ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 850
สรุปบท บทที่ 850 เจ้าสู้นางไม่ได้: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 850 เจ้าสู้นางไม่ได้ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 850 เจ้าสู้นางไม่ได้ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“ไม่มีอันใด”
เจียงอวี่เฉิงเงยหน้าขึ้นมอง พร้อมสีหน้าที่กลับมาเป็นปกติดังเดิม
“แล้วเจ้ามาทำอันใดที่นี่ยามนี้?”
ซั่งกวนหว่านจ้องมองเขาอย่างจับผิด
เมื่อครู่นี้ นางคิดว่านางเห็นรูปวาดใบหนึ่ง…
แต่มันคือรูปวาดอันใดกัน ถึงทำให้เขาหลบเลี่ยงนางได้ขนาดนี้?
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ระหว่างเราสองคนนั้นแทบไม่มีความลับระหว่างกันเลย และนางแทบไม่เคยเห็นเจียงอวี่เฉิงทำท่าลุกลน ราวพยายามปกปิดอันใดเช่นนี้มาก่อนเลย
“เจ้าถึงขั้นหยิบออกมาเชยชมกลางดึกเช่นนี้ แสดงว่ามันคงเป็นของล้ำค่าอย่างหาที่เปรียบมิได้เลยสินะ? เช่นนั้นเอามันออกมาให้ข้าได้เชยชมหน่อยปะไร?”
ซั่งกวนหว่านก้าวไปข้างหน้าและถามอย่างมีเลศนัย
ทว่าสีหน้าของเจียงอวี่เฉิงยังคงเรียบเฉย
“มันไม่ใช่ของล้ำค่ากระไรหรอก ข้าแค่ค้นเจอมันโดยมิได้ตั้งใจ ไม่มีอันใดน่าดูเลยสักนิด”
ได้ยินเช่นนั้นซั่งกวนหว่านก็แทบจะหุบยิ้ม
หากมันเป็นแค่ภาพวาดธรรมดา เขาก็ควรแสดงมันให้นางดูอย่างบริสุทธิ์ใจสิ แต่นี่เขากลับไม่ยอมทำ
การที่เขามองซ้ายแลขวาพยายามเปลี่ยนเรื่อง แสดงว่ามีบางอย่างผิดปกติแน่ๆ!
ซั่งกวนหว่านเหลือบมองจุดที่เจียงอวี่เฉิงเก็บของสิ่งนั้นไว้เล็กน้อย
เจียงอวี่เฉิงพลันขมวดคิ้ว
และราวกับสัมผัสได้ว่าเจียงอวี่เฉิงกำลังอารมณ์ไม่ดี ซั่งกวนหว่านจึงรีบเบนสายตาไปทางอื่น
วันนี้นางไม่ได้มาที่นี่เพื่อโต้เถียงกับเขา
เมื่อนึกถึงจุดประสงค์ของการมาพบปะครั้งนี้ สีหน้าของซั่งกวนหว่านก็อ่อนลงมาก
“คราวนี้ข้าแอบออกมา เจ้าไม่ต้องห่วง จะไม่มีใครรู้เด็ดขาด”
ทุกคนในจวนหลังนี้เป็นคนสนิทของเจียงอวี่เฉิง ทำให้นางไม่ได้กังวลว่าจะมีคนแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไป
ขาเรียวสวยก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว
“ความจริงข้า…เจ้าดื่มสุรามาหรือ?”
สีหน้าของซั่งกวนหว่านเปลี่ยนไปทันที
เมื่อครู่นางอยู่ไกลจึงไม่ได้กลิ่น แต่พอขยับเข้ามาใกล้ถึงรู้ว่าตัวของเจียงอวี่เฉิงนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นของน้ำเมา!
และพอมองดีๆ ก็จะเห็นว่าดวงตาของเขาแดงก่ำเล็กน้อย อีกทั้งยังดูพร่ามัวราวกับว่าเขากำลังมึนเมา
เจียงอวี่เฉิงเป็นคนที่มีความยับยั้งชั่งใจเป็นนิจ แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยดื่มเกินความจำเป็น และยิ่งไม่ต้องพูดถึงการปล่อยให้ตัวเองเมาเลย
แต่แล้วมันเกิดอันใดขึ้นกัน?
