ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1467
สรุปบท บทที่ 1467 ตัวตน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1467 ตัวตน – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1467 ตัวตน ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ไป๋หลีฉุนไม่เคยรู้สึกอับอายขนาดนี้มาก่อน
ทว่าด้วยทัศนคติอันหนักแน่นแลสมเหตุสมผลของหรงซิว ทำให้เขามิอาจหาเหตุผลมาหักล้างกับอีกฝ่ายได้ขณะหนึ่ง
และสิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวมากกว่าเดิมก็คือ พลังของหรงซิว ที่เหมือนจะแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก!
ก่อนหน้านี้เข้าใช้พลังครึ่งหนึ่งในการโจมตี แต่หรงซิวกลับสกัดกั้นและปราบมันได้อย่างง่ายดาย…แค่นี้บอกทุกอย่างได้แล้ว!
หลังจากสงบสติอารมณ์ได้ครู่หนึ่ง เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ พลางขจัดความขุ่นเคืองและความโกรธในใจออกไป
จะปล่อยให้ยืดเยื้อต่อไปไม่ได้
เพราะร่างกายของเจียงจื่อหยวน ใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว!
พอคิดเช่นนี้ ไป๋หลีฉุนพลันหายใจเข้าเฮือกใหญ่ และหันไปมองฉู่หลิวเยว่
“เช่นนี้แล้ว ข้าขอยอมแพ้แทนเขา! แค่นี้ก็จบการประลองได้แล้วใช่หรือไม่?”
ทุกคนต่างมองหน้ากัน
ไป๋หลีฉุนดูใส่ใจเสี่ยวหลิวผู้นั้นเสียจริง…
“ในเมื่อท่านลั่นวาจาเอง เช่นนั้นย่อมไม่มีปัญหา”
ฉู่หลิวเยว่ยิ้มเยาะเบาๆ
ไป๋หลีฉุนสบทเสียงต่ำหนึ่งที และนั่งลงบนเก้าอี้
แต่หลังจากรออยู่พักหนึ่ง เจ้าหงส์ทองตัวนั้น ก็ยังไม่พาเจียงจื่อหยวนกลับมา
เขาขมวดคิ้วมุ่น พลันถามอีกครั้ง
“ฉู่เยว่ เหตุใด…หงส์ทองตัวนั้นของเจ้า ถึงยังไม่พาเขากลับมาอีก?”
เหลือเวลาไม่มากแล้ว
ฉู่หลิวเยว่ยิ้มบาง และพูดว่า
ไป๋หลีฉุนเริ่มร้อนใจขึ้นมา
ต้องรออีกสักพักรึ?
เช่นนั้นที่เขายอมออกหน้าขอออมแพ้เองเมื่อครู่ ก็ไม่มีความมหายเลยสิ?
“จะ…เจ้าสั่งให้มันกลับมาได้แล้ว! เสี่ยวหลิวได้รับบาดเจ็บ ต้องรีบรักษาโดยด่วน!”
ฉู่หลิวเยว่พลันทำสีหน้าลำบากใจ
“แต่… ถวนจื่อกำลังมีความสุข และบางครั้งมันก็ไม่ค่อยฟังข้าเท่าใด ท่านว่า…”
ไป๋หลีฉุนโกรธจนบ้าตายอยู่แล้ว!
“พร่ำเพ้ออันใดของเจ้า! ในเมื่อมันเป็นอสูรในพันธสัญญาของเจ้า ก็ต้องฟังเจ้าสิ! หากเจ้าสั่งให้มันบินกลับมา มีหรือมันจะกล้าขัดเจ้า?”
“มันกล้าหนา!”
ฉู่หลิวเยว่สวนกลับทันที
นางหรี่ตาลงพลันหัวเราะคิดคักราวหยอกเย้า
“โอ้ ท่านคงไม่รู้ว่าถวนจื่อคืออสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาล มันมักจะอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่เสมอ และบางครั้ง แม้แต่ข้าเองก็ยังทำอันใดไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”
ครั้นได้ยินเช่นนี้ ริมฝีปากของผู้ชมทุกคนพลันกระตุกเบาๆ
คงไม่รู้หรือ…
เรื่องนี้ใครใครก็รู้กันทั้งนั้น!
แต่พวกเขาแค่ไม่มีสัญญาสร้างพันธะกับอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลเท่านั้น!
ฉู่เยว่ผู้นี้ ช่างปากร้ายยิ่งนัก
“ท่านประมุขขอรับ”
จู่ๆ หรงซิวก็เอียงศีรษะไปมองเขา แล้วอมยิ้มเล็กน้อย
“ยามที่เสี่ยวหลิวผู้นั้นกลืนยาหมีเซียวลงไป ก็น่าจะคำนึงถึงผลในตอนนี้ไว้แล้ว ผู้ใดทำผู้นั้นรับ ในเมื่อกลืนเข้าไปเอง ย่อมต้องรับผิดชอบด้วยตนเองมิใช่หรือ?”
ไป๋หลีฉุนแย้งไม่ออก ในใจทั้งเป็นห่วงและเสียใจ
แต่เขาไม่กล้าบอกเรื่องตัวตนที่แท้จริงของเจียงจื่อหยวน
มิเช่นนั้น เขาได้อับอายขายขี้หน้าไปทั้งยุทธภพแน่ๆ!
และเกรงว่าหลังจากนี้ เจียงจื่อหยวนคงมิอาจกลับไปที่พระราชวังเมฆาสวรรค์ได้อีก!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...