ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 794
ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่นำกระดูกของมันใส่ไว้ในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์อย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าเผ่าของไท่ซวีเฟิ่งหลงจะค้นพบลมปราณของมันและไล่ตามมา
แต่ดันคิดไม่ถึงว่าแรงปะทะจากเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ จะทำให้โครงกระดูกสั่นสะเทือนจนโผล่ออกมาเช่นนี้!
หัวใจของนางกระตุกวูบทันควัน แล้วรีบพุ่งไปคว้ากระดูกชิ้นนั้นกลับมาทันที!
กุกกัก!
ทันทีที่โครงกระดูกลอยออกมาจากปากหม้อ ฉู่หลิวเยว่ก็กดมันกลับไป จนมีเสียงสะท้อนจากภายใน
ร่างบางยังคงตกตะลึง ดวงตาของนางจับจ้องไปยังหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ไม่วางตา
คราวนี้โครงกระดูกนั่นไม่ได้โผล่ออกมาอีก
แต่เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่แล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็ยังวางใจไม่ได้เลยเสียทีเดียว
เมื่อครู่นี้โครงกระดูกนั้นไร้ซึ่งที่กำบัง
แล้วเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงจะสัมผัสได้หรือไม่?
“ได้สิ”
เสียงที่ไม่แยแสของอินทรีสามตาดังขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจของนาง
ฉู่หลิวเยว่ตกใจสุดขีด
“จริงหรือ?”
“สายเลือดของไท่ซวีเฟิ่งหลง ถือเป็นหนึ่งในสองเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก พวกมันมีประสาทรับรู้เกี่ยวกับเผ่าพันธุ์ของตัวเองที่แข็งแกร่งมาก แม้จะอยู่ห่างออกไปหลายพันลี้ ก็ยังตรวจจับกลิ่นอายนั้นได้อย่างง่ายดาย”
น้ำเสียงของอินทรีสามตาฟังดูจริงจัง
“เมื่อก่อนพลังของกระบี่หลงหยวนและหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ ได้ช่วยระงับกลิ่นของมันไว้ ลมปราณของเจ้าสิ่งนี้จึงไม่ได้แพร่กระจายออกไป แต่ตอนนี้…”
หัวใจของฉู่หลิวเยว่จมดิ่งลงช้าๆ
เดิมทีนางคิดถึงเพียงแต่เรื่องโชคชะตา แต่เมื่อเห็นสถานการณ์ในปัจจุบันแล้ว… เกรงว่าจักเป็นอันตรายเสียมากกว่า
“เช่นนั้นจักทำอย่างใดกันดี?”
ฉู่หลิวเยว่ถามระคนปวดหัว
ไท่ซวีเฟิ่งหลงหรือ… เกรงว่านางคงมิใช่คู่ต่อสู้ของสัตว์บรรพกาลชนิดนี้แน่นอน!
อินทรีสามตาเงียบเสียงลง
และทันใดนั้น องค์ไท่จู่ก็พูดว่า
“อันที่จริงแล้ว ไม่ใช่ว่ามันจะไม่มีวิธี ถ้าเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงตามมา พวกมันจะเอาโครงกระดูกนี้กลับไปแน่นอน เช่นนั้นหลิวเยว่ เหตุใดเจ้าไม่ใช้โครงกระดูกนี้กับอินทรีสามตาเสียเลยเล่า ถ้าทำเช่นนี้ พวกมันก็สู้เจ้าไม่ได้แล้ว”
ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
องค์ไท่จู่หมายถึง… นางต้องช่วยคืนร่างให้อินทรีสามตาตอนนี้ใช่หรือไม่?
“ถือเป็นวิธีแก้ปัญหาที่เข้าท่า แต่องค์ไท่จู่ ข้าไม่มีวัตถุดิบยาที่ต้องใช้ในการปรับรูปร่าง…”
องค์ไท่จู่กระแอมไอ
“ข้าจำได้ว่าเจ้ามีใบโพธิ์สีทองม่วงอยู่มิใช่หรือ? แค่ใช้มันก็พอแล้ว! ส่วนที่เหลือ… ก็น่าจะมีอยู่ในกระบี่หลงหยวน”
“อย่างใดนะ?”
ครู่หนึ่ง ฉู่หลิวเยว่คิดว่าตัวเองหูฟาด
“ท่านพูดว่าในกระบี่หลงหยวนมีสิ่งใดนะ?”
องค์ไท่จู่ชะงัก เสียงของเขาสั่นเครือเล็กน้อย
“ก็แค่…วัตถุดิบยาที่ช่วยให้อสูรศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนร่างได้…ข้าจำได้ว่า เหมือนมันจะเหลืออยู่นิดหน่อย…แต่ประเด็นก็คือเจ้ามีใบโพธิ์สีทองม่วงอยู่กับตัวแล้ว เจ้านั่นแหละ คือวัตถุดิบที่สำคัญที่สุด”
ด้ามจับของกระบี่หลงหยวนนั้นคือห้วงมิติขนาดใหญ่
ซึ่งข้างในนั้นมีสมบัติล้ำค่ามากมายที่องค์ไท่จู่นำออกมาจากอาณาเขตเซียนเทพของราชวงศ์เทียน
ลิ่งซ่อนอยู่
ทว่าเนื่องจากมันมีจำนวนมากเกินไป แม้แต่ฉู่หลิวเยว่เองก็ยังจำได้ไม่หมด ว่ามีสิ่งใดอยู่ข้างในนั้นบ้าง
แต่หลังจากที่ได้ยินองค์ไท่จู่พูด นางถึงรู้ว่ามีสิ่งเหล่านี้อยู่ด้วย!
“ผลึกโลหิตเมฆีศักดิ์สิทธิ์?”
“มี”
“ไผ่ทมิฬ?”
“มี”
“ผลวิญญาณเทวาเที่ยงแท้?”
“… เหมือนจะไม่มีนะ”
“…”
หัวตาของฉู่หลิวเยว่กระตุกอย่างรุนแรง
จนองค์ไท่จู่รู้สึกผิดและรีบอธิบาย
“จริงๆ เรื่องนี้มันซับซ้อนมาก ในตอนนั้นข้าบังเอิญไปเจอสิ่งเหล่านี้โดยมิได้ตั้งใจ ถึงข้าจะใช้มันไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังเหลืออีกเยอะ อย่างใดก็เพียงพอสำหรับเจ้าแน่นอน ตอนแรกข้าไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ เพราะเกิดเรื่องขึ้นหลายอย่าง… เห้อ และที่ข้าไม่ได้บอกเจ้าตั้งแต่ที่แรก นั่นเพราะข้าไม่อยากทำลายการฝึกปราณของเจ้าต่างหาก!”
องค์ไท่จู่พูดออกมาอย่างจริงใจ
ตอนแรกเขาจำไม่ได้ว่ามีสิ่งเหล่านี้อยู่กับตัว แต่หลังจากได้เห็นฉู่หลิวเยว่ไปเด็ดใบโพธิ์สีทองม่วงมา ในที่สุดเขาก็นึกออก
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกยินดีมาก
ดูเหมือนหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์จะสามารถจัดการกับสิ่งนี้ได้…
แต่จู่ๆ เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งขึ้นไปข้างบน!
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้ามองทันที!
จากนั้นก็เห็นว่าเมล็ดพันธุ์อีกเม็ดเองก็บินขึ้นไปเช่นกัน!
สองตาจ้องมองเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองกำลังจะสัมผัสกัน!
“หลิวเยว่ หยุดพวกมัน! หากเมล็ดแฝดทั้งสองหลอมรวมกัน เราจะจัดการมันได้ยากกว่าเดิม!”
สุ่มเสียงทุ้มขององค์ไท่จู่ตะโกนดังลั่น!
ฉู่หลิวเยว่จึงขว้างกระบี่หลงหยวนออกไป!
ประกายของคมกระบี่ทอแสงแวววับ! พลันพุ่งเข้าไปขวางกั้นเมล็ดทั้งสอง!
ขณะเดียวกัน หม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ก็ค่อยๆ ลอยไปหาหนึ่งในนั้น
เปลวเพลิงโปร่งใสพุ่งออกมาจากมัน!
และเพียงพริบตา ชิ้นส่วนของเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกเปลวไฟโปร่งใสพัดโถมใส่ พลันจมลงไปในหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์!
ตั้งแต่ต้นจนจบ ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นโดยไร้การติดขัด
ราวกับว่า… เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นเพียงสิ่งของธรรมดา
แม้แต่ฉู่หลิวเยว่เองก็ยังแอบประหลาดใจ
นางรู้ว่าหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์จะจัดการกับเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่นางไม่เคยคิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้!
ในวินาทีถัดมา เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์เม็ดที่สอง ก็ถูกเปลวไฟระลอกสองกลืนกินเช่นกัน!
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงไม่กี่อึดใจ
จากนั้นหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์ก็หดตัวอย่างรวดเร็วและตกลงในมือของฉู่หลิวเยว่
ร่างบางจ้องมองเหลี่ยมหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์โปร่งใสขนาดเล็กบนฝ่ามือของตนอย่างระมัดระวัง
เมื่อมองเช่นนี้ จะสามารถมองเห็นกระดูกของไท่ซวีเฟิ่งหลง และเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองเม็ดที่อยู่ข้างในได้อย่างคลุมเครือ
แต่ทั้งสองเมล็ดนั้นถูกแยกออกจากกันอย่างชัดเจน
ฉู่หลิวเยว่กะพริบตาปริบๆ ด้วยความไม่เชื่อ ว่าเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์จะถูกปราบได้อย่างง่ายดายเช่นนี้
ทันใดนั้น องค์ไท่จู่ก็ถามว่า
“หม้อน้ำของเจ้า…แท้จริงแล้วมีความเป็นมาอย่างใดกันแน่?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...