ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1342

สรุปบท บทที่ 1342 ข้าเคยมาแล้ว: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

อ่านสรุป บทที่ 1342 ข้าเคยมาแล้ว จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ

บทที่ บทที่ 1342 ข้าเคยมาแล้ว คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ชือรุ่ยเออร์หันมองทางนางด้วยความประหลาดใจ

“พระราชวังเมฆาสวรรค์?”

เจียงจื่อหยวนกระตุกมุมปากของตนเองขึ้น แต่ดวงตาไม่มีรอยยิ้มเลย

“ใช่แล้ว เจ้าคงยังไม่รู้ใช่หรือไม่? พระชายาของพระราชวังเมฆาสวรรค์ มีอินทรีสามตาอยู่หนึ่งตัวพอดี และที่บังเอิญไปมากกว่านั้นก็คือ นางก็มีกษายะหางวายุตัวหนึ่งเช่นเดียวกัน”

“ทำพันธสัญญากับสัตว์อสูรสองตัว? แล้วยังเป็นสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด? เป็นไปได้อย่างใด?”

ปฏิกิริยาแรกของชือรุ่ยเออร์คือการส่ายหน้า

เหล่าสัตว์อสูรมีนิสัยหยิ่งผยอง ไม่มีทางเลือกรับใช้เจ้านายกับผู้อื่นเด็ดขาด

ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสองตัวนั้นเป็นสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์?

“ข้าไม่กล้าโกหกต่อหน้าศิษย์พี่หรอก เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่ ศิษย์พี่ไปสืบเอาก็น่าจะรู้แล้ว”

ถ้าไม่ใช่เพราะครั้งนั้นซั่งกวนเยว่มีอสูรศักดิ์สิทธิ์สองตัว ในตอนนั้นนางจะแพ้ได้อย่างใด?

จนกระทั่งตอนนี้ นางยังไม่รู้เลยว่าซั่งกวนเยว่ผู้นั้นทำเรื่องเหล่านี้ได้อย่างใด

เมื่อได้ยินเจียงจื่อหยวนพูดเช่นนี้ ชือรุ่ยเออร์ก็รู้สึกประหลาดใจไป

เรื่องแบบนี้เจียงจื่อหยวนไม่จำเป็นต้องโกหก

ท้ายที่สุดแล้วความจริงเป็นอย่างใดแค่ไปสอบถามพระราชวังเมฆาสวรรค์ก็รู้ได้แล้ว

นางพูดเช่นนี้…หมายความว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง?

“หากเป็นเรื่องจริง ถ้าข้ามีโอกาสจะต้องลองไปที่นั่นดูเสียหน่อย”

ชือรุ่ยเออร์ครุ่นคิด จากนั้นก็หัวเราะออกมาหนึ่งเสียง

“สมแล้วที่เป็นพระชายาที่หรงซิวเลือก ไม่ได้แย่เท่ากับข่าวลือในสำนักใช่หรือไม่? เจียงจื่อหยวน เจ้าว่าอย่างใด?”

ใบหน้าของเจียงจื่อหยวนแข็งค้างไป

คำพูดนี้เป็นการประชดประชันนางอย่างชัดเจน!

เพราะว่าในตอนแรก ข่าวลือเรื่องพระชายาพระราชวังเมฆาสวรรค์ โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นเรื่องที่มาจากนางทั้งหมด

และแน่นอนว่านางไม่เคยพูดอันใดดีๆ เกี่ยวกับอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย เมื่อถูกส่งผ่านไปมา ก็ทำให้เป็นเรื่องที่ย่ำแย่อย่างมาก

เจียงจื่อหยวนหัวเราะขึ้นมาอย่างฝืนๆ

“…ศิษย์พี่พูดได้อย่างถูกต้อง”

“หลายปีที่ผ่านมานี้ไม่รู้ว่าในสำนักเป็นอย่างใดบ้าง คนส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะคดโกงมากขึ้น บางคนพรสวรรค์ไม่เทียบเท่ากับคนอื่น แต่ไม่ยอมเพียรพยายามบากบั่นเรียนรู้เพื่อก้าวข้ามผู้อื่น อีกทั้งยังพยายามสาดโคลนใส่ผู้อื่น พยายามที่จะทำลายชื่อเสียง และลากคนอื่นให้ลงมาด้วยกัน…”

