ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1496
สรุปบท บทที่ 1496 อันดับ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 1496 อันดับ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1496 อันดับ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ฉู่หลิวเยว่ “…”
ดูเหมือนว่าหรงซิวจะพูดได้ถูกต้อง
เรื่องเช่นนี้ได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นจริงๆ
ฉู่หลิวเยว่ถือว่าเป็นคนที่ชอบก่อเรื่องอย่างมากแล้ว แต่เมื่อเปรียบเทียบกับองค์ปฐมกษัตริย์ เรื่องของนางก็เล็กมากจนไม่ควรค่าแก่การพูดถึง!
จะนำเอากระดูกของไท่ซวีเฟิ่งหลงมาหลอมเป็นอาวุธ… องค์ปฐมกษัตริย์กำลังคิดอันใดอยู่กันแน่?
เหมือนว่าเขาถูกฉู่หลิวเยว่จ้องมองจนทำอันใดไม่ถูก องค์ปฐมกษัตริย์จึงรีบโบกมือ แล้วอธิบายขึ้นว่า
“ความจริงแล้วข้าไม่ได้ตั้งใจนะ! ตอนนั้นแค่คิดว่ากระดูกนั้นไม่เลวเท่านั้นเอง อาจจะเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์สักตัว แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงนี่นา! หากข้ารู้ ข้าไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่นอน”
ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นหนึ่งในสองเผ่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลที่ยิ่งใหญ่
ต่อให้เขาจะบ้าคลั่งขนาดไหน แต่ก็ไม่มีทางฆ่าตัวตายเช่นนี้แน่นอน!
ฉู่หลิวเยว่เหลือบสายตามองเขา
ปฐมกษัตริย์เบนสายตาออกไปอย่างรู้สึกผิด
“ความจริงแล้วมัน มัน…คือซากกระดูกที่เจ้าเจอในอาณาเขตเซียนเทพของราชวงศ์เทียนลิ่ง…”
หนังตาของฉู่หลิวเยว่กระตุกขึ้นมา
“ท่านยินยอมที่จะสู้จนตัวตาย ดีกว่าส่งคืนซากเหล่านี้ให้พวกมันงั้นหรือ?”
ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นกระดูกของเผ่าพวกมัน ทำเช่นนี้… เหมือนว่าจะไม่ค่อยเหมาะสมละมั้ง…
โดยเฉพาะในตอนนี้ที่นางทำพันธสัญญากับถวนจื่อและจื่อเฉินไปแล้ว ดังนั้นจึงมีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่บ้าง
เผ่าอสูรศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ ให้ความสำคัญกับกระดูกของคนในเผ่าตนเองเป็นอย่างมาก โดยทั่วไปแล้วจะไม่ยินยอมให้กระดูกเหล่านี้ตกอยู่ด้านนอก
“ใช่ที่ไหนกันเล่า! หลังจากที่ข้ารู้ว่ามันคือกระดูกของเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลง ข้าก็คิดว่าจะส่งมันคืนกลับไป แต่พวกมันไม่ฟัง เอะอะก็พูดว่าต้องการจะเอาชีวิตท่าเดียว แล้ว… จะให้ข้าทำอย่างใด?”
ก็ทำได้เพียงต่อสู้น่ะสิ!
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย
“ในตอนนั้นข้าไม่สามารถทำอันใดได้เลยจริงๆ เมื่อครุ่นคิดดูแล้ว ข้าแบ่งวิญญาณออกเป็นสามส่วน ส่วนหนึ่งซ่อนไว้ในจี้หยก ส่วนหนึ่งซ่อนไว้ในอาณาจักรเซียนเทพ และถูกส่งกลับไปยังเทียนลิ่งอย่างเงียบเชียบ และส่วนสุดท้ายก็ทิ้งเอาไว้อยู่ในร่างศักดิ์สิทธิ์ เพื่อใช้ในการต่อสู้”
ตอนนั้นเขาไม่รู้จริงๆ ว่าเขาจะมีชีวิตรอดไปได้หรือไม่ จึงทำได้เพียงเลือกใช้วิธีนี้เท่านั้น
และด้วยเหตุนี้ จิตวิญญาณของเขาจึงกระจัดกระจาย อาณาเขตเซียนเทพก็ไม่สมบูรณ์
ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจออกมา
“องค์ไท่จู่ ท่าน… โชคดีมาก”
เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้ คาดไม่ถึงว่ายังจะสามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้
แต่ประเด็นที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ เขายังสามารถรวบรวมจิตวิญญาณ ปลุกร่างศักดิ์สิทธิ์ แล้วฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง!
แบบนี้มันฝ่าฝืนกฎสวรรค์มากเกินไปแล้ว!
องค์ปฐมกษัตริย์ทอดถอนหายใจออกมา
“ความจริงแล้วทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเจ้า ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าเข้ามาในอาณาเขตเซียนเทพของราชวงศ์เทียนลิ่ง และนำจิตวิญญาณของข้าส่วนหนึ่งมาที่อาณาจักรเสิ่นซวี่ และสามารถหาจี้หยกแผ่นนั้นได้ สุดท้ายก็สามารถเดินทางไปถึงบุพกาลชายแดนเหนือ… ข้าก็คงต้องหลับไปอีกพันปี และไม่มีความหมายใด”
พวกเขาเชื่อมโยงกันด้วยสายเลือด ด้วยพลังแห่งความใกล้ชิดทางสายเลือดนี้ ในที่สุดก็ทำให้เขาตื่นขึ้นมาได้
ในตอนแรกเขาไม่มีทางให้ถอย จึงทำได้เพียงสู้อย่างสุดแรงเกิด และเดิมพันด้วยชีวิตของตนเอง!
ยังดีที่พันปีต่อมา ในที่สุดการเดิมพันครั้งนี้เขาก็เป็นฝ่ายชนะ!
ริมฝีปากของฉู่หลิวเยว่โค้งขึ้น
“ข้าเองก็โชคดีมากเช่นกัน”
ไม่ว่าจะเป็นอย่างใด องค์ปฐมกษัตริย์สามารถฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ ก็นับว่าเป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง
องค์ปฐมกษัตริย์พยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม
“แน่นอนว่าเยว่เออร์ของพวกเรานั้นดีที่สุด! วางใจเถอะหลังจากนี้เมื่อมีข้าอยู่ ใครก็ไม่กล้ารังแกเจ้าเด็ดขาด!”
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าอย่างตั้งใจ ภายในใจจึงรู้สึกสงบและไร้ความกังวล
“จริงสิ”
ทันใดนั้นนางก็คิดอันใดบางอย่างขึ้นมาได้ ใบหน้ามีความกังวลปรากฏขึ้นมา
“องค์ไท่จู่ ตอนนั้นที่ท่านต่อสู้กับไท่ซวีเฟิ่งหลง บุญคุณความแค้นในครั้งนั้นนับว่าสิ้นสุดลงแล้วใช่หรือไม่? ตอนนี้ท่านฟื้นขึ้นมาแล้ว พวกมันคงจะ… รู้แล้วละมั้ง?”
รอยยิ้มขององค์ปฐมกษัตริย์แข็งค้างไป
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...