สรุปตอน บทที่ 1464 วัดกันอีกครั้ง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1464 วัดกันอีกครั้ง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เพราะความวิตกแลหวาดกลัว ทำให้นางตะโกนขึ้นด้วยความเร็วไว จนลำคอแทบแตก
ราวกับรีบอ้อนวอนขอความเมตตาราวถูกเชือกรัดคอ
หลายคนส่งเสียเย้ยหยัน พลางทำหน้าตาเหน็บแนม
จบแล้วหรือ?
ไม่สมกับการประลองเลยสักนิด
ดูๆ แล้วไป๋หลีฉุนก็แค่ชายชราไร้น้ำยา
อีกอย่าง สิ่งที่หรงซิวกล่าวเองก็หนักแน่นแลมีเหตุผลมากพอ
… เห็นได้ชัดว่าผู้กุมอำนาจสูงสุดของพระราชเมฆาสวรรค์ทั้งสองท่านนี้ มีทัศนคติแตกต่างกันมากโข
หากจะกล่าวว่าทั้งสองคนเป็นปรปักษ์กันนั้น คงไม่เกินจริง!
เพียงแต่ตอนนี้ พวกเรายังไม่รู้สันดานโดยเนื้อแท้ของใครคนใดคนหนึ่งเท่านั้น
ทว่าวันหนึ่งพวกเขาอาจได้รู้…
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าหงึกหงึกอย่างพอใจ พลันเบนสายตาไปมองเหยาปิน
“ท่านอ๋องเหยาขอรับ มิทราบว่าผลการประลองในครานี้ จะทำให้ท่านพอใจหรือไม่?”
เหยาปินจ้องมองฉากตรงหน้าเขา ในใจพลันเปี่ยมไปด้วยความสับสน
สถานการณ์ทั้งหมดกลับตาลปัตรภายในเวลาอันสั้น
เดิมทีเขาคิดว่าวาทกรรมเหล่านั้นของฉู่เยว่ เป็นเพียงข้อแก้ตัวเพื่อซื้อเวลา ไร้แก่นสารราวกับเด็กไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า!
แต่แล้วเขากับถูกความจริงตบหน้าดังฉาด ครั้นสบเข้ากับดวงตาดำแวววาวคู่นั้น ใบหน้าของเขาก็ร้อนฉ่าราวถูกไฟเผา
แต่มิอาจโต้แย้งอันใดได้
ก่อนเห็นผลการประลอง ใครมันจะเชื่อว่าฉู่เยว่จักชนะ?
“เจ้า…”
เหยาปินบีบคลายอุ้งมือที่กำลังเกร็งแน่นของตนเป็นจังหวะ และสุดท้ายก็ทำได้เพียงถอนหายใจ
“ข้าเชื่อในสิ่งที่เจ้าอธิบายก่อนหน้านี้แล้ว และยินดีปฏิบัติตามสัญญา จากนี้ไป ข้าจะไม่สงสัยเรื่องเจ้ากับถ้ำปีศาจทมิฬอีกแล้ว!”
เหยาปินใช้เวลาพักใหญ่ในการยอมรับความจริง แต่ก็ทิ้งอคติไปได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายเช่นกัน
จากนั้นเขาก็ก้าวเท้าออกมาด้านหน้า แล้วประสานหมัดแสดงความนับถือต่อฉู่หลิวเยว่
“ก่อนหน้านี้ข้าเข้าใจเจ้าผิดหลายอย่าง ต้องขอโทษจากใจจริงๆ”
ฉู่หลิวเยว่เอียงศีรษะเล็กน้อย พลันระบายยิ้มกว้าง
“มิเป็นไรขอรับ ท่านอ๋องเหยา ข้ารู้ว่าท่านเพียงต้องการค้นหาความจริง และโชคดีของข้าที่ใช้โอกาสนี้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง ซึ่งถือเป็นเรื่องดียิ่ง ท่านอย่าได้กังวลไปเลย”
ก่อนหน้านี้เหยาปินแสดงท่าที่ก้าวร้าวใส่นาง เพราะในใจเขาเชื่อว่านางมีส่วนเกี่ยวข้องกับถ้ำปีศาจทมิฬ
มณฑลแห่งแสงอินทนิลและถ้ำปีศาจทมิฬมีความแค้นต่อกันอย่างฝังลึกเข้าเลือดเข้าเนื้อ จึงไม่แปลกที่เขาจะตอบสนองเช่นนี้
แต่ที่หายากก็คือ หลังจากรู้ว่าตนเข้าใจผิด เขายังสามารถกล่าวขอโทษนางต่อหน้าสาธารณชนได้
สิ่งนี่แสดงให้เห็นถึงการปล่อยวางอย่างสมบูรณ์ ซึ่งถือได้ว่าเป็นผู้มีจิตใจกว้างขวางแลบริสุทธ์โดยแท้
ฉู่หลิวเยว่เริ่มประทับใจในตัวคนผู้นี้
หากในอนาคตต้องประมือกับถ้ำปีศาจทมิฬอีกครา นางน่าจะร่วมมือกับพวกเขาได้…
แน่นอนว่ามันคือเรื่องของอนาคต
ความคิดนี้แวบขึ้นมาในหัวของฉู่หลิวเยว่ พลันถูกนางระงับไว้อย่างรวดเร็ว
นางเชิดหน้าขึ้น แล้วสะบัดข้อมือเบาๆ!
ชิ้ง!
กระบี่เล่มยาวสอดเข้าไปในฝัก!
แสงเจิดจ้าส่องประกาย กระบี่ชื่อเซียวพลันหวนคืนสู่อุ้มมือของนาง
ดวงตาของฉู่หลิวเยว่สั่นไหวเบาๆ พลางยิ้มเยาะอยู่ในใจ
วันนี้นางชักกระบี่ชื่อเซียวออกมาแล้ว ย่อมเกิดปัญหามากมายตามมาแน่นอน
เพียงแต่ยามนี้ คนเหล่านี้เพียงเห็นแก่หน้าของสำนักวิชา จึงควบคุมความกระหายของตนไว้ได้
แต่หลังจากนี้… มันอาจไม่เป็นเช่นนั้น
“ก็แค่ยืมพลังปราณจากอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ…”
เสียงอันแผ่วเบาสายหนึ่ง ดังโพล่งขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...