ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 732
สรุปบท บทที่ 732 ราชาฟ้าลิขิต: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 732 ราชาฟ้าลิขิต จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 732 ราชาฟ้าลิขิต คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ข้อเสนอของฉู่หลิวเยว่ได้รับการยอมรับจากทุกคน
ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่า ที่ป่าหมอกมายาเกิดการเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเป็นเพราะความตั้งใจของใครบางคน
อีกทั้งรากต้นไม้เหล่านั้นก็กลืนกินพลังของผู้บำเพ็ญเพียรอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เห็นได้ชัดว่ามันถูกควบคุมจากบางอย่าง
เขาต้องจัดการกับคนที่อยู่เบื้องหลังนั่นก่อน ถึงจะออกจากที่นี่ได้
ฉู่หลิวเยว่กวาดสายตามองร่างกายของทหารม้าทมิฬ
ความจริงแล้วในจำนวนคนเหล่านี้นางก็พอคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่
เพียงแต่ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมแล้ว
นางหันไปมองฉินอี
“พี่ใหญ่ฉิน ยี่สิบกว่าคนนี้…ไม่ทราบว่าพอจะมีวิธีช่วยเหลือบ้างหรือไม่?”
นอกจากคนไม่กี่คนที่ไม่มีทางช่วยเหลือได้แล้ว ก็ยังเหลือยี่สิบกว่าคนที่สถานการณ์ไม่สู้ดีนัก
ทางที่ดีที่สุดคือให้พวกเขาพักผ่อนอย่างเต็มที่
ถ้าบังคับให้พวกเขาติดตามกองกำลังไป เกรงว่า…
ฉินอีมองหน้านางครู่หนึ่ง แล้วครุ่นคิด
ดูเหมือนว่าฝ่าบาทต้องการจะช่วยเหลือพวกเขา…
เขาหยุดมือแล้วพูดขึ้นว่า
“ข้าสามารถกางม่านพลังให้พวกเขาได้ ให้พวกเขาอยู่ที่นี่ได้อย่างสงบ ตราบใดที่ไม่เกิดเหตุอันตรายอย่างเช่นก่อนหน้านี้ ก็น่าจะไม่เป็นปัญหา”
ฉู่หลิวเยว่ถอนหายใจ
“เช่นนั้นก็ขอบคุณพี่ใหญ่ฉินมาก”
ริมฝีปากของฉินอียกขึ้นเล็กน้อย ความจนปัญญาและคล้อยตามก็ปรากฏขึ้นในแววตาของเขา
ตอนนี้ฝ่าบาทได้เปลี่ยนฐานะไปอีกตัวตนหนึ่งอย่างสมบูรณ์แล้ว ใบหน้ารูปร่างไม่เหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย
แต่นิสัยเช่นนี้…กลับไม่เคยเปลี่ยนเลย
เขายกมือขึ้นพร้อมโบกเบาๆ
ชั่วพริบตาเดียวม่านพลังสีเขียวก็ปรากฏขึ้น! พร้อมปกป้องนายทหารที่เหลือทั้งยี่สิบคนเอาไว้!
ม่านพลังมีประกายแสงส่องออกมาจางๆ แรงกดดันพวยพุ่งออกมา! ทำให้ผู้คนรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก!
ทหารม้าทมิฬคนหนึ่งตอบสนองเป็นคนแรกสองมือประสานหมัด แววตามุ่งมั่น พร้อมพูดอย่างจริงจังว่า
“ขอบคุณคุณชายฉินมากขอรับ”
ตอนนั้นเองเสียงนั้นก็ได้เรียกสติของคนหลายคนขึ้นมา
นายทหารทั้งหลายต่างทยอยกล่าวขอบคุณ ด้วยสีหน้าซาบซึ้ง
ฉินอียิ้มเบาๆ
“ไม่ต้องขอบคุณข้า ถ้าจะขอบคุณ ให้ขอบคุณหลิวเยว่ดีกว่า ถ้าพวกเจ้าไม่ได้นางช่วยเหลือเอาไว้ในตอนแรก เรื่องเหล่านี้ก็ไม่มีค่าอันใดให้พูดถึง”
อีกทั้งถ้านางไม่ได้เป็นคนเอ่ยปากพูดออกมา เขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะทำเรื่องเช่นนี้
ใครใช้ให้พวกเขาเป็นทหารของมู่ชิงเห่อเล่า?
ฉินอีรู้ ความจริงเรื่องในตอนนั้นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับนายทหารเหล่านี้ และไม่สามารถตำหนิพวกเขาได้จริงๆ
แต่เมื่อเห็นว่ามู่ชิงเห่ออยู่ที่นี่ ในใจของเขาก็รู้สึกไม่ยินดี และยังรู้สึกเหนื่อยหน่ายที่ต้องมองคนเหล่านี้
นายทหารทุกคนจึงหันไปโค้งหัวขอบคุณฉู่หลิวเยว่
“ขอบคุณคุณหนูฉู่!”
แม้ว่านายทหารส่วนใหญ่จะบาดเจ็บสาหัส แต่ในคำขอบคุณนี้เต็มไปด้วยพลังและความจริงใจ
พวกเขาต่างผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน แน่นอนจึงรู้ว่าชีวิตนี้มีค่าเพียงใด
ฉู่หลิวเยว่ได้ช่วยชีวิตพวกเขาไว้มากขนาดนี้ ไม่เหตุผลอันใดที่เขาจะไม่ขอบคุณนางเลย
ทันใดนั้นทหารม้าทมิฬที่อยู่ด้านหน้าสุดก็พูดขึ้นมาว่า
“คุณหนูฉู่ ข้ามีนามว่าเถียนจ้วงจ้วง! จากนี้หากท่านต้องการสิ่งใด สามารถสั่งการมาได้เลย! ข้าเถียนจ้วงจ้วงจะไม่ปฏิเสธแน่นอน!”
เขาไม่เอ่ยชื่อตัวเองในนามของทหารม้าทมิฬ เขาพูดเพียงชื่อของตนเองเท่านั้น
นั่นหมายความว่านี่เขาใช้คำขอบคุณตอบแทนในเรื่องส่วนตัว
ดวงตาของฉู่หลิวเยว่โค้งเป็นจันทร์เสี้ยว
“ข้าด้วย! คุณหนูฉู่ ข้ามีนามว่าโจวไข่อวิ๋น! พวกเราติดหนี้ชีวิตของท่านอยู่ ไม่ว่าต่อไปท่านจะสั่งอย่างใด ข้าจะทำตาม!”
โจวไข่อวิ๋นพูดจบแล้วก็เหลือบสายตามองมู่ชิงเห่อครู่หนึ่ง แล้วหันกลับมามองฉู่หลิวเยว่ด้วยความลำบากใจ
“แน่นอนว่าต้องไม่ใช่เวลาที่พวกเราสวมชุดเกราะทหารทมิฬอยู่ แหะๆ!”
เมื่อสวมชุดเกราะทหารม้าทมิฬแล้วพวกเขาล้วนไม่มีชื่อ มีแค่ตำแหน่ง “ทหารม้าทมิฬ” เท่านั้นที่ติดตัว!
การเชื่อฟังคำสั่งของผู้บังคับบัญชา เหมือนเป็นอาญาสวรรค์ของนายทหาร
ทหารม้าทมิฬโดยเฉพาะกลุ่มที่มู่ชิงเห่อพามาด้วยกลุ่มนี้ เป็นกองทัพที่เข้มงวดด้านวินัยที่สุด
แต่เมื่อถอดชุดเกราะแล้ว พวกเขาก็คือพวกเขา!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...