เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1513

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเพียงแค่ว่ากระดูก กล้ามเนื้อ และเลือดในร่างกายของนางถูกบดขยี้เหมือนจะแหลกละเอียด!

ความเจ็บปวดแผ่กระจายไปทั่วร่าง ทำให้ตรงหน้านางมืดดำลงไป!

นางกัดฟันกรอด และโคจรพลังดั้งเดิมภายในร่างกายตนเองอย่างสุดกำลัง เพื่อต้านทานการโจมตีที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันและน่าหวาดกลัวนี้

อย่างใดก็ตาม นางก็กำลังอยู่ภายในอาณาเซียนเทพที่อีกฝ่ายควบคุมอย่างสมบูรณ์ เดิมทีก็ได้รับแรงกดดันมากอยู่แล้ว

นางไม่สามารถโคจรพลังดั้งเดิมที่อยู่ภายในร่างกายได้เลยแม้แต่น้อย

อีกทั้งการรับการโจมตีสองกระบวนท่าก่อนหน้านี้นางก็รู้สึกเต็มกลืนมากแล้ว

ตอนนี้พลังดั้งเดิมภายในร่างกายของนางแห้งขอด จึงไม่สามารถดึงพลังออกมารับมือกับสถานการณ์ตรงหน้านี้ได้เลย!

ร่างกายของฉู่หลิวเยว่เริ่มสั่นสะท้านเล็กน้อย!

ภายในเวลาเพียงครู่เดียว แต่นางแทบจะไม่สามารถถือกระบี่ชื่อเซียวและโล่สีดำได้อีกแล้ว

นางอาศัยเพียงความแน่วแน่เฮือกสุดท้าย ยึดมั่นและประคองเอาไว้

ในตอนนั้นเองไข่มุกโลหิตสีม่วงทองเม็ดหนึ่ง ลอยออกมาจากกลางหน้าผากของโหมวเหยาอย่างกะทันหัน!

ไข่มุกโลหิตเม็ดนั้นลอยมาอยู่ตรงหน้าของมัน หลังจากนั้นไม่นานก็ควบแน่นกลายเป็นสัญลักษณ์แปลกประหลาดรูปหนึ่ง!

… ซึ่งมันคือสัญลักษณ์ของเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลง!

สัญลักษณ์นั้นส่องแสงสว่าง บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างยิ่ง

ฉู่หลิวเยว่เพียงแค่เหลือบสายตามองเล็กน้อย นางก็รู้สึกว่าดวงตาทั้งคู่นั้นแสบร้อนอย่างยิ่ง!

แรงกดดันที่น่าตกใจนั้น เหมือนว่าจะสามารถแปลงร่างเป็นกระบี่ที่จับต้องได้และแหลมคมอย่างยิ่ง!

ฉู่หลิวเยว่เบือนหน้าออกไปเล็กน้อย เบนสายตาออกไป

บนร่างกายของนางเริ่มมีปากแผลที่แตกออกจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เลือดที่ไหลออกมาเปรอะเปื้อนเสื้อผ้าของนางจนแดงฉาน

ระหว่างฟ้าดิน คือความว่างเปล่าและความเงียบงัน

อย่างใดก็ตามบรรยากาศที่เงียบเชียบและกดดัน แทบจะทำให้ผู้คนเป็นบ้า!

เวลาผ่านไปเพียงครู่เดียว ฉู่หลิวเยว่ก็กลายเป็นมนุษย์เลือด

ในช่วงเวลาหนึ่งนางรู้สึกคันที่ใบหน้าจึงใช้หลังมือเช็ดอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะเลียมันและพบว่ามีกลิ่นคาวและหวาน

มันคือเลือด

หลังมือของนางก็มีเลือด

สีแดงนั้นสดแสบตา มันกระตุ้นทำให้ขมับของฉู่หลิวเยว่เต้นตุบๆ อย่างบ้าคลั่ง

พลังดั้งเดิมภายในตันเถียนก็ไหลออกไปอย่างต่อเนื่อง

มีเพียงไข่มุกธาราเม็ดนั้นเท่านั้น ที่ลอยอยู่อย่างสงบนิ่ง เหมือนว่าจะแข็งตัวไปแล้ว

จะเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้…

ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ภายในใจ

ในวินาทีต่อมา นางก็เงยหน้าขึ้น แล้วหันไปมองทางโหมวเหยาอีกครั้ง

ระยะห่างสำหรับพวกเขานับว่าไม่ไกลกัน

ดังนั้นโหมวเหยาจึงสามารถสังเกตเห็นสายตาของฉู่หลิวเยว่ได้ในทันที

มันหันไปมองด้วยสายตาแช่แข็ง เดิมทีมันคิดว่าจะได้เห็นสายตาอ้อนวอนร้องขอชีวิตและความสิ้นหวังจากใบหน้าของฉู่หลิวเยว่

แต่ที่ทำให้มันผิดหวังเลยก็คือ สีหน้าของฉู่หลิวเยว่ราบเรียบเป็นอย่างมาก

ไม่เช็ดเลือดที่เพิ่มขึ้นบนใบหน้าของนางอีกต่อไปแล้ว จึงทำให้นางดูจนตรอกและเศร้าหมองเป็นพิเศษ

ท่ามกลางเลือดจำนวนมากที่ทำให้ผู้คนตกใจ มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่ดำขลับราวกับราตรีไม่มีรุ่งอรุณ

แต่สีนั้นเป็นสีที่ดำมืดมากที่สุดในยามราตรี แต่กลับซ่อนประกายดวงดาราที่สุกสกาวเอาไว้ภายใน

ไม่รู้ว่าเหตุใด หัวใจของโหมวเหยาจึงเต้นแรงขึ้นมาอย่างกะทันหัน

คนที่จวนเจียนจะตายจะมีสายตาเช่นนี้ได้อย่างใด?

ดังนั้นต้องรีบจบการต่อสู้นี้ให้เร็วที่สุด!

ความคิดนี้ปรากฏขึ้นมาในสมองของมันอย่างรวดเร็ว!

วินาทีถัดมา โหมวเหยาก็ยกหัวมังกรขึ้น แล้วคำรามเสียงก้องฟ้า!

“โฮก…”

พลังฟ้าดินที่อยู่โดยรอบ เหมือนถูกมืออันไร้รูปร่างควบคุมอย่างกะทันหัน มันควบแน่นอย่างรวดเร็วแล้วกลายเป็นแส้ยาวสีม่วงทองจางๆ แล้วสะบัดใส่ทางฉู่หลิวเยว่!

พรึ่บ!

เสียงแหวกอากาศดังแสบแก้วหู!

คาดไม่ถึงว่าหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์จะถูกแส้อันนี้โยนทิ้งออกไปจริงๆ!

หน้าอกของฉู่หลิวเยว่สั่นสะท้าน นางกระอักเลือดออกมาหนึ่งคำ ลมปราณแผ่วบางลงอย่างรวดเร็ว!

พรึ่บ!

ทันใดนั้นเองเปลวเพลิงสีทองปรากฏขึ้นที่ปลายนิ้วชี้ของเขาอย่างกะทันหัน อีกทั้งยังกระโดดไปมาเหมือนกับดวงวิญญาณ!

แสงสีดำวูบไหวผ่านไปอย่างรวดเร็ว!

และในตอนนั้นเอง!

แส้ยาวอันนั้นได้ลอยแหวกผ่านอากาศ ก่อนจะกระทบกับโล่สีดำของฉู่หลิวเยว่อย่างรุนแรง!

ตู้ม!

ฉู่หลิวเยว่ได้รับการโจมตีที่น่าหวาดกลัว!

เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงแตกสลายไปในทันที! กลายเป็นแสงสีทองจำนวนนับไม่ถ้วน พร้อมลอยกระจายออกไปสี่ทิศแปดทาง!

นางกระชับโล่สีดำที่อยู่ในมือแน่น ในตอนนั้นแขนก็รู้สึกชาหนึบ

วินาทีต่อมาร่างกายของนางก็ถูกพลังที่น่ากลัวพัดลอยกระเด็นออกไป! ก่อนจะตกลงที่พื้นอย่างแรง!

ตู้ม!

กร๊อบแกร๊บ…

ฉู่หลิวเยว่ตกลงไปในตาน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็ง!

น้ำแร่ทะลักทลายโอบล้อมทั้งสี่ด้านของนาง และกลืนกินร่างกายของนางไปในทันที! ชั่วพริบตาเดียวก็หายไปแล้ว!

ทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์นั้นก็ตกตะลึงไปอย่างยิ่ง

หลังจากความเงียบครอบงำอยู่สักพัก เหนือน่านฟ้า ก็มีเมฆทะมึนลอยเข้ามา ทันใดนั้นทัณฑ์สวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้น!

ในตอนนั้นเอง ฟ้าดินเกิดการสั่นสะเทือน!

“นี่… นี่มันเกิดอันใดขึ้นกัน?”

ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนขมวดคิ้วเป็นปม แล้วมองขึ้นกลางท้องฟ้าด้วยความสับสน

ตู้ม!

ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง!

ผู้อาวุโสฮวาเฟิงรีบหันกลับไปมอง และต้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ

“เขาเฝิงหมิน… เกิดระเบิดขึ้นหรือ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์