ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1229
สรุปบท บทที่ 1229 ยาบำรุงปราณตั้งต้น: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1229 ยาบำรุงปราณตั้งต้น จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1229 ยาบำรุงปราณตั้งต้น คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ยามได้ยินคำตอบรับของฉู่หลิวเยว่ สีหน้าของผู้อาวุโสวั่นเจิงก็แสดงความปรีดาออกมา
“เช่นนั้นเจ้าก็ดูเอาเถิดว่าอยากท้าประลองกับผู้ใด รายชื่อเซียนหมอบนติดประกาศกลุ่มสุดท้ายนั่นล้วนแต่เป็นเซียนหมอระดับเก้ากันทั้งนั้น!”
นัยแฝงของประโยคดังกล่าวคือฉู่หลิวเยว่สามารถลองท้าสู้กับผู้ใดก็ได้
ฉู่หลิวเยว่เหลือบตาขึ้นมากวาดมองรอบหนึ่ง
“ข้าขอท้าศิษย์พี่ถังรุ่ยแล้วกันขอรับ”
“ถังรุ่ยหรือ?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงมองตามครรลองสายตาของนางไป
อ้อ เป็นเซียนหมออันดับที่หนึ่งร้อยในรายชื่อติดประกาศนั่นเอง
ไม่ได้เจอหน้าเจ้าเด็กนี่เพียงแค่ไม่กี่วัน เหตุใดเขาถึงดูระแวดระวังขึ้นเป็นกองได้หนอ?
ผู้อาวุโสวั่นเจิงลูบเคราของตนไปมา
คงมิใช่ว่าการติดอยู่ในเขาเฝิงหมินเมื่อไม่นานมานี้ จะมีเรื่องไม่น่าพิสมัยเกิดขึ้นหรอกกระมัง?
“แน่ใจแล้วหรือว่าจะเลือกเขา?”
ฉู่หลิวเยว่ผงกศีรษะรับเบาๆ
ผู้อาวุโสวั่นเจิงเห็นนางมีความตั้งใจแน่วแน่จึงตอบตกลง
อันดับที่หนึ่งร้อยก็อันดับที่หนึ่งร้อยสิ! อย่างใดเสียนี่ก็เป็นครั้งแรก หากเริ่มต้นได้ดีก็เป็นอันใช้ได้!
“ถังรุ่ย!”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงมองไปยังเด็กหนุ่มผู้หนึ่งที่ยืนอยู่ท่ามกลางหมู่คน
ดูๆ แล้วเขาเกินอายุยี่สิบไปแล้วเล็กน้อย อีกทั้งไม่ใช่คนสูงนัก รูปร่างอิ่มเอิบกลมท้วน ดวงหน้าของเขาพิศดูแล้วเหมือนดั่งแป้งก้อนที่ขาวราวหิมะก็มิปาน ใบหน้าของเขาติดยิ้ม ให้ความรู้สึกเป็นมิตรยิ่ง
“คารวะผู้อาวุโสวั่นเจิงขอรับ”
เขาที่ยืนอยู่ด้านข้างย่อมได้ยินบทสนทนาของสองอาจารย์ศิษย์เต็มสองหูชัดเจน จึงเข้าใจโดยทันทีว่าตนกลายเป็นเป้าหมายในการท้าประลองของฉู่หลิวเยว่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ถังรุ่ย ฝากเจ้าช่วยชี้แนะสอนสั่งฉู่เยว่หน่อยแล้วกัน”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงเอ่ย
ถังรุ่ยพยักหน้าพลางหัวเราะออกมาเสียงดังฟังชัด
“ได้ขอรับ”
พูดจบ เขาผินหน้ามองไปทางฉู่หลิวเยว่ รอยยิ้มบนดวงหน้าทวีความสุภาพมากกว่าเก่า
“ศิษย์น้องฉู่เยว่ เชิญ…”
ฉู่หลิวเยว่ยกมือขึ้นมา
“เชิญศิษย์พี่ถังรุ่ยขอรับ!”
…
ณ ภูเขาจิ่วเหิง
บริเวณไหล่เขา
หรงซิวยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ ยืนตรงมือไพล่หลังพลางทอดสายตามองไปทางหอระฆังบูรพกษัตริย์ที่อยู่ไกลออกไป
แม้ว่าอยู่ที่นี่จะมองไม่เห็นถึงสถานการณ์ในจัตุรัสชิงหมิง ทว่าเพราะหอระฆังบูรพกษัตริย์สูงใหญ่มากพอ ดังนั้นจึงสามารถมองเห็นความเป็นไปของงานประลองชิงอวิ๋นได้
“นางไปเข้าร่วมการประเมินแล้วอย่างนั้นหรือ?”
สุ้มเสียงอ่อนวัยและหวานจ๋อยแบบเด็กๆ ดังแว่วขึ้นมาจากภายในห้อง
แม้ฟังดูความอ่อนวัย ทว่าก็แฝงไว้ด้วยความยึดถือเชื่อมั่นในศักดิ์ศรีที่มิทำให้ผู้ใดกล้ามาดูหมิ่นได้
หรงซิวผงกศีรษะรับ
“ตราบใดที่นางยังอยู่ในสำนัก ก็ยากจะหลีกเลี่ยงเรื่องนี้ไปได้”
บัดนี้ชื่อเสียงของนางเริ่มแผ่ขจรไปทั่วสำนัก ทุกการกระทำของนางล้วนได้รับความสนใจจากผู้คนทั้งสิ้น
หากนางไม่ไปเข้าร่วมงานประลองชิงอวิ๋นต่างหาก ผู้คนจึงจะรู้สึกประหลาดใจกัน
ตู๋กูโม่เป่าแค่นเสียงในลำคอเบาๆ ออกมาคราหนึ่ง
“ดูจากพละกำลังของนางในตอนนี้แล้ว หากคิดอยากจะบุกทะลวงข้อห้ามข้อนั้น เพื่อให้ชื่อของตัวเองได้มีโอกาสเห็นเดือนเห็นตะวันอีกครั้ง ก็ออกจะเพ้อฝันไปหน่อย”
“แต่ท้ายที่สุดแล้วนั่นก็เป็นชื่อของนาง สิ่งที่ถูกผนึกไว้ด้านในก็เป็นพลังของนางเองเช่นกัน”
หรงซิวยิ้มบางแล้วหมุนกายกลับ สายตาจ้องเข้าไปภายในห้องพัก
“หากว่าผู้อาวุโสเป็นกังวล เหตุใดท่านถึงไม่ลงมือออกหน้าแทนเล่า?”
ตู๋กูโม่เป่าเดาะลิ้นคราหนึ่ง
“ไม่ใช่ว่าเจ้าเตรียมการเรื่องตารางรายชื่อการประลองชิงอวิ๋นไปแล้วหรือ นี่ยังต้องลำบากข้าอีกหรือไร?”
หรงซิวคลี่ยิ้มอย่างสงวนท่าที
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...