เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 458

พร้อมรัศมีประหลาดที่เปล่งออกมาจากดวงตาคู่นั้นของนาง!

ทว่าแสงเหล่านี้กลับไม่เด่นชัด เมื่อเทียบกับกลุ่มแสงสีน้ำเงินและสีแดงที่อยู่บนฝ่ามือของซือถูซิงเฉิน

สายตาของทุกคนล้วนจดจ่ออยู่กับลวดลายอักขระอันทรงพลังบนฝ่ามือของนาง!

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นและหรี่ตาลงเล็กน้อย

ก่อนจะมีอักขระประหลาดปรากฏขึ้นบนฝ่ามือคู่นั้น

มันคืออักขระที่เหมือนกับลวดลายที่ปรากฏบนลำแสงก่อนหน้านี้ทุกประการ!

ฉู่หลิวเยว่ถึงกับใจเต้นรัว

เห็นได้ชัดว่าลวดลายนี้คืออักขระประเภทหนึ่ง และด้วยเหตุผลบางอย่าง มันจึงปรากฏบนฝ่ามืออีกครั้ง

ทันใดนั้น นางก็สัมผัสได้ถึงคลื่นความผันผวนในถุงเฉียนคุน!

หรือจะเป็นกล่องไม้ที่นางเอามาจากซือถูซิงเฉิน!

ดูเหมือนว่าลายอักขระแปลกๆ นี้จะมีพลังพิเศษบางอย่าง เพราะทุกครั้งที่มันปรากฏขึ้มา กล่องไม้จะมีปฏิกิริยาตอบสนองทันที

ขณะเดียวกันซือถูซิงเฉินก็ร้องตะโกน

“เสร็จข้าล่ะ!”

พลันปล่อยพลังปราณรูปฝ่ามือขนาดยักษ์ใส่ฉู่หลิวเยว่!

การบีบบังคับอันทรงพลังยังคงแผ่กระจายออกมาจากมัน!

ส่งผลให้พื้นที่โดยรอบถูกพลังนั่นกดขี่อย่างหนัก จนบรรยากาศหนักอึ้ง!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกราวกับจมอยู่ในหนองน้ำ ทุกย่างก้าวของนางจำต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

“พลังของซือถูซิงเฉินขึ้นสู่จุดสูงสุดของระดับห้าแล้วแน่ๆ! ฉู่หลิวเยว่กำลังตกอยู่ในอันตราย!”

“นางมุทะลุเองหนิ จะให้หนีตอนนี้คงไม่ทันแล้ว!”

“ข้าล่ะไม่เข้าใจจริงๆ ว่านางคิดอันใดอยู่…”

ผู้คนต่างพากันซุบซิบนินทา

ทว่าคนที่ลอยค้างอยู่กลางอากาศอย่างหลิวเยว่กลับไม่ได้ยิน

แต่ถึงจะได้ยิน นางก็ไม่สนใจ

เนื่องจากการที่นางกล้าทำเช่นนี้ ชัดเจนแล้วว่านางย่อมมีเหตุผล!

ภาพมือขนาดใหญ่นั่น ดูเหมือนจะเคลื่อนไหวช้า แต่จริงๆ แล้วเร็วมาก และในชั่วพริบตา มันก็เข้ามาประชิดตัวฉู่หลิวเยว่แล้ว!

ซึ่งขนาดของมันทำให้ฉู่หลิวเยว่ยิ่งดูตัวเล็กกว่าเดิม ราวกับว่านางกำลังจะถูกกลืนโดยฝ่ามือเมื่อใดก็ได้!

ทว่าในที่สุด ฉู่หลิวเยว่ก็เหยียดมือขวาออกไป และสะบัดนิ้วชี้ไปข้างหน้า!

“นิภาปลายนิ้ว!”

หึ่ง!

เกิดความผันผวนขึ้นในชั้นอากาศอย่างรวดเร็ว!

พลันแสงสว่างจางๆ บนปลายนิ้วก็ส่องประกายเจิดจ้า!

ส่งผลให้ครึ่งหนึ่งของท้องฟ้าเหนือศีรษะฉู่หลิวเยว่สว่างไสวขึ้นมา!

แสงนั้นกินอาณาบริเวณกว้าง มันทั้งสว่างเจิดจ้าและดูองอาจ!

อีกทั้งสัมผัสที่อ่อนโยนราวกับสามารถกลืนกินทุกสิ่งระหว่างสวรรค์และโลกเข้าไปได้หมด!

ทว่าเมื่อเทียบกลับสิ่งที่อยู่เบื้องหลังพลังนี้แล้ว ลายอักขระที่อยู่บนฝ่ามือของนางนั้นจึงกลายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดไปเลย

แต่ความแข็งแกร่งของพวกมันนั้นมีจุดที่เชื่อมกันอยู่!

เช่นเดียวหิมะที่ละลายเมื่อเจอแสงแดด ตอนนี้รอยฝ่ามือยักษ์คู่นั้นจางหายไปอย่างรวดเร็ว!

รอยยิ้มยียวนบนใบหน้าของซือถูซิงเฉินพลังหยุดชะงัก ก่อนที่ดวงตาของนางจะฉายแววตื่นตระหนก

อันใดกัน…เหตุใดถึงเป็นแบบนี้ไปได้!?

