ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1417
สรุปบท บทที่ 1417 น้องชาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1417 น้องชาย – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1417 น้องชาย ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
พลังปราณศักดิ์สิทธิ์สายนั้น นางแย่งมาจากรัชทายาทของเป่ยหมิง ฉู่หลิวเยว่คิดมาโดยตลอดว่า ก่อนที่ตนเองจะทะลวงอาณาเขตเทพเซียน นางจะไม่มีทางผสานพลังปราณศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นได้แน่นอน
แต่ทว่าในตอนนี้ ภาพเหตุการณ์ที่น่าตกใจเช่นนี้กลับเกิดขึ้นแล้ว!
อีกทั้งมันยังดูง่ายดายและเรียบง่ายอย่างมาก!
ฉู่หลิวเยว่กลั้นหายใจลงโดยไม่รู้ตัว
นางสามารถรับรู้ได้เลยว่าพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ผสานเข้ากับชีพจรและเส้นเลือดของนางเรียบร้อยแล้ว
และนี่เป็นสิ่งที่ทำให้ลมปราณของฉู่หลิวเยว่พุ่งทะยานสูงขึ้นไปอย่างรวดเร็ว
ซึ่งนางอยู่ห่างจากจอมยุทธ์ระดับเก้าเพียงหนึ่งก้าวเท่านั้น!
นางหลับตาลง แต่ระลอกคลื่นที่อยู่ภายในใจไม่สามารถสงบลงได้
ที่แห่งนี้มันคือที่ไหนกันแน่?
อีกทั้งแรงกดดันที่น่าหวาดกลัว มันมาจากที่ใดกัน?
และที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ เหตุใดที่แห่งนี้ถึงช่วยเหลือนางขนาดนี้?
ความคิดจำนวนนับไม่ถ้วนของฉู่หลิวเยว่ปรากฏขึ้นภายในสมอง!
…
เนื่องจากการมาถึงของตระกูลระดับใหญ่และสำนักที่อยู่ภายนอก บรรยากาศทั่วทั้งสำนักจึงตึงเครียดขึ้นอย่างมาก
ศิษย์ส่วนใหญ่จึงมารวมตัวกันที่จัตุรัสชิงหมิง
และมีบางส่วนเลือกที่จะรอคอยภายในพื้นที่ของตนเอง รอดูทิศทางของสถานการณ์ในตอนนี้อย่างเงียบเชียบ
บนยอดเขาแห่งหนึ่ง หลัวเยี่ยนหมิงและหลัวเยี่ยนหลินกำลังเผชิญหน้ากันอยู่
ระหว่างทั้งสองคนนั้น มีกระดานหมากรุกโปร่งแสงขนาดใหญ่ขวางอยู่บนอากาศ
ลำแสงสีเงินปรากฏอยู่ทั่วบริเวณ
ดารดาษเหมือนดวงดาวอยู่บนท้องฟ้า
แต่ดูเหมือนว่าได้ลงหมากไปครึ่งกระดานแล้ว
หลัวเยี่ยนหมิงกอดอก ขมวดคิ้วมุ่น เขาจ้องไปที่กระดานตรงหน้าตาเขม็ง เหมือนกับกำลังลำบากใจอย่างมาก
เขาอยู่ในท่าทางนี้มาเกือบหนึ่งเค่อแล้ว
แต่หลัวเยี่ยนหลินที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เหมือนจะผ่อนคลายกว่ามาก แต่ก็ยังสามารถอดทนรออย่างใจเย็นได้
เวลาค่อยๆ ผ่านไปอย่างเชื่องช้า เหงื่อบนหน้าผากของหลัวเยี่ยนหมิงไหลย้อยออกมา
เขายกมือขึ้น พยายามหาทางลงมือ แต่ทุกครั้งที่ถึงเวลาสำคัญ เขาก็ลังเลและเลือกที่จะถอยหลังออกไป
เขาไม่มั่นใจ
ในที่สุดหลังจากผ่านไปอีกครึ่งเค่อ เขาก็หัวเราะออกมาอย่างขมขื่น
“พี่สี่ ข้าแพ้แล้ว”
หลัวเยี่ยนหลินโบกข้อมือ กระดานหมากรุกแผ่นนั้นก็หดตัวลงอย่างรวดเร็ว สุดท้ายก็กลายเป็นกระดาษโปร่งแสงแผ่นบาง ที่มีขนาดไม่เกินฝ่ามือ
ของชิ้นนั้นลอยไปตรงหน้าของหลัวเยี่ยนหมิง เขาผงะไปเล็กน้อย จากนั้นก็รับมาด้วยสองมือ
“เอากลับไปศึกษาให้ดี”
หลัวเยี่ยนหลินเดินเข้ามาแล้วตบไหล่ของเขา
“ความรู้ของเจ้าไม่เลว ภายในครึ่งเดือน เจ้าน่าจะสามารถเรียนรู้มันได้สำเร็จ”
ริมฝีปากหลัวเยี่ยนหมิงขยับเล็กน้อย แล้วยิ้มออกมาอย่างจนปัญญาเล็กน้อย
“เป็นข้าที่ไร้ประโยชน์ ทำให้พี่สี่ผิดหวัง”
หากเปรียบเทียบกับคนทั่วไป หรือผู้บำเพ็ญเพียรด้านค่ายกลส่วนใหญ่แล้ว อาจจะเรียกได้ว่าเขามีความโดดเด่นเลยทีเดียว
แต่เมื่อเปรียบเทียบกับบุคคลชั้นนำอย่างแท้จริง เขาก็รู้ได้อย่างชัดเจนว่า ฝีมือยังห่างชั้นอีกไกล
พรสวรรค์เช่นนี้ ไม่ว่าจะตามอย่างใดก็ตามไม่ทัน
“เดิมทีระดับของข้าก็อยู่สูงกว่าเจ้าอยู่แล้ว หากเจ้าชนะ พี่สี่ของเจ้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? แล้วอีกอย่างหากอยากเป็นผู้ที่แข็งแกร่ง เพียงแค่พรสวรรค์อย่างเดียวมันไม่เพียงพอ เยี่ยนหมิง เจ้าจะต้องจำเอาไว้ สวรรค์ย่อมตอบแทนคนขยันหมั่นเพียร”
หลัวเยี่ยนหมิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพยักหน้าอย่างแรง
“ขอบคุณพี่สี่มากขอรับ”
ขณะที่พูดเขาก็เก็บของสิ่งนั้นลงอย่างระมัดระวัง
“พี่สี่ พวกเจ้าเล่นหมากรุกเสร็จหรือยัง?”
เสียงที่อบอุ่นอ่อนโยนดังขึ้น
คนผู้นั้นคือ หลัวซือซือ
เดิมทีนางจะมาดูพวกเขาเล่น แต่ได้ยินมาว่าด้านนอกสำนักมีการเคลื่อนไหว จึงจากไป
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...