“อวี่เฉิง นี่เจ้าเป็นอันใดหรือเปล่า?”
นางเอ่ยถามขณะเดินเข้าไปพยุงเข้าไว้
ทว่าเจียงอวี่เฉิงกลับผละตัวออกจากมือของนางด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ข้าไม่เป็นไร เจ้ามีธุระอันใดก็พูดมาเถิด”
เมื่อมือที่ยื่นออกไปถูกปฏิเสธให้ค้างเติงไว้กลางอากาศ ในใจซั่งกวนหว่านก็พลันรู้สึกว่างเปล่า
นางกัดริมฝีปากแน่น
ความเป็นจริงช่วงนี้นางรู้แจ้งแล้วว่า เจียงอวี่เฉิงเริ่มใจร้อนและปฏิบัติต่อนางอย่างไม่แยแสมากขึ้นเรื่อยๆ
ทว่าแม้เขาจะทำตัวห่างเหิน แต่ในฐานะคู่หมั้นของนาง เขาก็ได้ทำทุกอย่างที่ควรทำแล้ว และไม่มีใครสามารถจับผิดเขาได้
แต่สิ่งนี้ทำให้ซั่งกวนหว่านเสียใจมากยิ่งขึ้น และไม่สามารถหาที่ระบายความโกรธของตนได้
“ข้า…” นางกัดฟันกรอด พลางระงับความโกรธและความขุ่นเคืองในใจไว้ “ที่ข้ามาหาเจ้าในวันนี้ เพราะข้าจะมาเอาโอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน”
เจียงอวี่เฉิงขมวดคิ้วแน่น
“เจ้าพูดว่ากระไรนะ?”
ซั่งกวนหว่านทำหน้าตาลำบากใจ
“ข้ารู้ว่าข้าไม่เคยทำเช่นนี้ ตะ…แต่ว่าอีกนิดเดียวข้าก็จะฟื้นคืนชีพจรดั้งเดิมของตัวเองได้แล้ว เหลือเวลาอีกเพียงสามวันก่อนงานอภิเษกสมรส ข้ารู้ว่าข้าไม่เก่ง และต่อให้ฝืนทำมันแค่ไหน อย่างมากสุดก็นำกลับมาได้เพียงชีพจรตี้จิงระดับต่ำเท่านั้น…”
“เจ้าจึงอยากใช้โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน เพิ่มพลังให้ชีพจรดั้งเดิมของตัวเองสินะ?” เจียงอวี่เฉิงพูดแทรกนาง
ซั่งกวนหว่านพยักหน้ารับ
ตอนแรกนางไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย แต่หลังจากที่ “คนผู้นั้น” เอ่ยเตือนนาง นางถึงตระหนักได้ว่าแม้นางจะสามารถฟื้นฟูชีพจรดั้งเดิมของตัวเองได้ แต่มันก็ยังยากเกินกว่าที่นางจะยกคทาอาญาสิทธิ์เทียนลิ่งได้อยู่ดี
แน่นอนว่าสิ่งที่สะดวกที่สุดในยามนี้ก็คือ โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน!
“ข้ารู้ว่าก่อนหน้านี้เจ้ายกมันให้ซย่าโหวหรงไปแล้ว และเขาคงไม่ต้องการคืนมันให้เราแน่นอน แต่ว่า… ข้าสามารถนำสิ่งอื่นไปเปลี่ยนแทนได้! ขอแค่…”
“เจ้าสิ่งนั้นหายไปแล้ว”
น้ำเสียงของเจียงอวี่เฉิงฟังดูเย็นชาอย่างมาก
ซั่งกวนหว่านพลันชะงักไปทันที
“อะ อันใดหายไปนะ?”
เจียงอวี่เฉิงเน้นย้ำทีละคำ
“โอสถเก้าสวรรค์ฟื้นคืน ก่อนหน้านี้มีคนขโมยมันไปแล้ว”
แวบหนึ่งซั่งกวนหว่านรู้สึกไม่เชื่อที่เขาพูด
แต่เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของเจียงอวี่เฉิงแล้ว กลับเห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้โกหก
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...