ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 946
สรุปบท บทที่ 946 หาเรื่อง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 946 หาเรื่อง – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 946 หาเรื่อง ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เมื่อสิ้นเสียงนั้น ทุกคนก็หันมาสนใจทางฉู่หลิวเยว่เป็นตาเดียว!
สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนจดจ้องอยู่ที่ฉู่หลิวเยว่!
แม้กระทั่งจวินฉีจือที่เพิ่งเดินเข้ามาก็ยังหันมามองอย่างอดใจไม่ได้ สายตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ความเงียบงันเข้ามาครอบคลุม!
ทันใดนั้นเองร่างกายของฉู่หลิวเยว่ก็เกร็งเครียดขึ้นมาทันที ในใจของนางก็สาปแช่งจวินจิ่วชิงเสียเละเทะ
ไม่ได้เจอกันนาน?
ไม่ได้เจอกับใครนานกัน!
ข้ารู้จักเจ้าที่ไหนกัน เจ้าถึงมาพูดจาเช่นนี้!
ถ้าเป็นเช่นนี้ นางก็ไม่สามารถพูดอันใดออกไปได้อยู่ดี
ฉู่หลิวเยว่ยิ้มเล็กน้อย ท่าทางดูใจกว้าง แต่ยังคงเกรงใจและเว้นระยะห่าง
“ขอบคุณไท่จื่อที่เป็นห่วง ตัวข้านั้นสบายดี”
เมื่อนึกได้ว่าบ้านของเสด็จพ่อยังอยู่ในมือของเขา ฉู่หลิวเยว่จึงกัดฟันและต่อบทละครกับ
จวินจิ่วชิงเลิกคิ้วขึ้น ราวกับว่าไม่ค่อยพอใจกับคำตอบของนาง
“งั้นหรือ? แต่ว่าช่วงนี้ฝั่งข้านั้นไม่ค่อยดีเท่าไร”
สิ้นเสียงคำพูดนั้น บรรยากาศก็ดูอึดอัดมากขึ้น
คนจำนวนไม่น้อยมองไปมาระหว่างฉู่หลิวเยว่และจวินจิ่วชิง และลอบครุ่นคิดอยู่ในใจ
นี่มัน…เหตุใดดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะดูมีบางอย่างพิเศษไป?
หรือว่าเป็นไปได้หรือไม่ว่าข่าวลือที่ว่าก่อนหน้านี้นั้นจะเป็นความจริง ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้ มีจวินจิ่วชิงเป็นผู้สนับสนุนจริงๆ งั้นหรือ?
ดวงตาของฉู่หลิวเยว่สั่นไหวเล็กน้อย พร้อมหัวเราะเสียงเย็นในใจ
จวินจิ่วชิงป่วยหรือไม่เนี่ย?
นางไม่รู้จักอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ เขาจะสบายดีหรือไม่นั้นก็ไม่ได้เกี่ยวอันใดกับนางเลยด้วยซ้ำ?!
หากไม่ดีจริงๆ นั่นก็เพราะว่าอีกฝ่ายทำเรื่องร้ายแรงเอาไว้เป็นจำนวนมากเท่านั้นแหละ!
“ที่แท้นี่เจ้าก็คือซั่งกวนเยว่นี่เอง”
ท่ามกลางความเงียบที่อึดอัด จวินฉีจือก็พูดขึ้นมา
เขามองไปทางฉู่หลิวเยว่ สายตาที่มองมาก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยน และยังมีประกายเจือความสงสัยอีกด้วย
“ก่อนหน้านี้จวินจิ่วชิงเคยพูดถึงเจ้ามาก่อน และครั้งนี้เขาก็ยืนกรานว่าจะเชิญราชวงศ์เทียนลิ่งมาในครั้งนี้ด้วย หวังว่าครั้งนี้หุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงเปิด และพวกเจ้าทุกคนจะสามารถแสดงฝีมือออกมาได้!”
จวินจิ่วชิงเคยพูดเรื่องนางกับจวินฉีจือด้วยหรือ?
เหมือนว่ามันจะแปลกประหลาดอย่างมาก!
นางกระตุกริมฝีปากเล็กน้อย รอยยิ้มของนางเต็มไปด้วยความสุภาพ
“หวังว่าจะเป็นอย่างที่ท่านพูดนะเจ้าคะ”
เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น สีหน้าก็เต็มไปด้วยความหมาย
ไม่มีใครไม่รู้ว่าถึงความโหดเหี้ยมของไท่จื่อราชวงศ์เป่ยหมิง
คนที่จะได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากเขาได้นั้น…มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นละมั้ง?
ถานไถเฉินลอบขมวดคิ้วขึ้น
มิน่าล่ะครั้งนี้ที่หุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงเปิดขึ้น เดิมทีราชวงศ์เทียนลิ่งนั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเข้าร่วมด้วยซ้ำ นี่มันมีเรื่องเงื่อนงำอันใดบางอย่างอยู่แน่นอน…
ดูเหมือนว่าจะต้องดูว่าความสัมพันธ์ของฉู่หลิวเยว่กับจวินจิ่วชิงนั่นจะเป็นอย่างใดต่อ ถึงจะมั่นใจได้ว่าอนาคตเขาจะลงมืออย่างใดต่อไป…
…
จวินจิ่วชิงและจวินฉีจือเดินไปนั่งตามตำแหน่งของตัวเองเรียบร้อยแล้ว บรรยากาศในท้องพระโรงค่อยๆ สงบลง
ในตอนนี้ยังมีสายตาบางคนที่มองทางฉู่หลิวเยว่อย่างต่อเนื่อง
เห็นได้ชัดว่าเพราะคำพูดไม่กี่คำของจวินจิ่วชิงทำให้คนอื่นๆ คาดเดาไปต่างๆ นานา
แม้แต่คนที่อยู่ด้านหลังของฉู่หลิวเยว่ต่างรู้สึกสับสนอย่างมาก เหมือนรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติไป
ผู้อาวุโสเฉินเค่อขยับเข้ามาใกล้ แล้วถามเสียงต่ำขึ้นว่า
“ฝ่าบาท ก่อนหน้านี้ท่านพูดเองไม่ใช่หรือว่าไม่รู้จักไท่จื่อเป่ยหมิงท่านนี้?”
แต่ดูจากท่าทางเมื่อครู่นี้แล้ว เหมือนว่ามันจะไม่ใช่นะ!
ฉู่หลิวเยว่หลุบดวงตาลงต่ำ
“เงียบและรอดูไปก่อน”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ผู้อาวุโสเฉินเค่อตอบรับหนึ่งคำ และไม่ได้ถามอันใดต่อ
ผู้อาวุโสซูจิ่นและคนอื่นๆ มองมาที่เขา สายตาเต็มไปด้วยคำถาม ผู้อาวุโสเฉินเค่อจึงส่ายหน้าอย่างไร้เสียง บอกว่าให้รอสักประเดี๋ยว อย่าเพิ่งวู่วาม
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...