สรุปตอน บทที่ 839 ได้รับคำชี้แนะ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 839 ได้รับคำชี้แนะ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
คลื่นใต้น้ำในเมืองซีหลิงกำลังเพิ่มขึ้น แต่อย่างใดก็ตามทุกคนในสำนักชงซูเก๋อกลับไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย
เพราะตอนนี้เขาสนใจแต่เรื่องของฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ เท่านั้น
ก่อนหน้านี้ที่คนส่วนใหญ่กลับมาจากแดนภังคะ ศิษย์ของเขาทั้งสามคนไม่ได้กลับมาด้วย ทำให้พวกเขาล้วนเป็นกังวลอย่างมาก
แม้ว่าเจี่ยนเฟิงฉือจะมาอธิบายสถานการณ์ให้ฟังอย่างรวดเร็วแล้วก็ตาม
แต่วันนี้มันผ่านมาหลายขนาดนี้แล้ว พวกเขายังไม่มีวี่แววที่จะกลับมาเลยแม้แต่น้อย แล้วจะไม่ให้เขากังวลได้อย่างใด?
ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นเจ้าสำนักนิ่งสงบราวกับนั่งตกปลามาโดยตลอด พวกเขาก็จะไปตามหาอีกฝ่ายที่แดนภังคะตั้งนานแล้ว
ภายในห้องธรรมดาบนภูเขา ฉีต้าเหอนอนแผ่อยู่บนเตียง อวี้ฉือซงนั่งจับชีพจรให้อยู่ด้านข้าง
ส่วนศิษย์อีกสองคนก็ยืนมองอยู่ด้านข้าง ราวกับว่าทั้งตื่นเต้นทั้งสงสัยอยู่เล็กน้อย
ในตอนนั้นเองอวี้ฉือซงก็พยักหน้าแล้วหันไปมองทางศิษย์ทั้งสอง
“ไม่เลว ร่างกายของเขาดีขึ้นมากเลยทีเดียว แม้ว่าเส้นชีพจรของเขาจะเสียหายไปมากกว่าครึ่งแล้ว แต่ยังดีที่สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้ ต้องขอบใจพวกเจ้าทั้งสองมากที่ดูแลเอาใจใส่พวกเขามาอย่างดีขนาดนี้”
ศิษย์ทั้งสองจึงพูดขึ้นว่า
“ทั้งหมดเป็นเพราะเทียบยาของเจ้าสำนักขอรับ สิ่งที่พวกเราทำนั้นเป็นแค่เรื่องเล็กๆ เท่านั้น ไม่มีค่าพอให้พูดถึง”
อวี้ฉือซงยิ้มและส่ายหน้าออกมา
“ร่างกายของเขาเป็นอย่างใด ข้านั้นล้วนรู้ดีที่สุด มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้เขามีชีวิตอยู่รอด นี่ต้องลำบากพวกเจ้าแล้ว”
พูดจบแล้ว เขาก็หยิบกล่องไม้สองกล่องขึ้นมาและมอบให้เขาคนละกล่อง
“นี่คือใบเทียบยาระดับหกสองฉบับ พวกเจ้านำไปศึกษาให้ดี และรีบฝึกฝนให้สำเร็จโดยเร็ว”
ทั้งสองคนตกใจอย่างมาก แล้วมองหน้ากันไปมา
หนึ่งในนั้นก็รีบพูดขึ้นว่า
“ท่านเจ้าสำนัก…นี่…นี่มันล้ำค่าเกินไปแล้ว…”
พวกเขาช่วยดูแลฉีต้าเหอแค่ชั่วเวลาหนึ่งเท่านั้น ไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่อันใด แต่รางวัลนี้มันใหญ่เกินไปแล้ว…
“รับไปเถอะ”
เมื่อเห็นว่าอวี้ฉือซงยืนยันขนาดไหน ทั้งสองคนก็รับมาด้วยความประหลาดใจและดีใจ
ส่วนอีกคนหนึ่งก็พูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ว่า
“ท่านเจ้าสำนัก มันคุ้มค่าแล้วหรือที่จะช่วยผู้ชายคนนี้? สมองของเขาก็ไม่ชัดเจนแล้ว ต่อให้ช่วยเหลือได้ เกรงว่าต่อไป…”
ร่างกายได้รับบาดเจ็บสาหัส พูดไม่ได้ สมองเลอะเลือนราวกับเด็กสามขวบก็ไม่ปาน เหตุใดท่านเจ้าสำนักถึงได้ให้ความสำคัญกับเขาเช่นนั้น?
