ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 218

ดัชนีที่ชี้ลงมาบนร่างของฉู่หลิวเยว่นั้นไม่ทำให้นางตายหรือได้รับบาดเจ็บ!

ฉู่หลิวเยว่จ้องไปที่ดัชนีสีฟ้านั้นที่กำลังเข้ามาใกล้นางเรื่อยๆ นางรู้ดีว่าช่องว่างระหว่างทั้งสองคนนั้นมากเกินไป กลอุบายและกลยุทธ์เล็กๆ น้อยๆ ก็ไม่มีประโยชน์ในเวลานี้ เช่นนั้น นางก็ต้องพยายามทำเต็มที่! ถ้าหากต้องการที่จะชนะ ดังนั้น…นางพลิกข้อมือของตัวเองแล้วหยิบของสองชิ้นออกจากถุงเฉียนคุน วินาทีนั้นดัชนีจะมาถึงตัวนางแล้ว มันกําลังจะบดขยี้นางอย่างสมบูรณ์!

ด้านนอกของสนามช่างเงียบสงบ ทุกสายตาจับจ้องมาที่แห่งนี้!

ฉู่หนิงลุกขึ้นยืนอย่างกระวนกระวายใจ ถ้าซือถูจื่อเยว่กล้าที่จะฆ่าเยว่เอ๋อร์ ฉู่หนิงจะขึ้นไปหยุดเขา!

ซุนจ้งเหยียนก็ขมวดคิ้วอย่างกังวลเช่นกัน เขาต้องเตรียมการไว้ตลอดหากเกิดอะไรขึ้น ไม่สำคัญว่าฉู่หลิวเยว่จะแพ้การประลองนี้ แต่หากมีเหตุร้ายแรงตามมาก็ไม่คุ้มกับการสูญเสียนอกจากนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉู่หลิวเยว่ เขาจะอธิบายให้อาจารย์อาของเขาฟังได้อย่างไร?

โว้ว!

เปลวไฟที่ลุกโชนบนนิ้วขนาดใหญ่นั้นก็บินออกไปแล้วล้อมรอบตัวของฉู่หลิวเยว่อย่างสมบูรณ์ เสียงอุทานมาจากฝูงชน

‘จบเห่! ฉู่หลิวเยว่แพ้แน่!’

‘นั้นมันมากกว่าการเป็นผู้แพ้? ดัชนีเปลวเพลิงน้ำแข็งนั้นคือหนึ่งในไพ่เด็ดของซือถูจื่อเยว่ ซึ่งทรงพลังมาก ข้าได้ยินมาว่ามีคนเคยต้องการจะลอบสังหารเขา แต่สุดท้ายก็ถูกซือถูจื่อเยว่ฆ่าและไม่มีแม้แต่กระดูกเหลืออยู่ เปลวไฟนี้เกรงว่าฉู่หลิวเยว่ไม่สามารถทนมันไหว…’

‘ถ้านางยอมรับความพ่ายแพ้ในตอนนี้ บางทีนางอาจทรมานน้อยลง…ซือถูจื่อเยว่เขาจะทำอะไร?’

ในสนามการประลอง ซือถูจื่อเยว่กำลังใช้ดัชนีเปลวเพลิงน้ำแข็งอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง!

บู้ม…เสียงระเบิดดังขึ้น!

เปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำก็ลุกโชนออกมาทันที!

ร่างของฉู่หลิวเยว่ก็หายไป! ภายใต้ดัชนีเปลวเพลิงน้ำแข็งนั้นมองเห็นได้ชัดเจนบนพื้นหยกขาว

และพื้นดินโดยรอบของเปลวเพลิงที่ล้อมรอบฉู่หลิวเยว่กลายเป็นสีดำไหม้เกรียม!

เขาจงใจที่จะให้ฉู่หลิวเยว่ตายจริงหรือ!

ซุนจ้งเหยียนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วแล้วกล่าวว่า

“ซือถูจื่อเยว่! เจ้าจะมาฆ่าคนในสนามแห่งนี้ไม่ได้!” ก่อนที่ซือถูจื่อเยว่จะพูดเฉิงหันก็รีบพูดออกมาอย่างไร้ความกังวล

“ท่านจะรีบไปไหน? ฉู่หลิวเยว่ยังถือป้ายไม้ของงานสมาคมเยาวชนอยู่ หากมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ป้ายไม้จะแตกเพื่อแจ้งเตือนโดยทันที แต่ตอนนี้ก็ยังดีอยู่ไม่ใช่หรือ? ท่านกังวลอะไรขนาดนั้น?”

สีหน้าของซุนจ้งเหยียนที่ซีดเซียวอย่างกังวล แน่นอนว่าเขารู้ว่าฉู่หลิวเยว่ยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ แต่ถ้าเขารอจนกว่าป้ายไม้จะแตกจริงๆ มันก็สายเกินไป!

หญิงสาวคนนั้นเป็นลูกศิษย์คนเดียวของท่านอาจารย์อามาหลายปีแล้ว นางยังเป็นอัจฉริยะที่มองโลกในแง่ดี ถ้าเกิดนางตายเขาจะไม่ยอมวางมือเรื่องนี้อย่างแน่นอน!

“เฉิงหัน! เจ้าต้องคิดให้ถี่ถ้วน ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนาง เจ้าก็คงไม่สามารถเอาอะไรมาแลกนางได้”

เฉิงหันไม่คิดเช่นนั้น แต่เขากลับหัวเราะแทนแล้วพูดว่า

“เมื่อวานนี้ท่านกล่าวว่าเด็กๆ นั้นมีจิตสำนึกที่ดีอย่างนั้นไม่ใช่หรือ ตั้งแต่ข้าเฝ้าดูซือถูจื่อเยว่โตขึ้น เขาสุขุมมาตลอดและจะไม่ทำอะไรเกินเลย”

ซุนจ้งเหยียนรู้ดีว่าสิ่งที่เฉิงหันเอ่ยออกมามันไม่มีอะไรมากไปกว่าเรื่องไร้สาระ ซุนจ้งเหยียนจะไม่สนใจเขาอีกและรีบหาทางที่จะเข้าไปทำอะไรสักอย่าง

เฉิงหันก็ลุกขึ้น สีหน้าของเขาเย็นชาเล็กน้อย

“ท่านพี่ ท่านจะฝ่าฝืนกฎก่อนงั้นหรือ?”