ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1256
สรุปบท บทที่ 1256 อาฉยง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1256 อาฉยง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1256 อาฉยง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปเล็กน้อย
จะให้…เข้าไปทั้งอย่างนี้เลยหรือ?
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้หันมามองเขาด้วยสายตาแปลกใจ
“เป็นอันใดไป…มีปัญหาอันใดหรือ?”
ฉู่หลิวเยว่ส่ายหน้า ดูแล้วผู้อาวุโสอวี๋อวี้ผู้นี้น่าจะเป็นคนที่เฉียบขาดและรวดเร็ว
แต่ว่าเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ดี ลดเรื่องยุ่งยากไปได้เยอะ
นางยกเท้าเดินออกมาได้ครึ่งก้าว ทันใดนั้นก็ชะงักไป ก่อนจะหันกลับไปมองผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยน แล้วถามออกมาด้วยความลังเล
“ผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าศิษย์พี่หรงซิวเขา…”
“พวกเขาก็มีบทลงโทษของพวกเขา เรื่องเหล่านี้เจ้าไม่ต้องสนใจหรอก”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนโบกมือ
“ภายในเดือนนี้ เจ้าก็ทบทวนตัวเองอยู่ที่นี่”
เมื่อเห็นว่านางไม่สามารถถามอันใดออกมาได้ ฉู่หลิวเยว่จึงได้แต่พยักหน้า
“ศิษย์ทราบแล้ว”
เมื่อพูดจบนางก็เดินหน้าต่อ สาวเท้าก้าวผ่านม่านพลังไปด้านใน!
รอจนกระทั่งเงาร่างของนางหายไปจากครรลองสายตา ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ก็เลิกคิ้วขึ้น แล้วหันไปมองทางผู้อาวุโสวั่นเจิง
“หนึ่งเดือน…วั่นเจิง เจ้าทำใจได้จริงๆ หรือ?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงแค่นหัวเราะเสียงเย็น ก่อนจะหันกลับไปมอง
ถ้าไม่ใช่เพราะปั๋วเหยี่ยนต้องการจะทำเช่นนี้ เขาจะตอบตกลงหรือ?
เขาเพิ่งรับศิษย์เข้ามาเพียงสองเดือนเท่านั้น แต่สิบสี่วันถูกขังอยู่ในเขาเฝิงหมินไปแล้ว!
เวลาที่ติดตามฝึกฝนกับเขานั้น เต็มที่ก็มีเพียงสิบกว่าวันเท่านั้น!
เขาจะไม่ปวดใจได้หรือ?
แต่ว่าจะทำอย่างใดได้ล่ะ ใครใช้ให้เจ้าเด็กนี่ก่อเรื่องตลอดแบบนี้!
ต่อให้เขาจะให้ท้ายมากแค่ไหน ก็ต้องมีบางครั้งที่ช่วยไม่ได้จริงๆ
ทันใดนั้นผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนก็พูดขึ้นมาว่า
“เวลาหนึ่งเดือนอาจจะไม่สามารถขัดเกลานิสัยของเขาได้”
นับว่าเขามองออก สำหรับฉู่เยว่แล้วไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการอันใดจัดการ
ไม่เช่นนั้นจะควบคุมเขาไม่ได้
“เจ้าประเมินเขาไว้สูงขนาดนั้นเลยหรือ?”
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้รู้สึกประหลาดใจ
“เหอะ”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนหัวเราะออกมาหนึ่งเสียง
“รอเจ้าอยู่กับเขาสักพักหนึ่ง เดี๋ยวเจ้าก็จะรู้เอง”
หัวใจของผู้อาวุโสอวี๋อวี้เต้นระรัว เกิดความรู้สึกไม่สบายใจอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“เอาล่ะ ในเมื่อส่งคนเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็ขอตัวก่อน เวลาหนึ่งเดือนที่เหลือต้องขอยกเด็กคนนี้ให้กับพวกเจ้าแล้ว”
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนพูดจบ ก็จากไปพร้อมกับผู้อาวุโสวั่นเจิง
ไม่ว่าอย่างใดก็ตาม ในที่สุดผู้อาวุโสอวี๋อวี้ก็สลัดความรู้สึกเหมือนจะมีเรื่องยุ่งยากออก
ผู้อาวุโสวั่นเจิงเหลือบสายตามองม่านพลังนั้นด้วยความไม่เต็มใจ
แม้ว่าเขาจะมองไม่เห็นอันใด แต่เขาก็ยังภาวนาให้กับศิษย์รักในใจเงียบๆ
หนึ่งเดือนนี้ ห้าม…ก่อเรื่องขึ้นเด็ดขาดเลยนะ!
หลังจากปั๋วเหยี่ยนกับวั่นเจิงจากไปแล้ว ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ก็กลับเข้าไปในค่ายกลด้วยความรวดเร็ว
…
สวนอสูร
หลังจากที่เข้ามาที่นี่ไม่นาน ฉู่หลิวเยว่ก็เข้าใจแล้วว่าที่มาของชื่อนี้มาจากอันใด
ทั่วทั้งสี่ทิศแปดทาง เต็มไปด้วยลมปราณของสัตว์อสูรที่เข้มข้น!
ในอากาศมีกลิ่นคาวเลือดจางๆ
เห็นได้ชัดว่าเป็นกลิ่นเนื้อที่เพิ่งถูกฉีก และเลือดที่ไหลนองถึงทำให้มีกลิ่นที่พิเศษเช่นนี้
ฉู่หลิวเยว่เดินอยู่บนทางแคบๆ บนภูเขา
สองข้างทางมีต้นไม้ใบหญ้าเขียวชอุ่ม
แสงระเรื่อที่ส่องลงมา ทอดเป็นเงาร่างกระดำกระด่างบนพื้น
เงียบสงบไร้ลม
นางสาวเท้าไปด้านหน้าทีละก้าว
ในบางครั้งก็สามารถเห็นร่องรอยบนพื้นที่สัตว์อสูรทิ้งเอาไว้
ยิ่งนางเข้าใกล้มากเท่าไร กล้ามเนื้อของนางก็ยิ่งตึงเกร็งมากขึ้นเท่านั้น จิตวิญญาณก็เข้มข้นอย่างยิ่ง
ทุกเสียงรอบข้างที่ดังขึ้นแม้เล็กน้อย ทุกการเปลี่ยนแปลงที่เล็กน้อย นางให้ความใส่ใจกับทุกสิ่ง
ระหว่างนั้น นางเคยหันกลับไปมองแล้วครั้งหนึ่ง
ผู้อาวุโสอวี๋อวี้ไม่ได้ตามมาด้วย
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตั้งใจให้นางทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
โฮก!
ทันใดนั้นเองเสียงพยัคฆ์ก็คำรามดังขึ้น มันดังมาจากด้านข้างของภูเขา!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...