เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 919

ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา!

และก่อนที่ทุกคนจะรู้ตัวว่าเกิดอันใดขึ้น ภาพของพยัคฆ์ที่สง่างามทว่าดุร้ายเมื่อครู่ ก็พลันสลายไปแล้ว!

จากนั้นค่ายกลอันทรงพลังก็แตกออก!

แกรก!

ค่ายกลอันซับซ้อนและทรงพลังเมื่อครู่ ถูกปกคลุมด้วยรอยแตกร้าวเสมือนใยแมงมุม!

หัวใจของจ้าวจื่อเฉิงจมดิ่งลงทันใด และหนีถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว!

ทันทีที่เขาออกจากจุดนั้น ค่ายกลสีเงินขนาดใหญ่ก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที!

ตูม!

ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังกังวาน ค่ายกลนั้นเปลี่ยนเป็นเส้นแสงพร่างพรายจำนวนนับไม่ถ้วน และกระจายไปทุกทิศทุกทาง!

รวมทั้งแรงกระแทกอันน่ากลัวที่แพร่กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ!

จ้าวจื่อเฉิงรู้สึกแน่นหน้าอกและหนักหัวไหล่ ราวกับมีภูเขาสองลูกกดทับอยู่!

แต่ขณะนี้ เขาไม่ได้ห่วงเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อย และทำเพียงจ้องมองหรงซิวที่อยู่ตรงข้ามด้วยตกตะลึง

เป็นไปได้อย่างใด…

เขาทำเช่นนั้นได้อย่างใดกัน!

หรงซิวไม่แม้แต่จะเคลื่อนไหว เขาเพียงแค่เรียกสัตว์อสูรออกมา แล้วค่ายกลที่สร้างมันขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ก็ถูกทำลายลงได้อย่างง่ายดาย!

แถมประโยคที่หรงซิวพูดก็ทำให้เขาอับอายมากกว่าเดิมอีก ใบหน้าหล่อเดี๋ยวซีดเดี๋ยวแดง เขาแน่นหน้าอกจนแทบกระอักเลือด

เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองสามารถจัดการอีกฝ่ายได้ง่ายๆ ด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายเขาจะกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบเสียเอง…

เขาทั้งตกใจทั้งวิตกกังวล พลางตวัดตามองสิงโตขาวตรงหน้าหรงซิว

ขนของมันขาวราวหิมะ ดวงตาของมันเป็นสีฟ้าน้ำแข็ง และทั้งตัวของมันเต็มไปด้วยไอเย็นจัด มันยังคงอยู่ที่นั่นอย่างเงียบเชียบ ทว่าบนพื้นที่มันเหยียบย่ำอยู่นั้น กลับถูกปกคลุมไปด้วยด้วยชั้นน้ำแข็งหมดแล้ว!

“นะ นี่คือสัตว์อสูรในพันธะสัญญาของเจ้าหรือ!?”

จ้าวจื่อเฉิงถามอย่างไม่เชื่อ

ทว่าเมื่อพิจารณาจากการระเบิดเมื่อครู่แล้ว แสดงว่าอย่างน้อยสิงโตขาวตัวนี้จะต้องอยู่ระดับแปดแน่ๆ และอาจสูงกว่านั้นด้วยซ้ำ!

ไม่ใช่ว่าจ้าวจื่อเฉิงไม่เคยเห็นสัตว์อสูรระดับสูงเช่นนี้มาก่อน

ย้อนกลับไปในอดีต เขาเองก็เคยเห็นสัตว์อสูรระดับเก้าของฉู่หลิวเยว่อย่างไก่ฟ้าเก้าสีมาแล้ว

และในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ระหว่างที่เขาเดินทางข้ามทวีป ก็บังเอิญโชคดีได้เจอพวกมันอีกสองครั้ง

แต่ไม่แน่ใจว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่า เพราะเหมือนว่าแรงกดดันและลมปราณของสิงโตขาวตัวนี้… จะมีมากกว่าสัตว์อสูรระดับเก้าที่เขาเคยเห็นอีก!

ทันทีที่ความคิดที่ไร้สาระและน่าสะพรึงกลัวนี้ผุดขึ้นมาในสมอง จ้าวจื่อเฉิงก็รีบระงับมันทันที

ไม่มีทาง!

สัญญาระหว่างสัตว์อสูรและมนุษย์ จะขึ้นอยู่กับเงื่อนไขในตัวบุคคลนั้นๆ

โดยทั่วไปแล้ว สัตว์อสูรจะยอมทำสัญญาก็ต่อเมื่อผู้ฝึกตนผู้นั้นแข็งแกร่งพอ

ซึ่งถ้าสิงโตขาวตัวนี้ทำสัญญากับเขาจริงๆ ล่ะก็…

หมายความว่าความแข็งแกร่งของหรงซิวนั้น…

จ้าวจื่อเฉิงหลับตาลงทันที และพยายามจะกำจัดความคิดฟุ้งซ่านเหล่านี้ ทว่าแผ่นหลังของเขากลับเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเย็นชุ่มฉ่ำ

หรงซิวหรือ… เกรงว่าอีกฝ่ายอาจจะแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดไว้แน่ๆ!

