ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1333

คำพูดของฉู่หลิวเยว่นี้ทำให้ผู้อาวุโสทั้งหลายชะงักไป จากนั้นก็กวาดสายตามองรอบข้าง

ฟ้าดินเป็นสีขาวโพลน เงียบสงัดอย่างยิ่ง

เหมือนกับว่า…

มีอันใดบางอย่างไม่ถูกต้อง

“ฉู่เยว่พูดมามีเหตุผล หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์เป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์ระดับสูง หากมันปรากฏตัวขึ้น จะต้องดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าในตอนนี้…เหมือนว่าที่แห่งนี้จะไม่มีอันใดเกิดขึ้นเลย”

“เป็นไปได้หรือไม่เมื่อมันปรากฏกายขึ้นที่อื่น แต่ไม่ส่งผลกระทบถึงที่นี่เลย ดังนั้นที่แห่งนี้จึงเงียบสงัดดังนี้?”

ผู้อาวุโสหลายคนออกความคิดเห็น

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงขมวดคิ้วขึ้น

“ไม่น่าจะเป็นไปได้ ปั๋วเหยี่ยนส่งข่าวมาบอกว่าเจอหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์แล้ว นั่นหมายความว่าเขาสามารถเห็นมันแล้ว แม้ว่าจะไม่ได้อยู่บริเวณโดยรอบ แต่ก็น่าจะอยู่ไม่ไกล แต่ทว่าในตอนนี้พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ไกลจากตำแหน่งที่พวกเราอยู่ ถ้าพวกเขามองเห็นแล้ว เช่นนั้นพวกเราก็น่าจะมองเห็นด้วยเช่นกัน”

ทันทีที่สิ้นเสียงนั้นผู้อาวุโสทั้งหลายคนก็เงียบเสียงไป

เมื่อนึกถึงตรงนี้ พวกเขาถึงได้เริ่มสงสัยความเป็นจริงที่เกิดขึ้น

“ไม่ว่าอย่างใดก็ตาม ตำแหน่งของปั๋วเหยี่ยนก็น่าจะถูกต้อง ต่อให้พวกเราคิดอยู่ที่นี่ เกรงว่าจะไม่มีทางรู้ความจริง ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็เดินทางไปเจอพวกเขาก่อนเลยดีกว่า!”

ทุกคนเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะนี้

แต่หลังจากที่พักผ่อนไปอยู่สักครู่ พวกเขาก็ออกเดินทางอีกครั้ง

“ฉู่เยว่ ไปได้แล้ว!”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเดินไปสองก้าว เมื่อเห็นว่าฉู่เยว่ไม่ได้เดินตามมา เขาก็ตะโกนขึ้นอีกหนึ่งครั้ง

“มาแล้วขอรับ!”

ฉู่หลิวเยว่ตอบรับแล้วยกเท้าสาวเข้ามา

แต่นางก็อดที่จะมองกลับไปไม่ได้ นางมองไปอีกครั้ง จากนั้นหัวคิ้วก็ขมวดมุ่น

นางมักจะรู้สึกว่ามีอันใดบางอย่าง…ผิดปกติไปอยู่เสมอ…

“บนร่างกายของกวางหน้าเทาตัวนั้นมีกลิ่นคาวเลือดเข้มข้น”

ทันใดนั้นเองเสียงของถวนจื่อก็ดังขึ้นอยู่ในโสตประสาทของนาง

ฉู่หลิวเยว่ตกใจอย่างมาก จากนั้นนางก็สามารถดึงสติกลับมาได้อีกครั้ง

ใช่แล้ว!

ความรู้สึกแบบนั้นเอง!

