ตอน บทที่ 1168 ข้ายังพูดไม่จบ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1168 ข้ายังพูดไม่จบ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
นิ่งสนิท
ทุกสายตาจับจ้องไปยังชายหนุ่มที่เผยยิ้มออกมาอย่างชัดเจนด้วยความรู้สึกอึ้งปนสลดใจ และพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง
สำเร็จแล้ว…
เขาหลอมยาสำเร็จแล้วจริงๆ หรือ! ?
“เป็นไปไม่ได้!”
อยู่ๆ หลิ่วจื่ออันก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง
เขาจ้องเขม็งมายังฉู่หลิวเยว่ เปลวเพลิงแห่งความโกรธแค้นลุกโชนในดวงตาอย่างเหลือเชื่อ ราวกับต้องการจะแผดเผาร่างของฉู่หลิวเยว่ให้เป็นรู!
“ยาอายุุวัฒนะของเจ้าต้องมีอันใดผิดเพี้ยนเป็นแน่!”
ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้รู้สึกรำคาญแต่อย่างใด แม้แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของนางก็ไม่สั่นไหวเลยสักนิด
“ในเมื่อศิษย์พี่หลิ่วมั่นใจถึงเพียงนี้ เหตุใดจึงไม่มาตรวจสอบด้วยตัวท่านเองเสียเลย?”
เมื่อเห็นท่าทางที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของฉู่หลิวเยว่เช่นนี้ หลิ่วจื่ออันก็รู้สึกหวั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของเขาราวกับถูกอันใดบางอย่างกำไว้แน่น!
เมื่อครู่เขาเห็นกับตาว่าฉู่เยว่กำลังจะล้มเหลว!
แต่ผู้ใดจะคิดเล่าว่าเขาจะพลิกสถานการณ์ได้ภายหลัง!
หลิ่วจื่ออันคอยปลอบตัวเองอยู่ในใจ
เป็นไปไม่ได้…
ต่อให้เป็นเซียนหมอระดับเก้า หากแต่เจอสถานการณ์อย่างเมื่อครู่เข้าก็ทำอันใดมิได้ นับประสาอันใดกับฉู่เยว่?
แม้ยาอายุวัฒนะของเขาดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอันใด แต่…ผลกระทบจากความผันผวนครั้งใหญ่ในตอนนั้น เขาไม่เชื่อว่ามันจะเป็นยาอายุวัฒนะที่สมบูรณ์แบบจริงๆ!
ฉู่เยว่ผู้นี้คงแค่แสร้งทำท่าทีสุขุมไปเท่านั้น!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลิ่วจื่ออันก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะรวบรวมสติก่อนจะเดินไปข้างหน้า
…
“ดูเหมือนศิษย์น้องฉู่เยว่จะมั่นใจในตัวเองมาก”
หลิ่วจื่ออันเอ่ยอย่างเย็นชา
“ถ้าเช่นนั้น เหตุใดไม่เอาออกมาให้ดูหน่อยเล่า?”
ฉู่หลิวเยว่ยิ้ม
“ศิษย์พี่หลิ่วเป็นผู้ปรุงยาเสร็จก่อน เชิญท่านก่อนเถิดขอรับ”
หลิ่วจื่ออันกัดฟันกรอด และยิ่งมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้ากำลังประหม่า
เขายิ้มเยาะอย่างเยือกเย็น ก่อนจะหยิบตลับหยกของตนขึ้นมา
ทุกสายตาจับจ้องมายังเขา
จากนั้น หลิ่วจื่ออันก็เปิดตลับหยก
ยาอายุุวัฒนะสีแดงสดขนาดเท่าเม็ดลำไยวางแน่นิ่งอยู่ข้างใน!
ทุกคนสามารถมองเห็นลวดลายที่อยู่บนนั้นได้อย่างชัดเจน
แน่นอนว่ามันคือยาเม็ดระดับเก้า!
“ประจักษ์ชัดแล้วหรือไม่?”
น้ำเสียงของหลิ่วจื่ออันฟังดูค่อนข้างร้อนรน
แต่ในขณะที่เขากำลังจะปิดตลับหยกนั้น ฉู่หลิวเยว่ก็ขัดขึ้น
“ช้าก่อน”
หลิ่วจื่ออันขมวดคิ้ว “มีอันใดอีก?”
ฉู่หลิวเยว่ชี้ไปที่ตลับหยกของเขา
“ศิษย์พี่หลิ่ว ดูเหมือนว่ายาอายุวัฒนะของท่าน…จะมีบางอย่างผิดปกติ”
สีหน้าของหลิ่วจื่ออันเริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“เจ้าพล่ามอันใดไร้สาระ! ยาอายุวัฒนะนั่นคือยาเม็ดระดับเก้า ล้วนเป็นที่ประจักษ์ชัดแก่สายตาผู้คน! จะมีสิ่งใดผิดปกติได้หรือ!”
น้ำเสียงของเขาเริ่มเจือปนมากับความฉุนเฉียวและขุ่นเคือง
สีหน้าท่าทางของฉู่หลิวเยว่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และเผยรอยยิ้มอันอ่อนโยน
“ศิษย์พี่หลิ่ว แม้ข้าจะเป็นเพียงเซียนหมอระดับแปด มิอาจทัดเทียมกับยาอายุวัฒนะระดับเก้าของท่านได้ แต่…ข้าเองก็เคยเห็นยาอายุวัฒนะระดับเก้ามาบ้าง ยาอายุวัฒนะเม็ดนั้นของท่านเมื่อครู่นี้ ดูเหมือนคุณลักษณะจะยังไม่ถูกต้องนัก ไม่ทราบศิษย์พี่หลิ่วจะว่าอันใดหรือไม่ หากจะขอให้หยิบยาอายุวัฒนะขึ้นมาให้ทุกคนได้ดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน”
หัวใจของหลิ่วจื่ออันเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ
เด็กคนนี้
มันมองออกได้อย่างใด! ?
“เจ้ามีสิทธิ์อันใดมาตั้งคำถามกับยาอายุวัฒนะของข้า?”
หลิ่วจื่ออันกำตลับหยกแน่น พลางเอ่ยถามด้วยสีหน้าอึมครึม
ฉู่หลิวเยว่กะพริบตาปริบๆ
“นี่เป็นการประลองความท้าทาย สิ่งที่นำมาวัดกันก็คือสิ่งนั้น การเอายาอายุวัฒนะออกมาให้ผู้คนได้เห็นกันชัดๆ ไม่ใช่เรื่องธรรมดาทั่วไปที่ควรทำกันหรอกหรือ? หรือว่าการที่ศิษย์พี่หลิ่วปฏิเสธเช่นนี้ เป็นเพราะ…ไม่กล้า?”
หลิ่วจื่ออันสำลัก
อยู่ต่อหน้าทุกคนเช่นนี้ แน่นอนว่าเป็นการยากที่เขาจะหลีกเลี่ยงได้
จึงทำได้เพียงยิ้มกลบเกลื่อนความเดือดดาลข้างใน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...