นางอัดพลังปราณทั้งหมดลงในมือนี้!

แต่เหตุใดเพียงแค่ฉู่หลิวเยว่เคลื่อนไหว นางถึงพ่ายแพ้เร็วเพียงนี้!?

และมันแทบจะไม่มีจังหวะให้นางได้โต้กลับเลย!

ซือถูซิงเฉินยังคงกระตุ้นพลังปราณในร่างกายของตน และอัดลงบนฝ่ามือ แต่ท้ายที่สุดมันก็ไร้ประโยชน์

นางตวัดตามองฉู่หลิวเยว่อย่างไม่เชื่อและไม่พอใจ

แค่นิ้วนิ้วเดียว…ฉู่หลิวเยว่โค่นนางด้วยนิ้วเพียงนิ้วเดียวหรือนี่!?

และความจริงแล้ว ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่เองก็ตกใจพอๆ กับซือถูซิงเฉินเลยก็ว่าได้

เพราะตั้งแต่ฝึกใช้นิภาปลายนิ้วมา นี่เป็นครั้งแรกที่นางใช้ท่านี้ในสนามรบของจริง

และนางรู้ว่านิภาปรายนิ้วนั้นมีพลังมหาศาล แต่นางไม่คิดว่ามันจะทรงพลังขนาดนี้!

กระบวนท่านี้แข็งแกร่งกว่าศิลปะการต่อสู้ในระดับเดียวกันอย่างชัดเจน!

ฉู่หลิวเยว่คิดพลางเหลือบมองนิ้วของตน

กลุ่มแสงอันยิ่งใหญ่และสวยงามนั้นอัดแน่นไปด้วยพลังอันแข็งแกร่ง

ถ้านางไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง นางคงไม่เชื่อภาพที่เกิดขึ้นเมื่อครู่แน่นอน

หรือว่ามัน…จะเป็นศิลปะการต่อสู้ระดับเทียน?

ซือถูซิงเฉินตื่นตระหนกมากกว่าเดิม

ถึงจะฝืนสู้กับฉู่หลิวเยว่ต่อไป แต่ก็ไม่เห็นวี่แววว่านางจะเอาเปรียบอีกฝ่ายได้เลย!

ทว่ามีเพียงแผนการในวันนี้เท่านั้น ที่จะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้นางได้!

“รนหาที่ตายแล้ว!”

ซือถูซิงเฉินดึงพลังปราณดั้งเดิมในกายออกมา พลันปล่อยผ่านฝ่ามือ!

“กรงเล็บอินทรี!”

พลันเกิดการรวมตัวของพลังปราณสองสามเส้น! แล้วตวัดเข้าที่ใบหน้าของฉู่หลิวเยว่!

ฉู่หลิวเยว่โดนโจมตีในระยะประชิด!

จนขยับแขนขาตอบโต้ไม่ทัน นางจึงหลบเลี่ยงการโจมตีของซือถูงซิงเฉิน พลันรวบข้อมือของอีกฝ่ายไว้แล้วกำแน่น!

พลันใช้นิ้วกดบีบข้อมือนั่นอย่างแรง!

เปราะ!

กระทั่งได้ยินเสียงกระดูกหักดังขึ้นอย่างชัดเจน!

“กรี๊ด!”

ซือถูซิงเฉินหวีดร้องพร้อมใบหน้าซีดเผือด!

แวบหนึ่งนางคิดในใจว่า เพราะอันใดมือของฉู่หลิวเยว่ถึงได้มีพลังมากมายเช่นนี้!?

ซือถูซิงเฉินยกขาขึ้น และเตะใส่ฉู่หลิวเยว่!

ทว่าฉู่หลิวเยว่ไวกว่า!

ตุบ!

ส่งผลให้หน้าแข้งของทั้งคู่ประสานงากันอย่างแรง!

ซือถูซิงเฉินเจ็บปวดราวเตะโดนแท่งเหล็ก หน้าแข้งของนางปวดชาไปทั้งแถบ!

และยิ่งเว้นระยะหลบเลี่ยง ความเจ็บปวดก็ยิ่งทวีขึ้น!

ทันใดนั้น นางก็เงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ฉู่หลิวเยว่ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

“นังสารเลว…”

ฉู่หลิวเยว่เหยียดยิ้ม จากนั้นบางสิ่งที่ทอแสงเย็นวาบก็ปรากฏขึ้นบนมือของนาง! แล้วพุ่งใส่ตำแหน่งหัวใจของซือถูซิงเฉิน!

ซือถูซิงเฉินตกใจสุดขีด แล้วรีบหนีพัลวัน!

ฉึก!

แสงนั้นได้เปลี่ยนเป็นกริช และแทงเข้าที่หน้าอกของนาง ซึ่งห่างจากหัวใจของนางเพียงเล็กน้อย!

แต่ฉู่หลิวเยว่ไม่ปล่อยด้ามกริช กลับกัน นางกำด้ามกริชแน่นแล้วหมุนมัน!

“ขยาย!”

พลันใบมีดบางๆ สองชิ้น ก็จมหายลงเข้าไปในร่างของซือถูซิงเฉินทันที!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์