ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1294
สรุปบท บทที่ 1294 หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1294 หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1294 หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
คราบเลือดนั่นแทรกซึมเข้าไปในช่องรอยแตก และหากไม่สังเกตให้ดีๆ ก็แทบมองไม่เห็น
แถมยังดูคล้ำดำและแห้งกรังราวผ่านมานานแล้ว
องค์ไท่จู่ขมวดคิ้วและจ้องมองจี้หยกอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นมือออกไปช้าๆ
พร้อมกับความรู้สึกคุ้นเคยที่ผุดขึ้นมา
เขาค่อยๆ เปิดปากและเอื้อนเอ่ยด้วยความยากลำบาก
“…ใช่ นี่คือคราบเลือดของข้า และ… มันน่าจะมีเศษเสี้ยวของจิตวิญญาณข้า ถูกปิดผนึกไว้ข้างใน”
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้ามองเขาด้วยความตกใจ
“จริงหรือ?”
นิ้วมืออันโปร่งแสงขององค์ไท่จู่ลูบคลำจี้หยกเก่าๆ นั่นไปมา
“… ใช่… เมื่อก่อนข้ามักจะพกจี้หยกนี่ติดตัวตลอด แต่ว่า… หลังจากนั้นเกิดเรื่องอันใดขึ้น ข้าเองก็จำไม่ได้แล้ว”
เขากล่าวอย่างเชื่องช้า น้ำเสียงอันทุ้มต่ำนั้นลอดผ่านริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ราวกับถูกสายลมอันเย็นยะเยือกที่เต็มไปด้วยกลิ่นสนิมของโลหิต และความทรงจำอันว่างเปล่าที่หายไปตามกาลเวลาถาโถมเข้าใส่
“ก่อนจะมาเห็นจี้หยกนี่ในวันนี้ ข้าไม่เคยนึกถึงมันเลยสักนิด และกระทั่งตอนนี้ ข้าก็ยังนึกไม่ออกว่าทำมันหายได้อย่างใด?”
ฉู่หลิวเยว่คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเดาว่า
“องค์ไท่จู่ หรือบางทีท่านอาจจะตั้งใจโยนจี้หยกทิ้ง?”
มิเช่นนั้นจะมีเศษเสี้ยวจิตวิญญาณของเขาสถิตอยู่ข้างในได้อย่างใด?
องค์ไท่จู่เงียบไปนาน ดวงตาของเขาดูลึกซึ้งแลหยั่งรากลึก
อันที่จริงลึกๆ แล้วเขาเองก็เห็นด้วยกับคำกล่าวของฉู่หลิวเยว่
ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่เคยหลอมวิญญาณกระบี่ให้กระบี่ชื่อเซียวมาแล้ว และนั่นทำให้เขาตกใจเมื่อรู้ว่าตนนั้นมิใช่จิตสำนึกที่เหลืออยู่ หากแต่เป็นดวงวิญญาณ!
เขาคิดทบทวนเกี่ยวกับปัญหานี้มาพักหนึ่ง แต่สุดท้ายก็นึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้นไม่ออกอยู่ดี
จนกระทั่งเขาเห็นจี้หยกนี้ เขาถึงมั่นใจในสิ่งที่เคยสงสัยแล้วว่า
…ตัวเขายังมีชีวิตอยู่แน่ๆ!
ฉู่หลิวเยว่มองดูองค์ไท่จู่ด้วยสายตาที่ซับซ้อน
“องค์ไท่จู่ ท่านจำเรื่องในอดีตไม่ได้สักนิดเลยหรือ? หรือบางที… หากหลอมรวมวิญญาณในจี้หยกนี้เข้ากับดวงวิญญาณของท่าน อาจจะเป็นได้ข้อมูลมากกว่าเดิมก็ได้?”
องค์ไท่จู่ชะงักไปนิด ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ
“ข้าจะลองดู”
ดวงวิญญาณทั้งสองของเขาถูกแยกจากกันมานานหลายพันปี อาจไม่ง่ายที่จะรวมมันเข้าด้วยกันอีกครั้ง
ฉู่หลิวเยว่กำจี้หยกในมือแน่น
“ไม่ต้องห่วง ข้าจะช่วยเจ้าอย่างสุดความสามารถ”
องค์ไท่จู่ยังมีชีวิตอยู่และได้พบกับเศษเสี้ยวดวงวิญญาณอีกส่วนแล้ว
ขอเพียงนำดวงวิญญาณทั้งหมดมาหลอมรวมกัน ก็จะมีโอกาสช่วยองค์ไท่จู่คืนร่าง และช่วยให้เขาเกิดใหม่ได้!
ความคิดนี้ทำให้ฉู่หลิวเยว่กระตือรือร้นขึ้นมาทีละน้อย
“ข้าจะไปหาผู้อาวุโสและถามเขาให้ชัดเจน บางทีเขาอาจจะรู้ว่าจี้หยกของท่านมาจากแห่งใด! หากได้ความแล้ว เราจะสามารถสืบค้นหาต้นต่อของเหตุการณ์ในตอนนั้น แล้วช่วยท่านได้!”
…
“ที่มาของจี้หยกนี้หรือ?”
ซั่งอวี้เซินมองจี้หยกในมือพลางขมวดคิ้ว และนึกถึงที่มาที่ไปของมันอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะส่ายหัวไปมา
“ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ฉู่หลิวเยว่แอบรู้สึกผิดหวัง แต่ก็ยังถามอย่างไม่ยอมแพ้
“ท่านลองคิดดูอีกครั้งเถิด มันจะไม่มีเบาะแสใดๆ เลยหรือขอรับ?”
ซั่งอวี้เซินส่งจี้หยกคืนอย่างไม่ใส่ใจ
“ฉู่เยว่ เจ้าเองก็เห็นมิใช่หรือว่าหลังเขานั้นมีเศษวัสดุมากมายเพียงใด และเพราะว่ามีเยอะมาก แล้วข้าจะจำได้หรือว่าไปเอามาตอนไหน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงที่มาที่ไปของมันเลย จี้หยกเส้นนี้เองก็ด้วย… ข้าจำไม่ได้จริงๆ ว่าได้มันมาอย่างใด”
ฉู่หลิวเยว่รับจี้หยกคืนมา พลางหลุบตาลงมองต่ำ
ว่าแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้
จี้หยกเส้นนี้ถึงเป็นหยกเนื้อดีเกินกว่าคนธรรมดาจะเอื้อมถึง แต่สำหรับช่างหลอมอาวุธอย่างซั่งอวี้เซินแล้ว มันก็เป็นเพียงแค่จี้หยกธรรมดาทั่วไป
มิเช่นนั้นเขาคงไม่สุ่มมันไว้ในกองวัสดุหลังเขาหรอก
แค่นี้เขายังไม่คิดจะมองเลย แล้วจักถามหาข้อมูลอันใดได้อีก?
“ขอบพระคุณขอรับ เช่นนั้นศิษย์จะลองหาทางอื่นดู”
เมื่อเห็นความพากเพียรของฉู่หลิวเยว่ ซั่งอวี้เซินก็เริ่มอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา
“จี้หยกนี้สำคัญต่อเจ้าขนาดนั้นเลยหรือ?”
ฉู่หลิวเยว่กระชับจี้หยกในมือแน่น แล้วพยักหน้าอย่างจริงจัง
“มันเป็น… จี้ของบรรพบุรุษของศิษย์”
ซั่งอวี้เซินเข้าใจทันที
เช่นนั้นก็แปลก
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...