ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 834
สรุปบท บทที่ 834 เยว่เอ๋อกลับมาแล้ว: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 834 เยว่เอ๋อกลับมาแล้ว – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 834 เยว่เอ๋อกลับมาแล้ว ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
วังหลวง ยามค่ำคืน
เงาสายหนึ่งผ่านไปทางตำหนักฮวาหยางอย่างรวดเร็วราวกับผี
การกระทำไร้เสียง ไม่มีแม้แต่ลมปราณที่แผ่กระจายออกมาเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดความสนใจของทหารยาม
แสงจันทร์ส่องสว่าง ค่ำคืนเงียบสงบราวกับสายน้ำ รอบข้างเงียบสนิท
เงียบมากเสียจนทำให้ ซั่งกวนหว่านสามารถได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้นอย่างบ้าคลั่ง!
นางลูบหน้าอกของตัวเอง ร่างกายแนบเข้ากับประตู เลือดทั่วทั้งร่างกายเหมือนจะแข็งตัวลงในทันที ทำให้มีกระแสไอเย็นแผ่กระจายออกมา แขนขาทั้งสี่แข็งอย่างมาก
นางไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง ดวงตาเบิกกว้าง แววตาเส้นเลือดแตกฝอยอยู่บางส่วน หน้าผากมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าผาก ริมฝีปากขาวซีด
หากมีใครมาเห็นนางในตอนนี้ ก็ต้องนึกว่าเจอผีอย่างแน่นอน อีกทั้งภายในสมองของนางก็ขาวโพลน
เมื่อกี้…
เมื่อกี้…
“อยู่ที่โอกาสของเจ้าแล้ว”
เสียงแหบพร่าเย็นชาดังขึ้นที่ข้างหูของนาง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
“แค่เอาชีพจรของคนคนนั้นมาเท่านั้นเองหรือ? ไม่มีประโยชน์”
ซั่งกวนหว่านกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก พยายามกดความหวาดกลัวที่อยู่ในใจลง แต่ทว่ามันทำไม่ได้
ภาพเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ยังฉายชัดอยู่ในความทรงจำ มันเล่าซ้ำไปซ้ำมา!
นางเองก็นับว่าตัวเองเป็นคนที่ลงมือโหดเหี้ยม หลายปีที่ผ่านมา ที่นางทำมาก็เพื่อวันนี้ ใช่ว่านางไม่เคยใช้วิธีออกนอกลู่นอกทางเลย?
แม้กระทั่งตอนที่อยู่ในป่าหมอกมายา นางก็จัดการคนเหล่านั้นทั้งหมด โดยไม่กะพริบตาเลยด้วยซ้ำ
แต่ว่า…
ต่อให้นางเป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ก็ทำให้มีความหวาดกลัวพวยพุ่งออกมาไม่ได้
“ข้า ข้าไม่…อ้วก!”
ซั่งกวนหว่านต้องการจะแก้ต่างให้ตัวเองสักสองสามประโยค แต่ทันทีที่เปิดปากออกมา กลิ่นคาวเลือดก็โชยขึ้นจมูก จนเกือบจะอ้วกออกมาด้วยแล้ว!
นางก้มตัวลง พร้อมขย้อนของเสียออกมาจากกระเพาะ ใบหน้าแดงก่ำ ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา จนสุดท้ายนางก็มีอาการดีขึ้น
เพียงแต่ร่างกายของนางกำลังจะหมดแรงและค่อยๆ ทรุดลงไปที่พื้น
ถ้าไม่ใช่ว่านางได้กางม่านพลังเอาไว้แล้ว การเคลื่อนไหวเหล่านั้นจะต้องดึงดูดความสนใจของคนอื่นอย่างแน่นอน…
ทันใดนั้นที่ข้างหูของนางก็มีเสียงหัวเราะเยาะดังขึ้น
“นี่เพิ่งวันแรกเท่านั้น เจ้าก็เป็นขนาดนี้แล้ว ข้าว่าเจ้าไม่ต้องทำต่อแล้วละมั้ง?”
“ไม่เจ้าค่ะๆ”
ซั่งกวนหว่านรีบตะโกนตอบทันที
“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ! ข้าสามารถทำต่อได้! ท่านให้ข้าทำอันใด ข้าจะทำอย่างดีแน่นอนเจ้าค่ะ!”
“เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าเจ้าควรทำอย่างใด?”
เขาทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้เช่นนั้น จากนั้นก็หายตัวไป
ซั่งกวนหว่านสูดลมหายใจเข้าลึกๆ กว่าจะสามารถสงบสติอารมณ์ได้ ความหวาดกลัวที่อยู่ในแววตาก็ค่อยๆ หายไป เหลือเพียงความมุ่งมั่นที่ชั่วร้ายค่อยๆ ปรากฏขึ้น!
กว่านางจะเดินมาสู่จุดนี้ได้ ดังนั้นไม่ว่าใครก็ไม่สามารถขวางทางได้ทั้งนั้น!
นางระงับอาการคลื่นไส้ลง จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิ สองมือวางไว้ที่หน้าตัก นางหลับตาแล้วค่อยๆ ดูดกลืนชีพจรที่ได้กลืนกินมาวันนี้
แสงจันทร์จางๆ ส่องกระทบลงมา คราบเลือดทั้งสองมือของนางแห้งกรังไปหมด เนื้อใต้เล็บเหมือนถูกขูดออกมาทั้งหมด ดูน่าอนาถอย่างมาก
อักขระยันต์สีดำค่อยๆ ปรากฏขึ้นที่ระหว่างคิ้วของนาง
…
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่สำนักหลิงอวิ๋นจงก็มีข่าวประกาศออกมา ว่ามีศิษย์คนหนึ่งหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ประเด็นสำคัญก็คือ ศิษย์คนนี้เป็นศิษย์ใหม่ที่มีชีพจรตี้จิงและมีพรสวรรค์อย่างมาก
สำนักหลิงอวิ๋นจงไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับหุบเขาเขี้ยวมังกร อัจฉริยะชีพจรตี้จิงของสำนักเขานั้นมีจำนวนไม่มาก ดังนั้นเมื่อหายสาบสูญไปหนึ่งคน ก็ทำให้สำนักเกิดความวุ่นวายได้ทันที
แต่ในเมืองซีหลิงนั้นมีสำนักเรียนจำนวนเยอะมาก และสำนักหลิงอวิ๋นจงก็ไม่ได้เป็นสำนักที่เด่นดัง เมื่อศิษย์หายไปคนหนึ่ง ก็ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนมากนัก
…เขาอาจจะหนีออกไปเองก็ได้ หรือว่าบางทีอาจจะมีเรื่องบางอย่างทำให้เกิดความล่าช้าแค่เล็กน้อย?
แม้แต่คนของสำนักหลิงอวิ๋นจงเอง ก็ยังมองโลกในแง่ดี คิดว่าอีกไม่นานเขาก็จะสามารถหาลูกศิษย์คนนั้นเจอแล้ว
แต่ว่าหลังจากผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว ก็ยังไม่พบเบาะแสใดๆ เลย
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...