ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1598
สรุปบท บทที่ 1599 เงื่อนไข: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1599 เงื่อนไข – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1599 เงื่อนไข ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ทันใดนั้นบนหน้าผากขาวเกลี้ยงเกลาของถวนจื่อก็มีสัญลักษณ์ขนาดเท่านิ้วก้อยสีทองคำชาดปรากฏขึ้น
แสงสีทองสว่างไสว ส่องประกายพร่างพราว
ทำให้ใบหน้าเจ้าเนื้อขาวเนียนน่ารักมากยิ่งขึ้น
แม้ว่ารูปร่างของถวนจื่อจะอ้วนกลม แต่ความจริงแล้วก็ดูดีเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะองคาพยพทั้งห้าที่ยอดเยี่ยม
รอจนกระทั่งนางโตขึ้นอีกหน่อย ใบหน้าที่น่ารักจะต้องงดงามดั่งภาพวาดแน่นอน
ในขณะนี้ระหว่างคิ้วของนางนั้นมีแสงสีทองส่องประกายเพิ่มขึ้น ซึ่งทำให้นางดูสง่างามเพิ่มขึ้นอีกหลายส่วน
ถ้าพูดถึงก่อนหน้านี้ ตอนที่ทุกคนมองหน้าถวนจื่อ ความรู้สึกแรกคือน่ารักและชื่นชอบ และต้องการจะเข้าไปหยิกแก้ม
เล็กๆ ของนาง ถ้าเช่นนั้นในตอนนี้เมื่อมองหน้านางอีกครั้ง จะไม่มีความคิดเช่นนั้นปรากฏขึ้นมาอีกอย่างแน่นอน
ความชอบก็ยังเป็นความชอบ เพียงแต่ในตอนนี้มีความสูงส่งเพิ่มขึ้นหลายส่วน ดังนั้นจึงทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ถวนจื่อยกมือขึ้นแล้วลูบที่กลางหน้าผากของตนเอง
มันร้อนนิดหน่อย แต่ว่า… ทั่วทั้งร่างกายเหมือนกับกำลังแช่บ่อน้ำพุร้อน ทำให้สบายกายเป็นอย่างมาก
นางครุ่นคิดแล้วยื่นมือออกมาด้านหน้า
ม่านพลังโปร่งแสงที่เคยเต็มไปด้วยแรงกดดันอันน่าตกใจหายไปอย่างไร้เสียง กลายเป็นประกายแสงดวงเล็กๆ จนสุดท้ายลำแสงเหล่านั้นก็ไหลเข้าไปในร่างของถวนจื่อ
กระโปรงใบบัวบนร่างกายของนางนั้นก็เหมือนจะสว่างไสวมากขึ้น
ถวนจื่อหัวเราะออกมาเสียงดังแล้วสาวเท้าวิ่งเข้าไปหาฉู่หลิวเยว่
ครั้งนี้ไม่มีม่านพลังขวางกั้นอีกต่อไปแล้ว นางพุ่งตัวไปอยู่ตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่ด้วยความรวดเร็ว
“อาเยว่!”
นางกอดขาของฉู่หลิวเยว่เอาไว้ ใบหน้ากลมเล็กเงยขึ้น แล้วพูดขึ้นด้วยความดีใจว่า
“อาเยว่! เจ้าดูสิ! เหมือนว่ากระโปรงของข้าจะสวยมากขึ้นกว่าเดิมด้วยล่ะ!”
ฉู่หลิวเยว่ “…”
ทุกคน “…”
เจ้าอัญเชิญจิตวิญญาณบรรพบุรุษมาได้ แล้วยังหลอมรวมกับสัญลักษณ์ของเผ่า ความคิดแรกที่คิดขึ้นมาได้คือสิ่งนี้น่ะหรือ?
ฉู่หลิวเยว่ห้ามใจตัวเองไม่ให้กุมขมับ นางหันหน้ากลับไปมองถวนจื่อ
หนึ่งผู้ใหญ่หนึ่งเด็กมองหน้ากัน สายตาทั้งสี่ประสาน
“ถวนจื่อ”
ฉู่หลิวเยว่ยื่นมือออกไปจิ้มที่หน้าผากของอีกฝ่าย
“นี่คือ… อันใดหรือ?”
ถวนจื่อส่ายหน้า
“ไม่รู้ มันบินเข้ามาเอง”
ขณะที่พูดมันก็ลูบหน้าผากตัวเองเล็กน้อย
“เหมือนว่าจะเอาไม่ออกด้วยน่ะสิ”
ทุกคน “…”
เกินไปแล้ว!
แบบนี้มันเกินไปแล้ว!
เกียรติยศเช่นนี้ หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นเขาคงน้ำตาไหลด้วยความซาบซึ้งไปตั้งนานแล้ว แต่ว่าเจ้า! ยังคิดจะเอามันออกอีกหรือ?
คนบางกลุ่มที่มีความตื่นเต้นเริ่มกลอกตามองบน
และยังมีคนบางกลุ่มกัดฟันกรอด รู้สึกแค้นเคืองที่ไม่มีโชคชะตาเช่นนี้บ้าง
แต่อย่างใดก็ตามบรรยากาศนี้มันแปลกประหลาดมาก
“นั่นคือจิตวิญญาณแห่งบรรพบุรุษ”
อี้เจาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ภายใจมีความสับสนมากยิ่งขึ้น ในที่สุดก็พูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำ
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า
จิตวิญญาณบรรพบุรุษ?
นั่นมัน…
“ในตอนนั้นบรรพบุรุษเสียชีวิตขณะสักการะสวรรค์ จึงเหลือเพียงจิตวิญญาณสายหนึ่ง เป็นสมบัติล้ำค่าของเผ่าข้า หลายปีที่ผ่านมานี้ มีเพียงตอนที่ประมุขเข้าครองตำแหน่งเท่านั้นที่จะสามารถอัญเชิญออกมาได้”
อี้เจามองถวนจื่อด้วยแววตาซับซ้อน
“แต่… ไม่เคยเกิดเหตุการณ์ผิดปกติเช่นนี้มาก่อนเลย”
ครั้งนี้จิตวิญญาณบรรพบุรุษไม่เพียงแค่ออกมาเท่านั้น แต่ยัง… เข้าไปอยู่ที่กลางหน้าผากของถวนจื่อแล้วกลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง
นั่นหมายความว่าอย่างใด?
ฉู่หลิวเยว่ตกใจเป็นอย่างมาก
เมื่อพูดเช่นนี้หมายความว่า สัญลักษณ์สีทองคำชาดที่ปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหันนั้นแข็งแกร่งกว่าที่นางคิดเอาไว้มาก
อี้เจาบอกว่ามีเพียงแค่ตอนที่ประมุขได้ครองตำแหน่งเท่านั้น ถึงจะสามารถอัญเชิญออกมาได้
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...