การจะเจออัจฉริยะที่เหมือนเจ้าเด็กมหันตภัยในอดีตนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก และนั่นเป็นสาเหตุที่หลายปีมานี้ไม่มีใครเก่งพอจะเข้าตาเขาเลยสักคน

แต่ในที่สุด ตอนนี้ก็มีคนแบบฉู่เยว่เข้ามา ถ้าตั้งใจฝึก เขาต้องทำได้แน่นอน!

ผู้อาวุโสวั่นเจิงหายทุกข์เป็นปลิดทิ้ง แต่ฉู่หลิวเยว่กลับทุกข์ใจเสียเอง

หรงซิวหลุบตามองลงไป

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตา ก่อนจะเดินไปทางฝั่งรายชื่อของจอมยุทธ์

ฝูงชนล้วนส่งเสียงดังอึกทึก

“นี่น่ะหรือ การจัดอันดับชิงอวิ๋น!”

“เห้อ เมื่อเดือนก่อน กว่าข้าจะขึ้นไปอยู่บนนั้นได้ช่างยากนัก แล้วเดือนนี้ก็ยังทะลวงไม่สำเร็จ เกรงว่าคงได้ถูกลดอันดับลงมาแน่…”

“ข้าได้ยินว่าผู้แข็งแกร่งที่ทะลวงไปถึงระดับเทพเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์เข้าไปอยู่ในยี่สิบอันดับแรก ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าพวกคนที่อยู่แถวบนนั้นเป็นปีศาจหรืออันใด!”

“ข้าได้ยินว่าศิษย์พี่หรงซิวครองตำแหน่งนั้นมาหลายปีแล้ว จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครทำลายมันได้ น่าทึ่งจริงๆ…”

ฉู่หลิวเยว่ใจกระตุกเบาๆ

แน่นอนว่าอันดับแรกยังเป็นนามของหรงซิวอีกครั้ง!

เพียงแต่ว่า ใต้ชื่อของเขากลับมีช่องว่างเล็กๆ อยู่

เมื่อนึกถึงคำพูดของผู้อาวุโสวั่นเจิง ทันใดนั้นนางก็เข้าใจบางอย่างได้ในทันที

ที่ด้านข้างยังมีน้องใหม่จำนวนหนึ่งถามไถ่กันด้วยความงุนงง

“คนแรกคือศิษย์พี่หรงซิว แล้วคนที่สองล่ะ?”

“จริงด้วย! น่าแปลกนัก เหตุใดเหมือนมีบางอย่างขาดหายไปเลย?”

“ชู่…”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ศิษย์รุ่นเก่าก็รีบส่งสัญญาณให้พวกเขาเงียบเสียงลง

“ผู้ที่ได้อันดับสองเป็นศิษย์คนพิเศษของทางสำนัก ไม่สามารถเอ่ยนามได้! พวกเจ้าเพิ่งเข้ามา ไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่หลังจากนี้ห้ามพูดเรื่องนี้อีก!”

เด็กใหม่หลายคนดูงุนงง

“เหตุใดหรือขอรับ?”

“ไม่มีอันใด สรุปก็คือ จากนี้ไปเจ้าจะต้องปฏิบัติตามกฎนี้อย่างเคร่งครัด พวกเจ้ามาที่สำนักวิชาเพื่อพัฒนาทักษะของตัวเอง ส่วนเรื่องของคนอื่น และเรื่องอื่นนั้นไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า เข้าใจหรือไม่?”

“…ขอบคุณศิษย์พี่ที่ชี้แนะขอรับ!”

ฉู่หลิวเยว่ใจเต้นระรัว แล้วหันไปมองรายชื่อฝั่งปรมาจารย์

ชื่อของหรงซิวอยู่อันดับสอง

แต่ชื่อของอันดับหนึ่งนั้น ถูกลบออกไปเหมือนฝั่งเซียนหมอเลย!