อวี้ฉือซงมองไปที่ฉีต้าเหอ
“ข้ามีความคิดของตัวเอง”
คนผู้นี้ มีความสำคัญอย่างมาก
เจียงอวี่เฉิงส่งคนผู้นี้มาให้ถึงที่ เหตุใดเขาถึงไม่รับเอาไว้ละ?
ลูกศิษย์ทั้งสองคนสบสายตากันแล้วมองกันอย่างไม่เข้าใจ แต่ในเมื่อท่านเจ้าสำนักพูดอย่างนี้ เขาก็ไม่ได้พูดอันใดออกไป…
เขาลังเลอยู่สักพัก จากนั้นคนหนึ่งจึงถามต่อว่า
“ถ้าเช่นนั้น…ท่านเจ้าสำนัก ศิษย์น้องหญิงและพวกเขา…ตอนนี้ยังไม่กลับมาเลย ท่านคิดว่า…”
อวี้ฉือซงส่ายหน้าเล็กน้อย แล้วส่ายหน้าเบาๆ
“วางใจเถอะ พวกนางจะกลับมาอย่างปลอดภัย”
…
ทะเลทรายจันทราสีชาด
ภายใต้แสงอาทิตย์ที่ร้อนแรง เงาร่างคนคนหนึ่งวิ่งอยู่ในทะเลทรายอย่างรวดเร็ว
ทรายมีขนาดเท่ากำปั้น ลอยตามไล่หลังของเขามา
“อย่าตามมาๆ!”
มู่หงอวี่ตะโกนไล่หลังและวิ่งหนีไปด้วย เพราะความรีบร้อนและตื่นเต้น ทำให้ร่างกายของนางหายไปจากจุดเดิมทันที
หลังจากนั้นไม่นาน นางก็ปรากฏตัวอยู่อีกที่หนึ่ง!
นางรีบหันไปมองด้วยความรีบร้อน แต่ว่าก็มองไม่เห็นอันใดทั้งนั้น
นางเพิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอกได้ไม่นาน ลูกบอลทรายสีเหลืองพุ่งเข้ามานางอย่างรวดเร็ว!
พรึ่บ!
ลูกบอลทรายสีเหลืองก็กระทบเข้าที่ใบหน้าของนางโดยตรง
ในตอนนั้นเอง ทั้งศีรษะและใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยทราย
นางยืนนิ่งอยู่ที่เดิม หลังจากชะงักไปครู่หนึ่ง นางก็ปัดศีรษะอย่างบ้าคลั่ง และตะโกนขึ้นเสียงดังว่า
“อ๊ากกก! นี่มันยังไม่จบอีกหรือ!”
ตั้งแต่นางเข้ามาทะเลทรายจันทราสีชาดอย่างไม่ทราบสาเหตุ ก็ถูกแยกกับคนอื่นทันที
หลังจากนั้นลูกบอลทรายสีเหลืองทองก็ติดตามนางอยู่ตลอดเวลา
ตอนแรกนางยังไม่รู้สึกถึงความผิดปกติ แต่หลังจากถูกโจมตีจนมีท่าทีจนตรอกแล้ว นางก็รู้ได้ทันทีว่าสิ่งนั้นกำลังมุ่งเป้ามาทางนาง
เหมือนดังที่ฉินอีเคยพูดเอาไว้ ในทะเลทรายแห่งนี้ ผู้บำเพ็ญเพียรจะเดินทางลำบากอย่างมาก แต่ละย่างก้าวจะต้องสูญเสียพลังอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...