ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1367
สรุปบท บทที่ 1367 ขัง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1367 ขัง – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1367 ขัง ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หรือว่าฉู่เยว่กำลังจะทะลวง!?
ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของผู้อาวุโสฮวาเฟิง พลันสลายไปอย่างรวดเร็ว
…ก่อนหน้านี้ฉู่เยว่เพิ่งจะทะลวงขึ้นสู่จอมยุทธ์ระดับแปดไป ด้วยระยะเวลาเพียงสั้นๆ แค่นี้ เขาจะทะลวงอีกครั้งได้อย่างใด?
นอกจากนี้ การไต่ระดับจากระดับแปดขั้นต้นสู่ขั้นกลาง และขึ้นสู่ขั้นสูงสุดนั้น ไม่น่าจะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่เช่นนี้ได้
เช่นนั้นก็… น่าจะเป็นคนอื่นกระมัง?
สถานที่แห่งนี้ต้องมียอดฝีมือผู้เก่งกาจคนอื่นซ่อนตัวอยู่แน่!
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นห่วง
สถานการณ์ตึงเครียดเช่นนี้ ไม่รู้เลยว่าฉู่เยว่จะเป็นอย่างใดบ้าง?
เปรี้ยง!
ขณะที่เขากำลังคิดห่วงอีกคน ทัณฑ์สวรรค์ที่โบยบินอยู่บนฟากฟ้า ก็ฟาดผ่าลงมาอีกครั้ง!
ผืนหิมะหนาเริ่มละลาย เผยให้เห็นก้อนหินที่อยู่เบื้องล่าง
ท่ามกลางสายตาของทุกคน ภูเขาหินขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลางนั้น เกือบจะเหมือนกับเกาะๆ หนึ่งก็มิปาน ส่วนรอบนอกก็มีกระดูกมังกรเก้าชิ้นเรียงต่อกัน ล้อมรอบมันไว้
ครั้นเห็นพลังของทัณฑ์สวรรค์ คนที่ยืนอยู่แนวหน้าต่างถอยหลังไปสองสามก้าว ด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
นี่มันอันใดกัน?
แม้นรวมพลังกันแล้วยังเข้าไปไม่ได้ แสดงว่าพวกเข้าต้องรออยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆ อย่างนั้นหรือ?
ไหนจะทัณฑ์สวรรค์ที่กระหน่ำลงมาไม่หยุด ราวจะกลืนกินสถานที่แห่งนี้เข้าไปเสียหมดอีก!
“การปะทะเช่นนี้… หรือว่ามีคนกำลังจะทะลวงเข้าสู่อาณาเขตเซียนเทพ…”
ขณะนี้ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปทางนั้น
แม้แต่ผู้อาวุโสตันชิงเองก็ด้วย
เนื่องจากได้รับบาดเจ็บ เขาจึงไปยืนอยู่ด้านหลังไกลจากลุ่มคน แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ภาพเบื้องหน้า
แต่แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงนุ่มนวลดังแผ่วมาจากด้านหลังราวขลาดอาย
“… ท่านอาจารย์?”
ผู้อาวุโสตันชิงหันกลับไปมองด้วยสายตารังเกียจอย่างปิดไม่มิด
“ข้าบอกแล้วว่าจากนี้ไป ข้ามิใช่อาจารย์ของเจ้า เลิกเรียกข้าเช่นนั้นได้แล้ว!”
เจียงจื่อหยวนชาวาบไปทั้งใจ เมื่อเห็นเขาปฏิบัติต่อนางเช่นนี้
นางอยู่ในสำนักหลิงเซียวมาตั้งหลายปี แต่ท่านอาจารย์ไม่เคยมองนางด้วยสีหน้าเช่นนั้นเลยสักครั้ง…
นางกัดปากแน่น และทำทีจะคุกเข่าขอขมาอีกครั้ง
ผู้อาวุโสตันชิงยิ้มเยาะหนึ่งที
“อย่าเสียเวลาทำเช่นนั้นเลย ต่อให้เจ้าเข่ากระแทกพื้นจนกระดูกแตกเป็นชิ้นๆ ข้าก็จะไม่มีวันคืนคำเด็ดขาด!”
เจียงจื่อหยวนที่กำลังจะคุกเข่าลงพลันหยุดชะงักทันที นางนิ่งไปพักใหญ่ราวไม่รู้จะทำอย่างใดต่อไป
นางเกิดมาพร้อมกับสถานะอันสูงส่งและเป็นที่โปรดปรานมาโดยตลอด มีหรือที่นางจะเคยสัมผัสกับความเจ็บปวดและความอัปยศอดสูเช่นนี้?
ผู้อาวุโสตันชิงตัดความสัมพันธ์กับนางต่อหน้าผู้คนมากมาย และแทบจะตอกนางไว้กับเสาเข็มแห่งความอัปยศนี้!
แล้วนางจะยอมรับมันได้อย่างใด?
นางต้องรีบกู้สถานการณ์เดี๋ยวนี้!
“ท่านอาจารย์เจ้าคะ ข้าทราบ… ว่าก่อนหน้านี้ข้าทำให้ท่านผิดหวัง ข้าไม่ขอแก้ตัวใดๆ เพียงแต่อยากขอโอกาสจากท่านอีกแค่ครั้งเดียว”
ดวงตาของเจียงจื่อหยวนแดงเรื่อ
“ท่านเองก็เห็นแล้วว่าข้าในตอนนี้เป็นอย่างใด จะคนก็ไม่ใช่ จะผีก็ไม่เชิง หากท่านไม่ช่วยข้า แล้วหลังจากนี้ ข้าจะใช้ชีวิตอยู่ในสำนัก หรืออยู่ในอาณาจักรเสิ่นซวี่ต่อไปอย่างใด? ท่าน…”
“แล้วมันเกี่ยวอันใดกับข้า?”
สีหน้าของผู้อาวุโสตันชิงเย็นชายิ่งนัก
“เจียงจื่อหยวน ข้าว่าสุ่ยเซียนหลิงคงไม่อยากให้เรื่องที่เจ้าทำลงไป แพร่กระจายไปทั่วอาณาจักรเสิ่นซวี่หรอกกระมัง?”
เจียงจื่อหยวนราวถูกตบหน้าอย่างแรง ใบหน้านางขึ้นสีน้ำเงินสลับขาว
สุดท้ายแล้ว นางก็ทำได้เพียงกัดฟันและก้มหน้าลง
“ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ”
…
“เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง”!
เมื่อเวลาผ่านไป แทนที่ทัณฑ์สวรรค์เหล่านั้นจะลดลง พวกมันกลับเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...