มันเกิดขึ้นเร็วกว่าที่ฉูหลิวเยว่คาดการณ์ไว้เสียอีก
และเกรงว่าอีกไม่นานหรงจิ่วจะนำกำลังพลบุกเข้าวังแน่ๆ!
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดพลันหันไปถามเจี่ยนเฟิงฉือ
“ตอนนี้คนผู้นั้นไปอยู่ที่ใดแล้ว?”
เจี่ยนเฟิงฉือชี้นิวไปยังทิศทางหนึ่ง
ทันใดนั้น ระฆังในมือของเขาก็ส่งเสียงหวีดดังลั่น!
เจี่ยนเฟิงฉือโยนระฆังทิ้งด้วยความกระสับกระส่าย!
จากนั้นมันก็ระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกลางอากาศ ก่อนจะร่วงลงสู่พื้นดิน!
มันระเบิดตัวเองจนแตกเป็นเสี่ยงๆ!
ปลายนิ้วของเจี่ยนเฟิงฉือสั่นระริก เขายังรู้สึกเสียววาบที่ปลายนิ้วอยู่เลย!
จิตใจของเขาในตอนนี้ว่างเปล่าราวคนสติหลุด
“เมื่อ…เมื่อครู่…”
ฉู่หลิวเยว่เหลือบมองเขาทันควัน
“นายน้อยเจี่ยน ดูๆ แล้วเครื่องติดตามของท่านจะไม่ได้ประสิทธิภาพเท่าที่ควรนะ?”
ชัดเจนแล้วว่าฝ่ายนู้นคงรู้ตัวแล้ว!
รอยยิ้มมั่นอกมั่นใจก่อนหน้านี้หายวับไปจากใบหน้าของเจี่ยนเฟิงฉือ เหลือเพียงความเย็นชาที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นมา
เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายตั้งใจทำลายของของเขา
ฉู่หลิวเยว่ไม่ค่อยได้เห็นสีหน้าเช่นนี้ของเจี่ยนเฟิงฉือ หากอยู่ในยามปกติ นางคงจะแอบสะใจและสนุกที่ได้เห็นสีหน้าเช่นนี้ของเขา
ทว่าในตอนนี้ นางไม่มีอารามณ์สุนทรีเช่นนั้น
ดูเผินๆ เหมือนว่าอีกฝ่ายจะพุ่งเป้าไปที่เจี่ยนเฟิงฉือ แต่นางรู้แก่ใจว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของบุคคลนี้ คือการนำพานางมาที่นี่!
ซึ่งการกระทำที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทั้งหมด ล้วนแต่เป็นความตั้งใจของอีกฝ่าย!
เจี่ยนเฟิงฉือหลับตาแน่น
นี่เป็นความอัปยศอดสูสำหรับเขา!
เกิดและใช้ชีวิตมาตั้งหลายปี เขาแทบไม่เคยสูญเสียอันใดเช่นนี้เลย!
“มันจะเกินไปแล้ว! อย่าให้ข้ารู้นะว่ามันเป็นใคร ข้าไม่มีวันปล่อยมันไปง่ายๆ แน่!”
ฉู่หลิวเยว่เองก็อยากรู้เกี่ยวกับตัวตนของบุคคลผู้นั้น แต่ฝ่ายตรงข้ามเดินหมากได้เร็วกว่าพวกนางเสมอ จนตอนนี้นางไม่สามารถทำอันใดได้เลย
แต่ในเมื่ออีกฝ่ายจะพยายามชักนำนางมาที่นี่…ถ้าไม่เข้าไปดูเสียหน่อยคงน่าเสียดายมิใช่น้อยเลย!?
จากนั้นก็มีคนวิ่งเข้ามารายงานสถานการณ์
“ฝ่าบาท! ประตูเมืองพังแล้วพะย่ะค่ะ! องค์ชายสามทรงนำทัพทหารกบฏหลายพันนายเข้ามาในเมืองหลวง!”
ด้านหลังของเมืองหลวงถูกล้อมไปด้วยภูเขา ซึ่งทำให้ง่ายต่อการป้องกัน และยากสำหรับผู้ที่ต้องการจะบุกเข้ามาโจมตี หากต้องการบุกเข้ามา ก็จำต้องพังประตูเมืองเข้ามาเท่านั้น
ทว่าตอนนี้หรงจิ่วกลับเป็นฝ่ายพาคนเข้ามาสังหารเขาถึงในบ้านตัวเอง!
อย่างแรกคือ เขาทำลายประตูเมือง และในไม่ช้ามันจะกลายเป็นประตูวังที่จักต้องพังทลาย!
ทุกคนในห้องโถงมองไปทางจักรพรรดิจยาเหวิน พลันบริเวณโดยรอบก็เงียบลง
จักรพรรดิจยาเหวินโกรธมาก
“ไร้ประโยชน์สิ้นดี! องครักษ์มีจำนวนมากกว่าพวกกบฏถึงสองเท่า! แล้วเหตุใดจึงเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้!?”
คนที่มารายงานพูดด้วยเสียงสั่นเครือ
“ฝ่าบาท ดูเหมือนพวกเขาจะคุ้นเคยกับรูปแบบการทหารของเมืองหลวงมาก นั่นจึงเป็นสาเหตุที่พวกของจ้าวหมิงและคนอื่นๆ ล้มเหลวในการ…”
ทุกคนต่างหันมองหน้ากัน
การวางกำลังทหารของเมืองหลวงนั้นเป็นความลับระดับสูง และน้อยคนนักที่จะรู้เรื่องนี้
แล้วหรงจิ่ว…ไปเอาข้อมูลเหล่านี้มาได้อย่างใด!?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...