ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1441
สรุปบท บทที่ 1441 เผชิญหน้า: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1441 เผชิญหน้า – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1441 เผชิญหน้า ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หัวใจของฉู่หลิวเยว่พลันบีบรัดด้วยความตื่นตระหนก!
หรงซิวหันกลับไปมองแล้วส่ายหัวให้นางเบาๆ เป็นสัญญาณให้สงบสติอารมณ์ลงก่อน
สุ้มเสียงจากชั้นล่างยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
“จะเป็นไปได้อย่างใด?”
เห็นได้ชัดว่าเมิ้งเหล่าเองก็เคลิ้มไปกับข่าวลือแล้ว แต่กลับแสดงท่าทีไม่เชื่อออกมาเป็นอันดับแรก
“ฉู่เยว่เป็นคนของหรงซิว จักไปร่วมมือกับพวกถ้ำปีศาจทมิฬได้อย่างใด? นอกจากนี้ หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ใบนั้นก็เป็นถึงสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่หายไปอย่างไร้ร่องรอยนานกว่าหลายพันปี เหตุใดจู่ๆ ถึงบอกว่ามันมาอยู่กับฉู่เยว่ล่ะ?”
สมบัติศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ ใครจะเชื่อว่ามันอยู่กับเจ้าเด็กโข่งนี่กัน?
“ข้าเองก็ไม่เชื่อ! แต่ข่าวนี้แพร่กระจายออกไปแล้ว! พวกเราจะทำอันใดได้!”
ผู้อาวุโสเหวินซีเองก็กังวลเช่นกัน
“ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้มาด้วยตนเอง และส่งจดหมายมาแทน ทว่าถ้อยคำแลเจตจำนงอันเข้มงวดของพวกเขานั้นชัดเจนนัก ยามนี้ปั๋วเหยี่ยนกำลังหาทางออกให้เรื่องนี้ และขอให้ข้ามาดูสถานการณ์ทางฝั่งฉู่เยว่”
ไม่ว่าอย่างใด คราวนี้พวกเขาก็ไม่มีทางหนีรอดไปได้
สถานะของถ้ำปีศาจทมิฬในอาณาจักรเสิ่นซวี่มิได้ต้อยต่ำ หากแต่ชื่อเสียงของสำนักกลับเน่าเฟะราวโคลนตม
นั่นเพราะวิธีการฝึกฝนอันชั่วร้ายและไร้มนุษยธรรมของพวกเขา อีกทั้งคนส่วนใหญ่ของสำนักเอง ก็มีจิตใจเลวทรามและโหดร้ายเช่นกัน
สำนักวิชาชั้นนำอื่นๆ ในอาณาจักรเสิ่นซวี่จึงไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับเขา
และมีหลายสำนักที่โกรธแค้นพวกเขาเข้าไส้
อนิจจา ถ้ำปีศาจทมิฬนั้นทรงพลังและมิได้อ่อนไหวต่อการยั่วยุ ดังนั้นจนถึงตอนนี้ การอยู่ห่างจากพวกเขาจึงถือเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
ทว่ายามนี้ นามของฉู่เยว่กลับถูกโยงเข้าไปพัวพันกับถ้ำปีศาจทมิฬแล้ว จะไม่ให้ผู้คนมุ่งความสนใจมาที่เขาได้อย่างใด!?
หากไม่ใช่เพราะการชี้แจงแลตักเตือนจากผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนกับหรงซิว เรื่องทุกอย่างคงทวีความรุนแรงมากกว่านี้ และนางอาจจะถูกสังหารไปแล้วก็ได้!
ไหนจะเรื่องข่าวลือที่บอกว่าหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ฉู่เยว่อีก!
ถ้าเป็นสมบัติทั่วไปคงจะไม่เป็นไร แต่สิ่งนี้คือหนึ่งในสิบสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของยุทธภพเชียวนะ!
ในอาณาจักรเสิ่นซวี่ มีหลายตระกูลที่เป็นเจ้าของสมบัติศักดิ์สิทธิ์สิบอันดับแรก ทำให้พวกเขามีความเย่อหยิ่งจองหองมากกว่าคนอื่น
ซึ่งการที่สมบัติศักดิ์สิทธิ์สามารถผลักดันให้ตระกูลระดับสอง ขึ้นสู่ชนชั้นตระกูลระดับหนึ่งได้นั้น มิใช่เรื่องเกินจริงเลย! แถมยังทำให้สถานะทางสังคมของพวกเขาสูงขึ้น จนมีสิทธิ์ออกเสียงในกระบวนการต่างๆ อีกด้วย!
ผู้ใดเล่าจักอยู่เฉยได้กัน?
แต่ภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่แห่งนี้ มีตระกูลผู้สูงศักดิ์อยู่มากมาย ทำให้การชิงตำแหน่งผู้ชนะในศึกครานี้ ยากเย็นแสนเข็ญยิ่งกว่าการปีนขึ้นสวรรค์เสียอีก!
แต่ถ้ามีสมบัติศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิบอยู่ในมือ ก็จะแก้ปัญหาทั้งหมดนี้ได้สบายๆ!
ดังนั้นครานี้ คนที่ส่งจะหมายไต่สวนมานั้น มิได้มีเพียงตระกูลชั้นหนึ่งเท่านั้น ทว่าแต่แม้แต่ตระกูลชั้นสองบางตระกูล ก็ยังแอบเริ่มเคลื่อนไหวอย่างลับๆ
ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วนแลสุ่มเสี่ยงอย่างมาก มิเช่นนั้นผู้อาวุโสเหวินซีคงไม่พูดจาแบบนี้
“เมิ้งเหล่า เรื่องนี้สำคัญนัก อย่างใดฉู่เยว่ก็หนีไม่พ้น ปั๋วเหยี่ยนสั่งให้ข้ามาดูว่า ร่างกายของเขาฟื้นตัวเต็มที่แล้วหรือยัง? หากฟื้นตัวเต็มที่แล้วก็อยากจะให้ไปหารือร่วมกัน เพื่อหาวิธีจัดการเรื่องนี้ให้แล้วเสร็จ”
ในที่สุด ผู้อาวุโสเหวินซีก็เปิดเผยจุดประสงค์ของการมาเยือนในครานี้
หัวคิ้วของเมิ้งเหล่าย่นเข้าหากัน แลดูเคร่งขรึมจริงจังยิ่งนัก
ครั้นเกี่ยวข้องกับถ้ำปีศาจทมิฬ และหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ มันจึงกลายเป็นปัญหาใหญ่…
ไม่กี่วันก่อนฉู่เยว่เพิ่งล้มเหลวจากการทะลวงระดับเก้าขั้นกลาง ยามนี้จึงต้องให้ความสำคัญกับการดูแลร่างกายมากๆ แล้วจะให้เขาออกไปทั้งๆ อย่างนี้น่ะหรือ?
มันไม่ต่างจากเอาชีวิตและอนาคตของตัวเองไปทิ้งเลยหรือไร?
“ทางฉู่เยว่… ยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกนิดหน่อย และอาจจะต้องใช้เวลาอีกสักพัก ช่วยบอกปั๋วเหยี่ยนให้รอก่อนได้หรือไม่?”
ผู้อาวุโสเหวินซีถามต่อ
“ครึ่งเดือน ไม่สิ สิบวัน!”
เมิ้งเหล่าตอบกลับราวไม่แน่ใจ
ความจริงแล้ว หากเป็นผู้ฝึกตนธรรมดา เวลาเพียงสองสามเดือน ย่อมมิอาจฟื้นฟูสภาพร่างกายได้
โชคดีที่ฉู่เยว่นั้นมีสมรรถภาพทางร่างกายเป็นเลิศ และหรงซิวเองก็มาช่วยได้ทันเวลา นั่นทำให้ฉู่เยว่ฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว
แต่ถึงจะเร็วแค่ไหน ก็ยังต้องใช้เวลาอีกพอสมควร!
ผู้อาวุโสเหวินซีฝืนยิ้มราวลำบากใจ
“สิบวัน… ท่านแน่ใจใช่หรือไม่?”
ตอนนี้คนเหล่านั้นกระเหี้ยนกระหือรืออยากบุกมาอุ้มฉู่เยว่ออกไปด้วยซ้ำ!
เมื่อใดที่ได้รับคำตอบจากผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยน พวกเขาจะต้องทำเช่นนั้นแน่นอน
แล้วพวกเขาจะยอมให้สิบวันนี้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์หรือ!?
แค่ห้าวัน ก็คงไม่ไหวแล้วกระมัง!
“แล้วจะทำเช่นไร! คนพวกนั้นคิดจะขับไสไล่ส่งฉู่เยว่ไปถึงไหน!? เขาก็แค่เด็กอายุสิบเจ็ดหนาวเท่านั้น!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...