เดิมทีฉู่หลิวเยว่เฝ้ามองสถานการณ์ตรงหน้าโดยไม่คิดอันใดมาก แต่เมื่อเห็นเสวี่ยเสวี่ยออกมา นางก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เมื่อพิจารณาจากการโจมตีของเสวี่ยเสวี่ยเมื่อครู่แล้ว ความแข็งแกร่งของมันแทบจะเท่ากับสัตว์อสูรระดับเก้าอยู่รอมร่อ…

นางจำได้ว่าเมื่อนางพบมันครั้งแรก ถึงเสวี่ยเสวี่ยจะเป็นสัตว์อสูรระดับสูงก็จริง แต่ก็เป็นสัตว์อสูรระดับเจ็ดเท่านั้น แต่แล้วเหตุใดจู่ๆ มันถึงแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมถึงเพียงนี้

ต้องรู้ว่าระดับของสัตว์อสูรนั้นถูกกำหนดโดยธรรมชาตินับตั้งแต่พวกมันถือกำเนิด และมีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถทะลวงขั้นพลังปราณและพัฒนาระดับของตัวมันเองได้อย่างต่อเนื่อง

และสัตว์อสูรเหล่านั้นล้วนมีสายเลือดที่แข็งแกร่งมาก!

ถึงแม้ว่าเสวี่ยเสวี่ยจะมีศักยภาพเช่นนั้นจริง แต่การเคลื่อนที่ทะลุมิติในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย…

ฉู่หลิวเยว่ลูบคางของตนพลางหรี่ตาลง

หรือว่าก่อนหน้านี้… เสวี่ยเสวี่ยจงใจซ่อนความแข็งแกร่งตัวเองไว้?

หรือจริงๆ แล้วจนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่เคยแสดงพลังที่แท้จริงออกมาเลย?

ขณะเดียวกันหรงซิวก็หัวเราะเบาๆ และพยักหน้า

“ถูกต้อง ในส่วนนี้ ข้าว่าข้าคู่ควรกับเยว่เอ๋อแล้ว”

ทุกคนล้วนเงียบกริบ!

พวกเขาจ้องหรงซิวด้วยความทึ่งและพูดไม่ออก

นี่เขาหมายความว่าอย่างใดกัน!?

ตอนนี้ผู้คนทั่วทั้งราชวงศ์เทียนลิ่งรู้กันทั้งบางว่า ฉู่หลิวเยว่ได้กลับมาจากความตายและขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิ!

และข้างกายนางก็มีอสูรศักดิ์สิทธิ์อย่างกษายะหางวายุเป็นผู้ติดตาม!

ทว่าในขณะที่จ้าวจื่อเฉิงกำลังสร้างค่ายกลอันที่สอง ทันใดนั้นก็มีคนสองสามคนพุ่งแหวกอากาศเข้ามาจากด้านนอกประตูวัง!

“ฝ่าบาท!”

ฉู่หลิวเยว่กับซั่งกวนโหยวหันขวับไปมองทันที ก่อนจะเห็นผู้อาวุโสเฉินเค่อและคนอื่นๆ ที่มาด้วยกัน

ผู้อาวุโสเฉินเค่อร่อนลงแล้วรีบวิ่งไปหาฉู่หลิวเยว่และซั่งกวนโหยว พลันถามอย่างวิตกกังวล

“ฝ่าบาท เกิดเรื่องอันใดขึ้นที่นี่หรือ ไฉนเมื่อครู่ถึงได้เกิดคลื่นความผันผวนใหญ่โตเพียงนั้น??

สองสามวันก่อนเพิ่งมีเหตุการณ์สำคัญขึ้นในวัง ทำให้พวกเขายังคงรู้สึกอ่อนไหวกับเรื่องต่างๆ

ดังนั้นเมื่อได้ยินการเคลื่อนไหว พวกเขาก็รีบบึ่งมาที่นี่ทันที โดยคิดว่าเกิดปัญหาอันใดขึ้นอีก

หลังจากถามไปเช่นนั้น ผู้อาวุโสเฉินเค่อและคนอื่นๆ ก็รีบมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ

แต่ในลานฝึกศิลปะการต่อสู้ใกล้ๆ กันนั้น มีบุรุษสองคนกำลังยืนประจันหน้ากันอยู่

“ไม่มีอันใดหรอก แค่เด็กสองคนทะเลาะกันเท่านั้น”

ซั่งกวนโหยวโบกมือเป็นสัญญาณว่าไม่ต้องตกใจไป

ผู้อาวุโสเฉินเค่อและคนอื่นๆ จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่พอได้เห็นใบหน้าของทั้งสองคนชัดๆ แล้ว พวกเขาก็ถึงกับผงะ

นี่… นี่มันเรื่องอันใดกัน?

หนึ่งในนั้นคือจ้าวจื่อเฉิง และเมื่อพิจารณาจากลมปราณของเขาแล้ว แรงระเบิดเมื่อครู่ต้องมาจากของเขาแน่ๆ

ส่วนชายชุดขาวที่อยู่ตรงข้ามเขานั้น…

เดิมทีเหล่าผู้อาวุโสต้องการถามมันออกไป แต่ครั้นตระหนักได้ถึงบรรยากาศไม่ปกติ พวกเขาจึงปิดปากเงียบและมองไปที่ลานกว้างแทน

ขณะนี้ค่ายกลอันที่สองของจ้าวจื่อเฉิงเสร็จสมบูรณ์แล้ว!

เห็นได้ชัดว่าแรงกดดันของมันแข็งแกร่งกว่าครั้งก่อนมาก!

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และส่งพลังปราณทั้งหมดออกไปให้ค่ายกลของตน!

“ค่ายกลเอกสุริยัน!

————————————————————–

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์