ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 578

ตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาพลบค่ำแล้ว ใครกันนะที่มาหานางในช่วงเวลานี้?

ฉู่หลิวเยว่ลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปเปิดประตู ก่อนจะเห็นว่าลู่จือเหยายืนรออยู่ที่หน้าประตูแล้ว

“ศิษย์พี่ลู่ ใครมาหาข้าหรือ?”

ศิษย์พี่ทั้งหลายเพิ่งเจอกันไปเมื่อตอนบ่าย ไม่น่าจะกลับมาหานางเร็วขนาดนี้

ท่าทางของลู่จือเหยานั้นมึนงงเล็กน้อย

“เป็นคนที่มาจากด้านนอก… เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่ง บอกว่าจะมาหาเจ้า ข้าจึงให้เขารออยู่ที่ตีนเขา”

ตอนนี้สำนักชงซูเก๋อมีการป้องกันที่แน่นหนาอย่างมาก แม้ว่าจะไม่ได้ห้ามให้ศิษย์เข้าออก แต่สำหรับคนนอกแล้ว ถือว่ามีการควบคุมอย่างเข้มงวด

ชายผู้หนึ่ง?

ฉู่หลิวเยว่คิดย้อนกลับไปอย่างรวดเร็ว

นางเพิ่งมาเมืองซีหลิงได้ไม่นาน นอกจากคนจากสำนักชงซูเก๋อกลุ่มนี้แล้ว นางก็ไม่ได้รู้จักใครเป็นพิเศษ

อีกทั้งไม่น่าจะเป็นเจี่ยนเฟิงฉือหรือมู่ชิงเห่อ

สองคนนี้มีชื่อเสียงมากในเมืองซีหลิง ลู่จือเหยาจะต้องรู้จักอย่างแน่นอน

หรือว่าเป็นคนที่พวกเขาส่งมา?

“เขาได้บอกหรือไม่ว่าเขาเป็นใคร?”

ลู่จือเหยาพยักหน้า

“เขาบอกว่าเขาชื่อเยี่ยนชิง มาที่นี่เพื่อมาหาเจ้าโดยเฉพาะ”

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกใจอย่างมาก

เยี่ยนชิง!

เขามาที่นี่ได้อย่างใด!

ตอนนี้เขาน่าจะอยู่กับหรงซิวที่หมิงเยว่เทียนซานไม่ใช่หรือ?

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนไปเล็กน้อย ลู่จือเหยาจึงถามอย่างไม่มั่นใจว่า…

“ศิษย์น้องหญิง เป็นคนรู้จักของเจ้าหรือ?”

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า

“เป็น…สหายของข้าเอง รบกวนศิษย์พี่เชิญเขาขึ้นมาเถอะ”

หากไม่มีเรื่องเร่งด่วนอันใด เขาไม่มีทางเดินทางมาพันๆ ลี้เพื่อมาที่นี่หรอก

หรือว่าจะเกิดเรื่องกับหรงซิวแล้ว?

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ฉู่หลิวเยว่ก็รู้สึกกระวนกระวายขึ้นมา

ลู่จือเหยาเห็นว่าในแววตาของนางมีประกายของความกังวลแฝงอยู่ ในใจของนางก็อดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่า เยี่ยนชิงผู้นั้น ท่าทางเป็นคนที่มีมากด้วยพรสวรรค์ หรือว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับศิษย์น้องหญิง?

หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ แล้วละก็ พวกเขาจะต้องช่วยศิษย์น้องหญิงตรวจสอบคนผู้นี้ให้ละเอียด!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ลู่จือเหยาก็รู้สึกว่าตัวเองมีภารกิจที่หนักอึ้งแบกเอาไว้บนบ่า

“ศิษย์น้องหญิงรอสักครู่ ข้าจะไปพาตัวคนผู้นั้นมาให้”

เมื่อพูดจบ นางก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว

ฉู่หลิวเยว่มองแผ่นหลังที่หายไปริบๆ ของเขา ก็รู้สึกอดตกตะลึงไม่ได้

ไม่รู้ว่าลางสังหรณ์ของนางผิดไปหรือไม่ แต่เหตุใดนางรู้สึกว่า…จู่ๆ เหมือนลู่จือเหยาก็อยากจะพบหน้าเยี่ยนชิงขึ้นมา?

“หลิวเยว่ ได้ยินว่ามีคนต้องการมาหาเจ้าหรือ?”

ตอนที่ฉู่หลิวเยว่ที่กำลังคิดไปเรื่อยเปื่อย ทันใดนั้นเย่หรานหร่านก็เดินมาอยู่ด้านข้างของนาง ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย

เมื่อเห็นแววตาสงสัยของฉู่หลิวเยว่ เย่หรานหร่านจึงรีบอธิบายขึ้นมาว่า

“ลู่จือเหยาไม่ได้เป็นคนบอกข้า แค่บังเอิญได้ยินเท่านั้น! ส่วนศิษย์พี่ศิษย์น้องคนอื่นๆ ก็ยังไม่รู้เรื่องนี้!”

“…ตอนนี้ศิษย์พี่ทั้งหลายอยู่ที่ไหนกันหรือเจ้าคะ?”

ทันใดนั้นเย่หรานหร่านก็หน้าแดงขึ้นทันที แต่ยังไม่ได้พูดอันใด

“หือ?”

เย่หรานหร่านเดินก้าวไปด้านหน้าสองก้าว ก่อนจะมองใบหน้าของฉู่หลิวเยว่อย่างระมัดระวัง และพูดอย่างช้าๆ ว่า…

“หน้าประตูทางเข้า”

ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปทันที

หน้าประตู?

นั่นมันก็เป็นประตูด้านหน้าไม่ใช่หรือ!?

เมื่อเยี่ยนชิงเดินเข้ามา ทุกคนก็สามารถมองเห็นได้ทันที!

ภาพวันแรกที่ฉู่หลิวเยว่เข้ามาที่สำนักชงซูเก๋อปรากฏขึ้นมาในสมองของนางอีกครั้ง

หลังจากเดินเข้าบันไดจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน ทันทีที่มาถึงนางก็เห็นใบหน้าของศิษย์ทุกคนที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ฉู่หลิวเยว่ “…”

ตอนนี้นางรู้สึกสงสัยอย่างมาก สาเหตุที่สำนักชงซูเก๋อตกต่ำลง เป็นเพราะศิษย์ส่วนใหญ่ ชอบซุบซิบนินทากันใช่หรือไม่?

ไม่ยอมตั้งใจบำเพ็ญเพียร และจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งได้อย่างใด?

เย่หรานหร่านจึงรีบอธิบายขึ้นมาว่า

“คือว่า ความจริงแล้วพวกเราก็ไม่ได้ตั้งใจนะ เพียงแค่ตอนที่เย่หรานหร่านขึ้นมา ระหว่างทางก็ได้เจอกับศิษย์พี่ที่เพิ่งกลับมา ก็เลยบอกพวกเขาไป…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน