อ่านสรุป บทที่ 1513 ตัดหนทางถอยก่อน จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1513 ตัดหนทางถอยก่อน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเพียงแค่ว่ากระดูก กล้ามเนื้อ และเลือดในร่างกายของนางถูกบดขยี้เหมือนจะแหลกละเอียด!
ความเจ็บปวดแผ่กระจายไปทั่วร่าง ทำให้ตรงหน้านางมืดดำลงไป!
นางกัดฟันกรอด และโคจรพลังดั้งเดิมภายในร่างกายตนเองอย่างสุดกำลัง เพื่อต้านทานการโจมตีที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันและน่าหวาดกลัวนี้
อย่างใดก็ตาม นางก็กำลังอยู่ภายในอาณาเซียนเทพที่อีกฝ่ายควบคุมอย่างสมบูรณ์ เดิมทีก็ได้รับแรงกดดันมากอยู่แล้ว
นางไม่สามารถโคจรพลังดั้งเดิมที่อยู่ภายในร่างกายได้เลยแม้แต่น้อย
อีกทั้งการรับการโจมตีสองกระบวนท่าก่อนหน้านี้นางก็รู้สึกเต็มกลืนมากแล้ว
ตอนนี้พลังดั้งเดิมภายในร่างกายของนางแห้งขอด จึงไม่สามารถดึงพลังออกมารับมือกับสถานการณ์ตรงหน้านี้ได้เลย!
ร่างกายของฉู่หลิวเยว่เริ่มสั่นสะท้านเล็กน้อย!
ภายในเวลาเพียงครู่เดียว แต่นางแทบจะไม่สามารถถือกระบี่ชื่อเซียวและโล่สีดำได้อีกแล้ว
นางอาศัยเพียงความแน่วแน่เฮือกสุดท้าย ยึดมั่นและประคองเอาไว้
ในตอนนั้นเองไข่มุกโลหิตสีม่วงทองเม็ดหนึ่ง ลอยออกมาจากกลางหน้าผากของโหมวเหยาอย่างกะทันหัน!
ไข่มุกโลหิตเม็ดนั้นลอยมาอยู่ตรงหน้าของมัน หลังจากนั้นไม่นานก็ควบแน่นกลายเป็นสัญลักษณ์แปลกประหลาดรูปหนึ่ง!
… ซึ่งมันคือสัญลักษณ์ของเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลง!
สัญลักษณ์นั้นส่องแสงสว่าง บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างยิ่ง
ฉู่หลิวเยว่เพียงแค่เหลือบสายตามองเล็กน้อย นางก็รู้สึกว่าดวงตาทั้งคู่นั้นแสบร้อนอย่างยิ่ง!
แรงกดดันที่น่าตกใจนั้น เหมือนว่าจะสามารถแปลงร่างเป็นกระบี่ที่จับต้องได้และแหลมคมอย่างยิ่ง!
ฉู่หลิวเยว่เบือนหน้าออกไปเล็กน้อย เบนสายตาออกไป
บนร่างกายของนางเริ่มมีปากแผลที่แตกออกจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เลือดที่ไหลออกมาเปรอะเปื้อนเสื้อผ้าของนางจนแดงฉาน
ระหว่างฟ้าดิน คือความว่างเปล่าและความเงียบงัน
อย่างใดก็ตามบรรยากาศที่เงียบเชียบและกดดัน แทบจะทำให้ผู้คนเป็นบ้า!
เวลาผ่านไปเพียงครู่เดียว ฉู่หลิวเยว่ก็กลายเป็นมนุษย์เลือด
ในช่วงเวลาหนึ่งนางรู้สึกคันที่ใบหน้าจึงใช้หลังมือเช็ดอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะเลียมันและพบว่ามีกลิ่นคาวและหวาน
มันคือเลือด
หลังมือของนางก็มีเลือด
สีแดงนั้นสดแสบตา มันกระตุ้นทำให้ขมับของฉู่หลิวเยว่เต้นตุบๆ อย่างบ้าคลั่ง
พลังดั้งเดิมภายในตันเถียนก็ไหลออกไปอย่างต่อเนื่อง
มีเพียงไข่มุกธาราเม็ดนั้นเท่านั้น ที่ลอยอยู่อย่างสงบนิ่ง เหมือนว่าจะแข็งตัวไปแล้ว
จะเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้…
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ภายในใจ
ในวินาทีต่อมา นางก็เงยหน้าขึ้น แล้วหันไปมองทางโหมวเหยาอีกครั้ง
ระยะห่างสำหรับพวกเขานับว่าไม่ไกลกัน
ดังนั้นโหมวเหยาจึงสามารถสังเกตเห็นสายตาของฉู่หลิวเยว่ได้ในทันที
มันหันไปมองด้วยสายตาแช่แข็ง เดิมทีมันคิดว่าจะได้เห็นสายตาอ้อนวอนร้องขอชีวิตและความสิ้นหวังจากใบหน้าของฉู่หลิวเยว่
แต่ที่ทำให้มันผิดหวังเลยก็คือ สีหน้าของฉู่หลิวเยว่ราบเรียบเป็นอย่างมาก
ไม่เช็ดเลือดที่เพิ่มขึ้นบนใบหน้าของนางอีกต่อไปแล้ว จึงทำให้นางดูจนตรอกและเศร้าหมองเป็นพิเศษ
ท่ามกลางเลือดจำนวนมากที่ทำให้ผู้คนตกใจ มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่ดำขลับราวกับราตรีไม่มีรุ่งอรุณ
แต่สีนั้นเป็นสีที่ดำมืดมากที่สุดในยามราตรี แต่กลับซ่อนประกายดวงดาราที่สุกสกาวเอาไว้ภายใน
ไม่รู้ว่าเหตุใด หัวใจของโหมวเหยาจึงเต้นแรงขึ้นมาอย่างกะทันหัน
คนที่จวนเจียนจะตายจะมีสายตาเช่นนี้ได้อย่างใด?
ดังนั้นต้องรีบจบการต่อสู้นี้ให้เร็วที่สุด!
ความคิดนี้ปรากฏขึ้นมาในสมองของมันอย่างรวดเร็ว!
วินาทีถัดมา โหมวเหยาก็ยกหัวมังกรขึ้น แล้วคำรามเสียงก้องฟ้า!
“โฮก…”
พลังฟ้าดินที่อยู่โดยรอบ เหมือนถูกมืออันไร้รูปร่างควบคุมอย่างกะทันหัน มันควบแน่นอย่างรวดเร็วแล้วกลายเป็นแส้ยาวสีม่วงทองจางๆ แล้วสะบัดใส่ทางฉู่หลิวเยว่!
พรึ่บ!
เสียงแหวกอากาศดังแสบแก้วหู!
คาดไม่ถึงว่าหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์จะถูกแส้อันนี้โยนทิ้งออกไปจริงๆ!
หน้าอกของฉู่หลิวเยว่สั่นสะท้าน นางกระอักเลือดออกมาหนึ่งคำ ลมปราณแผ่วบางลงอย่างรวดเร็ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...