ชือรุ่ยเออร์หัวเราะเสียงเย็นเบาๆ

“ถ้ามีเวลาเจ้าจะต้องดูแลให้ดีนะ”

เจียงจื่อหยวนเมื่อถูกคำพูดเช่นนี้ก็พูดอันใดไม่ออก ใบหน้าของนางเดี๋ยวแดงเดี๋ยวขาว

ฉู่หลิวเยว่ที่ยืนมองอยู่ด้านข้าง ก็เลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย

หึ

น้อยมากที่นางจะเห็นเจียงจื่อหยวนถูกใครสักคนบีบบังคับ แม้กระทั่งตอนแรกที่เจอในพระราชวังเมฆาสวรรค์นางก็ยังทำตัวเป็นนายท่านอยู่ครึ่งส่วนเสมอ

แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าชือรุ่ยเออร์ นางกลับเก็บหัวเก็บหาง ราวกับกลัวว่าชือรุ่ยเออร์จะทำอันใดนางสักอย่าง

หากไม่ใช่ว่าตอนนี้โอกาสไม่เหมาะสม นางก็อยากจะถามออกไปจริงๆ ว่ามันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่

“จริงสิ เจียงจื่อหยวน ก่อนหน้านี้เจ้าพูดว่าหลังจากที่เจ้าหนีออกมาแล้ว ก็ได้เจอการล้อมโจมตีอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นทำให้นางกับคนอื่นต้องพลัดพรากแยกจากกันใช่หรือไม่?”

เจียงจื่อหยวนพยักหน้าอย่างประหม่า เหมือนกับว่ายังคงหวาดกลัวเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

“ถ้าเช่นนั้นก็บอกพวกเรามาสิว่าตอนนั้นมันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?”

เจียงจื่อหยวนพูดขึ้นเสียงเบา

“…ตอนนั้นข้าตกใจเป็นอย่างยิ่ง จึงสนใจแค่วิ่งหนี เรื่องราวอื่นๆ ข้าไม่ค่อยชัดเจน และจำไม่ค่อยได้…”

“ถ้าเช่นนั้นก็พูดเรื่องรายละเอียดที่เจ้าหลบหนีมาก็ได้”

ชือรุ่ยเออร์เน้นคำว่า “หลบหนี” อย่างชัดเจน พร้อมยิ้มคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

“ยิ่งเจ้าพูดละเอียดมากเท่าไร มันก็จะช่วยพวกเราได้มากเท่านั้น ไม่ใช่ว่า…หรือว่าเจ้าไม่อยากจะเล่าให้พวกเราฟังงั้นหรือ?”

เจียงจื่อหยวนรู้สึกผิดอยู่สักพักหนึ่ง นางเริ่มคำนวณในสมองอย่างรวดเร็ว

ชือรุ่ยเออร์ผู้นี้มีสายตาที่เฉียบคมยิ่งนัก

นางถูกโจมตีสองครั้งจริง และใช้ช่วงชุลมุนในการวิ่งหนี แต่ความเป็นจริงนั้นแตกต่างจากสิ่งที่นางเล่าให้ผู้อาวุโสฮวาเฟิงและคนอื่นๆ ฟังอย่างมาก

ถ้าพูดออกไปละก็…

ไม่!

พูดออกไปไม่ได้เด็ดขาด!

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นจะไม่มีใครรับรู้โดยเด็ดขาด!

ไม่เช่นนั้น…

“ศิษย์พี่เข้าใจผิดไปแล้ว ข้าจะไม่อยากเล่าให้เจ้าฟังได้อย่างใด? ข้า…ตอนนี้สมองของข้าสับสนมึนงงไปเล็กน้อย รอจนข้าสามารถนึกออกแล้ว…”

“คิดให้เยอะหน่อยก็ดี”

ชือรุ่ยเออร์หัวเราะขึ้นมาเสียงเบา

บทที่ 1342 ข้าเคยมาแล้ว 1

บทที่ 1342 ข้าเคยมาแล้ว 2

บทที่ 1342 ข้าเคยมาแล้ว 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์