ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 216

วันที่สามของงานสมาคมเยาวชน

ท้องฟ้าอากาศแจ่มใสและสายลมที่อ่อนโยน ในวันนี้มีผู้คนในลานสนามจยาหนานมากกว่าสองวันก่อนหน้านี้

วันนี้เป็นวันสุดท้ายเป็นวันของรอบชิงชนะเลิศทำให้หลายคนสนใจงานในวันนี้มาก

ผู้ที่สามารถสร้างชื่อให้กับตนเองในงานสมาคมเยาวชน มักจะเป็นคนที่มีความสามารถอย่างมากกับตระกูลชนชั้นสูงบางตระกูลชอบที่จะเลือกชายหนุ่มหรือหญิงสาวที่ชนะ พวกเขาจะหมายปองให้แต่งงานกัน

ทันทีที่ฉู่หลิวเยว่มาถึงที่นี่ นางก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่คุ้นเคย นางหันหน้าไปมองจึงเห็นฉู่หนิงในฝูงชนได้ในทันที เขานั่งอยู่ในหอผู้ชมที่อยู่ด้านหลังสำนักเทียนลู่ แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดาเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการดึงดูดความสนใจ

เมื่อเห็นฉู่หลิวเยว่มองมา เขาก็โบกมือด้วยความยินดีทันที ฉู่หลิวเยว่นางเดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้ม

“ท่านพ่อ ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร?”

“พ่อมาหาเจ้า!” ฉู่หนิงมองลูกสาวด้วยความโล่งอก แค่เขาไม่ได้เจอนางมาสองสามวันก็ทำให้เขาก็คิดถึงนางมาก

“วันนี้ได้ข่าวว่าเจ้าเข้ารอบสุดท้าย พ่อจึงมาที่นี่” เขาถามในขณะที่มองหน้านาง

“พวกเขาบอกว่าเจ้าชนะผู้ฝึกยุทธ์ระดับสี่ถึงสองคน เจ้าบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่?”

เมื่อฉู่หลิวเยว่ได้เห็นความกังวลในสายตาของท่านพ่อ นางก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ

“ท่านพ่อไม่ต้องกังวลไปข้าสบายดี และเมื่อท่านมาในวันนี้ดูข้าอยู่ตรงนี้ ลูกสาวของท่านคนนี้จะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง”

ฉู่หนิงภูมิใจแต่ก็แอบเป็นกังวล

“เพียงแค่ทำให้ดีที่สุดก็เพียงพอเยว่เอ๋อร์ ร่างกายของเจ้านั้นสำคัญ รู้หรือไม่นี่เป็นครั้งแรกของเจ้าที่ได้เข้าร่วมในงานสมาคมเยาวชน การที่สามารถเข้าสู่สิบอันดับแรกนั้นมีพลังมากอยู่แล้ว ในสนามเจ้าต้องระวังตัวด้วย”

หลังจากเหตุการณ์บรรพตวั่นหลิง ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาตอนนี้คือการที่เยว่เอ๋อร์นั้นปลอดภัย ส่วนที่เหลือก็ไม่มีอะไรสำคัญ

ฉู่หลิวเยว่นางตีเบาๆ ที่ตรงแขนของเขา “ข้ารู้แล้ว”

ฉู่หนิงพยักหน้ารับกับสิ่งที่นางตอบ อย่างไรก็ตามเขามาอยู่ที่นี่ในวันนี้แล้ว เขาจะไม่ปล่อยให้คนอื่นรังแกเยว่เอ๋อร์อย่างแน่นอน!

ขณะนี้เขาเผอิญเงยหน้าขึ้นจึงได้เห็นองค์รัชทายาทสีหน้าของเขาที่ดูเย็นชาเล็กน้อยแล้วเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง

“เยว่เอ่อร์ องค์รัชทายาทเข้ามาพูดคุยและมาคุกคามกับเจ้าเมื่อวานใช่หรือไม่?”

ฉู่หลิวเยว่นางอดที่จะหัวเราะไม่ได้ ทุกคนต่างบอกว่าองค์รัชทายาทกำลังเปลี่ยนใจนาง แต่มีเพียงท่านพ่อของนางที่พูดว่ามันเป็นการคุกคาม นี่คือพ่อของนางที่แท้จริง “ข้าไม่ได้สนใจเขาเลย”

“ดีแล้ว…ดีแล้ว”

เกือบชั่วข้ามคืน หลายคนรู้เกี่ยวกับความคิดริเริ่มขององค์รัชทายาทในการแสวงหาสันติภาพกับฉู่หลิวเยว่

หลังจากที่เขาได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเรื่องนี้ แทนที่เขาจะมีความสุขครึ่งหนึ่ง เขากลับรู้สึกเบื่อหน่ายอยู่เป็นเวลาครึ่งวัน องค์รัชทายาทปฏิบัติต่อลูกสาวของเขาตั้งแต่แรกอย่างไรเขาจำได้ดี ตอนนี้ยังมีหน้ามาทำอะไรแบบนี้อีก

“เจ้าไม่ต้องสนใจเรื่องพรรค์นั้นหรอก คงจะดีถ้าองค์รัชทายาทยังยับยั้งชั่งใจตัวเองไว้ได้ ถ้าองค์รัชทายาทกล้าทำเช่นนี้อีก พ่อจะไม่ปล่อยไปอย่างแน่นอน!”

แม้ว่าเสียงของฉู่หนิงจะเบา แต่การแสดงออกของเขานั้นแสดงให้เห็นว่าเขาจริงจังมาก

สำหรับคนอย่างองค์รัชทายาท ยิ่งอยู่ห่างยิ่งดี!

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้ากับคำพูดนั้น “ที่ท่านพ่อพูดมาข้ารู้สึกสบายใจมาก แล้วท่านก็นั่งตรงนี้ก่อน ข้าจะกลับมาหาเมื่อการประลองจบลง”

ฉู่หนิงเอ่ยขึ้นมาทันที

“ได้…เจ้าไปเลย อย่ารอช้า!”