ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1566

หากบอกว่าครั้งแรกนั้นที่ถวนจื่อสามารถเปิดม่านพลังได้นั้นเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ว่าในตอนนี้ดูจากสถานการณ์ด้านหน้า ไม่ว่าอย่างใดคนที่อยู่ภายในท้องพระโรงก็ไม่สามารถพูดคำนั้นออกมาได้

ถ้าแบบนี้ไม่ได้เรียกว่าพลังแห่งสายเลือดบริสุทธิ์…

“ซี๊ด…”

ผู้อาวุโสอี้อวี่พยายามสงบสติอารมณ์ลง แต่หลังจากระงับไปหลายครั้ง ก็ไม่สามารถระงับได้ แต่อ้าปากพะงาบๆ

“พลังแห่งสายเลือดนี้ นับว่ายอดเยี่ยมที่สุดในหมู่เด็กรุ่นใหม่แล้วสินะ?”

เสียงของเขานั้นไม่ดัง แต่คนอื่นกลับได้ยินอย่างชัดเจน เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนจึงมีสีหน้าซับซ้อน

นับเพียงแค่รุ่นใหม่เท่านั้นหรือ?

ต่อให้เป็นพวกเขาก็ไม่สามารถควบคุมม่านพลังได้อย่างอิสระและผ่อนคลายเช่นนี้!

เห็นได้ชัดว่าแม้หงส์ทองคำตัวนี้จะอายุยังน้อย แต่กลับมีความสามารถเช่นนี้ นอกจากคำว่า “พรสวรรค์” แล้ว พวกเขาก็คิดคำอื่นที่จะมาบรรยายไม่ออก

“นี่มัน… ไร้สาระเกินไปแล้ว! มันเห็นม่านพลังเผ่าของพวกเราเป็นอันใด? คาดไม่ถึงว่ามันจะกลั่นแกล้งเช่นนี้! ไม่ให้เกียรติกันเกินไปแล้ว!”

ผู้อาวุโสอี้กงรู้สึกเสียหน้าไปอยู่นาน ก่อนจะพูดตำหนิออกมาอย่างยากลำบาก

ก่อนจะหันไปสบสายตากับคนอื่น

กลั่นแกล้ง?

ก็เพราะว่าคนผู้นั้นมีความสามารถอย่างใดเล่า!

พวกเขาเองก็อยากจะทำเช่นนี้เช่นกัน แต่นั่นเป็นเพราะเขาไม่มีพรสวรรค์ไม่ใช่หรือ!

สิ่งที่เรียกว่าไม่เคารพ… อาจจะเป็นเพราะว่าหงส์ทองคำตัวนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าม่านพลังนี้คือสิ่งใด แต่แค่ว่ามันเห็นเป็นของเล่นที่น่าสนใจเท่านั้นเอง!

มันเรียกว่าไม่ให้เกียรติขนาดนั้นเลยหรือ?

ผู้อาวุโสอี้กงเพิ่งพูดประโยคนั้นจบก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก

หากเป็นคนอื่นก็ช่างเถอะ ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ในท้องพระโรง และคนที่เหลือคือคนที่มีตำแหน่งสูงในเผ่าหงส์ทองคำ

ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าพวกเขาแล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้มันคือเรื่องอันใดกันแน่

ที่เขาพูดออกมาสองประโยคนั้น ความจริงแล้วมันก็น่าขันเล็กน้อย

แต่เขานั้นวิตกมากเกินไป

… พิธีกราบไหว้บรรพบุรุษที่ใกล้จะถึงนี้ เขาจัดเตรียมวางตำแหน่งให้กับอี้หรานเรียบร้อยแล้ว รอเพียงแค่เวลามาถึง ก็สามารถดำเนินการได้อย่างราบรื่น

แต่ว่าในตอนนี้กลับมีคนที่มีพรสวรรค์อย่างเฉิงเหย่าจิน[1]ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน การเปลี่ยนแปลงนั้นมันยิ่งใหญ่มากเกินไป!

แล้วเขาจะไม่กังวลได้อย่างใด?

หากเป็นคนที่มีพรสวรรค์ธรรมดาก็ช่างเถอะ แต่ว่ามันกลับแสดงพลังสายเลือดอันบริสุทธิ์ที่จะสามารถพบเห็นได้ในรอบพันปี!

จึงทำให้เขารู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก!

หากเกิดความผิดพลาดขึ้น ความพยายามตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้เท่ากับต้องสูญเปล่า!

ผู้อาวุโสอี้อวี่ยกเปลือกตาขึ้นอย่างกะทันหัน แล้วเหลือบสายตามองมาทางเขา ใบหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

“โชคดีที่ไม่ได้ฆ่าพวกนางตั้งแต่ตอนแรก สายเลือดอันบริสุทธิ์นี้ล้ำค่าเป็นอย่างยิ่ง หากเขาตายไป เผ่าหงส์ทองคำของพวกเราจะต้องเกิดการสูญเสียอันยิ่งใหญ่แน่นอน”

ผู้อาวุโสอี้กงมีสีหน้าย่ำแย่มากขึ้นกว่าเดิม

น่าเสียดายที่เรื่องราวทั้งหมดล้วนเป็นความจริง เขาไม่สามารถเถียงได้เลยแม้แต่ครึ่งคำ

“ดูเหมือนว่ามันจะเป็นต้นกล้าที่ไม่เลว”

หลังจากท้องพระโรงตกอยู่ในความเงียบ ในที่สุดอี้เจาก็พูดขึ้น

เขายืนอยู่ที่ด้านหน้าสุด และหันหลังให้กับผู้คนทั้งหลาย ดังนั้นจึงไม่มีใครเห็นสีหน้าของเขา

ฟังจากน้ำเสียงก็ไม่สามารถคาดเดาอันใดได้

“แม้ว่าก่อนหน้านี้มันจะเคยทำพันธสัญญากับมนุษย์ แต่สายเลือดที่หาได้ยากยิ่งเช่นนี้ ก็รอให้มันยกเลิกพันธสัญญาเสีย แล้วค่อยสั่งสอนมันดีๆ เสียหน่อยก็พอแล้ว”

เมื่อพูดจบ เขาก็สะบัดแขนเสื้อ

บอลแสงขนาดใหญ่กลายเป็นลำแสงจำนวนนับไม่ถ้วนและสลายหายไปอย่างไร้ร่องรอย

…

ถวนจื่อยืนอยู่ด้านข้างม่านพลังและเล่นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ก่อนที่มันจะเข้ามามันสามารถสัมผัสได้ว่าม่านพลังนี้อันตรายอย่างยิ่ง ดังนั้นจึงไม่อยากให้ฉู่หลิวเยว่มาเสี่ยงอันตราย

แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันสามารถเข้ามาในม่านพลังได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

อีกทั้งหลังจากเข้ามาแล้ว เหมือนว่าม่านพลังนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย

สัมผัสที่อันตรายนั้นจางหายไปแล้ว กลับกลายเป็นความรู้สึกคุ้นเคยที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้

ไม่เพียงแต่ไม่มีความกังวลแล้ว มันยิ่งเล่นยิ่งติดใจ

ฉู่หลิวเยว่ยืนมองอยู่ด้านข้าง ก่อนจะขมวดคิ้วเป็นปมแน่น

แม้ว่านางจะไม่ทราบสถานการณ์ที่ชัดเจน แต่…ม่านพลังนี้เป็นม่านพลังที่ใช้เข้าออกภูเขาศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวง มันไม่มีทางถูกเปิดปิดได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน