ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1243
สรุปบท บทที่ 1243 พลัง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 1243 พลัง – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1243 พลัง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ฉู่หลิวเยว่ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อนเลย
ทัณฑ์สวรรค์มากมายหลายสายกระหน่ำฟาดฟันลงมาอย่างบ้าคลั่งราวมิอาจควบคุมได้!
เสมือนกระบี่สีเงินขนาดใหญ่ที่พุ่งทะลวงออกมาจากกลุ่มเมฆ แล้วฟาดฟันลงมาจากฟากฟ้า!
ราวกับเห็นภาพวันโลกาวินาศของโลกที่กำลังแตกสลาย!
ลำแสงพร่างพราวสว่างจ้า พร้อมเสียงฟ้าผ่าดังสนั่นหวั่นไหว!
แรงกระแทกอันทรงพลังนี้ เกือบซัดฉู่หลิวเยว่กระเด็น!
นางปักกระบี่หลงหยวนลงกับพื้นทันที! แล้วจับยึดมันไว้แน่น! เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองถูกพัดออกไป!
อาภรณ์บนกายโบกสะบัดไปตามแรงลมอย่างแรง พร้อมกับเสียงหวีดหวิวที่ดังก้องอยู่ในหูของนาง!
ท่าทีขององค์ไท่จู่แลดูจริงจังและเคร่งขรึมมากกว่าเดิม!
เพราะตั้งแต่วินาทีที่ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นปรากฏขึ้น เขาก็รู้ว่าได้ทันทีว่า การต่อสู้ในวันนี้จักต้องลำบากกว่าครั้งไหนแน่ๆ!
และเกรงว่าครานี้…มันอาจจะเป็นการอันเชิญทัณฑ์สวรรค์ที่ทรงพลังที่สุดและมีจำนวนมากที่สุดเท่าที่เขาเคยทำมาเลยก็ได้!
หลังจากทัณฑ์สวรรค์เหล่านี้ห้ำหั่นลงมาแล้ว ก็จะมีกลุ่มใหม่ปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็ว!
องค์ไท่จู่ใช้พลังปราณทั้งหมดไปกับการควบคุมทัณฑ์สวรรค์ที่บ้าคลั่งเหล่านั้น จนพลังใกล้จะหมดอยู่รอมร่อ!
ครานี้ดูเหมือนมันจะยากกว่าเดิมเสียแล้ว!
แต่ในขณะที่ฉู่หลิวเยว่รู้สึกว่าพลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้น กำลังจะฉีกกระชากใบหน้าของนางให้แหลกสลาย ในที่สุดกระบี่ชื่อเซียวก็เริ่มเคลื่อนไหว!
ลำแสงสีทองสายหนึ่งพุ่งออกจากในฝัก! พลันทอแสงเจิดจ้า!
ถึงแสงสีเงินของทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นจะสว่างไสวเพียงใด แต่ก็มิอาจบดบังรัศมีของแสงสีทองที่เพิ่งปรากฏขึ้นมาได้
ฉู่หลิวเยว่เห็นเต็มสองตาว่าลายเส้นสีทองบนฝักทอประกายแสงออกมา!
“นังหนู! ลุยเลย!”
องค์ไท่จู่ตะโกนสุดเสียง!
ฉู่หลิวเยว่กระเด้งตัวขึ้นจากพื้น! สองมือเรียวจับด้ามกระบี่ชื่อเซียวไว้แน่น!
แสงสีเงินจำนวนมากพุ่งใส่ฝักจนเกิดระเบิดแสงสีเงินเจิดจรัส!
ด้ามกระบี่นั้นเย็นเฉียบ ทว่าพลังของทัณฑ์สวรรค์กลับร้อนผ่าวจนแทบแผดเผา!
สองพลังที่ต่างกันสุดขั้วผสมผสานเข้าด้วยกัน!
ฉู่หลิวเยว่กัดฟันอดทน แล้วบีบกระชับดาบไว้แน่นอย่างเอาเป็นเอาตาย!
พลันมีลมปราณอันคุ้นเคยสอดแทรกผ่านเข้ามาในจิตใจของนาง
มันคือจิตวิญญาณของกระบี่ ที่สถิตอยู่ในกระบี่หลงหยวน!
