ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 917
สรุปบท บทที่ 917 แล้วแต่เจ้า: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 917 แล้วแต่เจ้า จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 917 แล้วแต่เจ้า คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สีหน้าของฉู่หลิวเยว่แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันควัน
“จ้าวจื่อเฉิง…”
หรงซิวจับมือนางและมองนางด้วยสายตาแน่วแน่ ก่อนจะหัวเราะเบาๆ ราวกับไม่สนใจคำพูดของจ้าวจื่อเฉิง เขาไม่รู้สึกโกรธที่ถูกยั่วยุหรือดูถูกเลย
“ถ้าข้าพิสูจน์ได้ว่าตัวเองมีค่าพอสำหรับเยว่เอ๋อล่ะก็ เช่นนั้นคุณชายรองจ้าวจักต้องเป็นฝ่ายทำในสิ่งที่เอ่ยออกมาเมื่อครู่ และสัญญาว่าจะไม่มารบกวนเยว่เอ๋ออีก ตกลงหรือไม่?”
จ้าวจื่อเฉิงคิดไม่ถึงว่านอกจากหรงซิวจะไม่โกรธแล้ว อีกฝ่ายยังใช้คำพูดของเขาเล่นงานเขาอีก ก่อนจะขมวดคิ้วมุ่นและถามอย่างเหลืออด
“พิสูจน์หรือ? เจ้ามีหลักฐานอันใด?”
ขนงเรียวและดวงตาของหรงซิวยังคงนิ่งสงบ เขายืนอยู่ตรงนั้นนิ่งๆ ประหนึ่งภาพวาดทิวทัศน์อันงดงาม ทั้งยังเปล่งประกายและมีเสน่ห์ที่ไม่อาจพรรณนาได้
“ถ้าเจ้าอยากรู้ ข้าจักแสดงให้ดู”
น้ำเสียงของเขาเรียบเฉยราวกับไม่ได้ใส่ใจ
นี่คือความมั่นใจและความเชื่อมั่นที่เกิดจากความแข็งแกร่ง!
ทว่าสิ่งแรกที่จ้าวจื่อเฉิงคิดนั้น คือความเพ้อเจ้อของอีกฝ่าย
หรงซิวผู้นี้ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงจริงๆ แถมยังกล้าพูดเรื่องแบบนี้ออกมาโต้งๆ อีก!
สรุปแล้วเขารู้หรือเปล่าว่าราชวงศ์เทียนลิ่งเป็นเช่นไร?
นี่เขาคิดว่าตัวเองจะหาเรื่องคนที่นี่และบดขยี้พวกเขาได้ง่ายๆ หรือ!
ความคิดเช่นนี้ทำให้จ้าวจื่อเฉิงไม่สบอารมณ์มากกว่าเดิม!
ผู้ชายที่เย่อหยิ่งจองหองแบบนี้ไม่ควรได้เคียงคู่นาง!
ถ้านางไม่ชอบจ้าวจื่อเฉิงคนนี้ แล้วเลือกชายหนุ่มที่โดดเด่นคนอื่น เขาจะไม่พูดอันใดเลย
แต่หรงซิวคนนี้… เขายอมไม่ได้เด็ดขาด!
จ้าวจื่อเฉิงกำหมัดแน่นแล้วพูดว่า
“ดี ในเมื่อเจ้ากล้าเผชิญหน้าข้าตรงๆ เช่นนั้นข้าจะไม่ทำให้เจ้าลำบากใจ เจ้าเลือกเกิดไม่ได้ ฉะนั้นข้าจะไม่เปรียบเทียบเรื่องฐานะ และเพียงแค่เจ้าพิสูจน์ได้ว่าแข็งแกร่งมากพอก็จบ! ข้าขอถามองค์ชายหรง เจ้าเป็นผู้ฝึกตนประเภทใด จอมยุทธ์ ปรมาจารย์หรือเซียนหมอ?”
หรงซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ไม่ทราบว่าคุณชายรองเจ้าเก่งกาจในด้านใดมากที่สุดหรือ?”
จ้าวจื่อเฉิงตกตะลึงไปพักหนึ่ง พลันยืดตัวตรงวางท่าทางเคร่งขรึม แล้วตอบไป
“ปรมาจารย์”
อันที่จริงอีกสองแขนงที่เหลือเขาก็ทำมันได้ดี แต่เมื่อเทียบกันแล้ว ตัวเขานั้นเก่งกาจด้านปรมาจารย์ที่สุด
และขอบเขตพลังปราณด้านปรมาจารย์ของเขา ก็สูงที่สุดในบรรดาสามแขนงนั้น
“เช่นนั้นก็เลือกปรมาจารย์”
หรงซิวกล่าวอย่างใจเย็น
ทั่วทั้งบริเวณตกอยู่ในความเงียบ
ผ่านไปครู่หนึ่ง จ้าวจื่อเฉิงก็เบิกตาโพล่งและถามอย่างตกใจ
“ปรมาจารย์หรือ? เจ้าแน่ใจหรือ?”
เขาบอกไปแล้วว่าเขาถนัดด้านปรมาจารย์ที่สุด แต่หรงซิวก็ยังเลือกแบบนี้…โนเวล-พีดีเอฟ
“แน่นอน ข้ามั่นใจ แต่หากคุณชายรองจ้าวต้องการประลองอย่างอื่น หรงซิวผู้นี้ก็จักเปลี่ยนตามที่เจ้าต้องการ”
สีหน้าของหรงซิวยังคงสงบนิ่ง ริมฝีปากบางแย้มยิ้มไม่สะทกสะท้าน
ท่าทางดังกล่าวทำให้จ้าวจื่อเฉิงหงุดหงิดอย่างสมบูรณ์
“ตกลง! เช่นนั้นก็ประลองปรมาจารย์! ถ้าเจ้าชนะข้าได้ จากนี้ไปข้าจะไม่เข้ามาวุ่นวายเรื่องนี้อีก!”
“แล้วก็ต้องอยู่ห่างๆ เยว่เอ๋อด้วย” หรงซิวเสริม
จ้าวจื่อเฉิงแทบสำลัก
“ย่อมได้!”
เมื่อได้ยินคำตอบนี้ หรงซิวก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
ฉู่หลิวเยว่ชำเลืองมองที่หรงซิว
นี่เขา…
ตั้งใจหรือ?
เหตุใดนางถึงรู้สึกว่าหรงซิวจงใจล่อลวงให้จ้าวจื่อเฉิงติดกับแล้วพูดคำเหล่านี้ออกมากันนะ…
จ้าวจื่อเฉิงรวบรวมสติ
“ถ้าอย่างนั้นก็วางนัดหมาย…”
“วันนี้เลยแล้วกัน!”
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ จู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มต่ำและทรงพลังดังขึ้นใกล้ๆ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...