เพราะว่าที่นี่มีกองหิมะทับถมขนาดใหญ่ ดังนั้นกลิ่นคาวเลือดจึงถูกกลบไป

แต่ตอนนี้ถวนจื่อเป็นหงส์ทองคำแล้ว การรับรู้ประเภทนี้จึงเฉียบแหลมมากกว่านางมาก

“ถ้าเดาไม่ผิดแล้วละก็ มันเพิ่งผ่านการสู้รบมา อีกทั้ง…”

เสียงของถวนจื่อชะงักไป

“อีกทั้งได้กินจนอิ่มมาก”

ร่างกายของฉู่หลิวเยว่สั่นสะท้านอย่างไม่ทราบสาเหตุ

แม้ว่าก่อนหน้านี้นางจะไม่เคยเห็นกวางหน้าเทาด้วยตนเองมาก่อน แต่ก็มีความรู้ความเข้าใจกับนิสัยของพวกมันส่วนหนึ่ง

ดังนั้นคำว่า “กินอิ่ม” ความจริงแล้วหมายถึงการเคี้ยวศพจนอิ่ม

เมื่อพิจารณาจากกลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นบนร่างกายของมัน ก็หมายความว่าศพที่มันกินนั้นเพิ่งตายได้ไม่นาน

ในสถานที่แห่งนี้ มีประชากรอาศัยอยู่น้อย

แม้กระทั่งสัตว์อสูร ถ้ามีระดับไม่สูงมากพอ ฝีมือไม่แข็งแกร่งมากพอ การอาศัยอยู่ที่นี่ก็มีเพียงแต่ความตายเท่านั้น

ถ้าเช่นนั้น…

กวางหน้าเทาตัวนั้น…

ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วแน่นเป็นปม

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา คนที่เดินทางมาถึงบุพกาลชายแดนเหนือมีจำนวนไม่น้อย

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องคนอื่น เพียงแค่สำนักหลิงเซียวก็ส่งคนมากว่าสามร้อยคนแล้ว

พวกเขาก็น่าจะผ่านมาที่นี่ด้วย…

ถ้ามันเกิดอันใดขึ้นแล้วละก็ หิมะที่ตกหนักขนาดนี้ สามารถปิดบังร่องรอยที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้

เงาดำอันหนักหน่วงถ่วงหัวใจของฉู่หลิวเยว่เอาไว้

นั่นคือตราหยกสีเขียว

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงมองอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยืนยันข้อสันนิษฐานได้ในทันที

“นี่เป็นของปั๋วเหยี่ยนแน่นอน! เหตุใดมันถึงมาอยู่ตรงนี้ได้?”

เขารีบหันมองฉู่หลิวเยว่แล้วถามขึ้น

“ฉู่เยว่ เจ้าหาเจอจากตรงไหน?”

ฉู่หลิวเยว่ชี้กลับไป

“ตรงที่ศิษย์กำลังยืนอยู่เมื่อครู่นี้พอดี เดิมทีข้าแค่อยากจะดูรอบๆ แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนเหยียบอันใดบางอย่างเข้า จึงหยิบขึ้นมาแล้วพบว่าเป็นเจ้านี่”

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงขมวดคิ้วแน่นเป็นปม กำตราหยกสีเขียวในมือแน่น

“มิน่าล่ะ…”

มิน่าตำแหน่งของปั๋วเหยี่ยนจึงอยู่ที่นี่อยู่ตลอด!

ที่แท้ก็เป็นเพราะตราหยกสีเขียวหล่นอยู่ตรงนี้นี่เอง!

แต่นี่เป็นเรื่องที่น่ากังวลยิ่งกว่า

เพราะตราหยกนี้เป็นตัวบ่งบอกสถานะ ผู้อาวุโสและศิษย์ของสำนักหลิงเซียวมักจะเก็บมันไว้กับตัวอย่างระมัดระวัง

ถ้าไม่เกิดเรื่องอันใดขึ้นแล้วละก็…ของชิ้นนี้จะไม่มีทางปรากฏอยู่ที่นี่!

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงแปลกประหลาดดังขึ้นที่ด้านข้าง

ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมอง

เสียงนี้ดังมาจากด้านในกองหิมะที่อยู่ห่างจากนางไม่ไกล

ตอนนั้นเองนางคิดว่าน่าจะเป็นกวางหน้าเทา แต่ทว่าเสียงแบบเดียวกันก็ดังขึ้นในตำแหน่งอื่น

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ถูกล้อมเอาไว้แล้ว!

พรึ่บ!

ลำแสงสีฟ้าหลายสายพุ่งตัวออกมาจากกองหิมะ! และรวมตัวกันที่กลางอากาศ!

กลายเป็นค่ายกลขนาดใหญ่ขังพวกเขาเอาไว้ในทันที!