หากต้องการแปลงมันให้กลายเป็นวิญญาณศาสตรา กระบี่ชื่อเซียวจะต้องทนต่อการโจมตีของทัณฑ์สวรรค์เหล่านี้ให้ได้!
แต่ไม่รู้เพราะอันใด เมื่อทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นเคลื่อนผ่านตัวของฉู่หลิวเยว่ พวกมันกลับค่อยๆ ปลีกตัวออกไป
และมันทำให้แรงกดดันรอบตัวนางลดลงไปมาก
ในขณะที่ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นฟาดฟันลงมา ผนึกที่อยู่บนฝักก็จะค่อยๆ หลุดลอก
ลายเส้นบนฝักที่หม่นแสงและนิ่งสนิทไร้การเคลื่อนไหวมานานนับพันปี พลันฉายแสงสีทองดั่งในอดีตออกมาทีละน้อย!
มือเรียวทั้งสองข้างกำด้ามกระบี่ไว้แน่น และปล่อยให้พลังปราณอันรุนแรงรอบตัวนางพุ่งสูงขึ้นอย่างไร้ขีดจำกัด หากแต่ตัวนางยังคงไม่ไหวติง!
แล้วอัดฉีดพลังปราณดั้งเดิมสายหนึ่งเข้าสู่กระบี่ชื่อเซียวอย่างเงียบเชียบ!
…
เวลาผ่านไปอย่างยากลำบาก
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว หากแต่พลังปราณอันน่าสะพรึงกลัวนั้น กำลังทำให้มือทั้งสองข้างของฉู่หลิวเยว่ปวดชาแลไร้ความรู้สึก พลังในกายของนางปั่นป่วนและพุ่งพล่านอย่างควบคุมไม่ได้
ทว่าทัณฑ์สวรรค์บนท้องฟ้า ยังคงฟาดผ่าลงมาอย่างต่อเนื่อง!
เสมือนไร้จุดสิ้นสุด!
ฉู่หลิวเยว่ฝืนลืมตาขึ้น แล้วเงยหน้ามองขึ้นไปด้านบน
ท่ามกลางแสงสีเงินเจิดจ้าบนท้องนภานั้น นางแทบมองไม่เห็นอันใดเลยสักอย่าง
หมายความว่าวิถีจากสวรรค์นั้น จักห้ำหั่นลงมาอย่างไร้ที่สิ้นสุด!
นางกัดฟันกรอดและพยายามกระตุ้นพลังปราณดั้งเดิมในกายของตนอย่างเต็มที่!
ยิ่งพลังปราณดั้งเดิมหลั่งไหลเข้าสู่กระบี่ชื่อเซียวมากขึ้นเท่าไร ลายเส้นสีทองบนฝักก็ยิ่งชัดเจนขึ้น
นางสัมผัสได้ชัดเจนว่าสายใยอันลึกซึ้งระหว่างนางกับกระบี่ชื่อเซียว กำลังเพิ่มพูนความแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
แค่อดทนให้เสร็จสิ้นกระบวนการ ก็เป็นอันสำเร็จ!
ขณะเดียวกัน จู่ๆ ก็มีคลื่นความผันผวนแปลกๆ ก่อตัวขึ้นด้านหลังของนาง
ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง ท่ามกลางแสงเจิดจ้าที่แวบผ่าน ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อเห็นองค์ไท่จู่ทรุดตัวลงนั่งคุกเข่ากับพื้นราวหมดแรง!
ร่างเงาของเขาเจือจางมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับจะถูกลมพัดหายไปเมื่อใดก็ได้!
ใบหน้าของเขาซีดเผือดมากขึ้น ตอนแรกใบหน้านั้นแลดูกระฉับกระเฉง แต่ตอนนี้กลับดูแก่ชราขึ้นกว่าเดิมราวทวีคูณ
ฉู่หลิวเยว่เครียดหนัก…
“องค์ไท่จู่!”
นางตะโกนด้วยความวิตก
“ท่านเป็นอย่างใดบ้าง!?”
เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของนาง องค์ไท่จู่ก็รีบหยัดตัวขึ้นยืน
“ไม่…ไม่เป็นไร…แค่มีทัณฑ์สวรรค์มากเกินไป มันกินพลังปราณของข้าไปมาก…”
พอได้ยินน้ำเสียงโรยราอ่อนแรงของเขา ฉู่หลิวเยว่ก็กังวลมากขึ้นเรื่อยๆ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...