ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 955

สายตาของฉู่หลิวเยว่จับจ้องอีกฝ่ายตาเขม็ง!

“จริงหรือ?”

ตอนแรกที่นางสั่งให้อู่เหยาทำ ความจริงแล้วนางไม่ได้คาดหวังมากเท่าไรด้วยซ้ำ

ท้ายที่สุดแล้วที่นี่ก็คือหลินโจว เป่ยหมิง เป็นสถานที่ที่นางไม่คุ้นเคย หากจะต้องการตามหาท่านพ่อ ก็ถือว่าเป็นเรื่องงมเข็มในมหาสมุทรแล้ว

ในบรรดาสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ มีเพียงอู่เหยาเท่านั้นที่เคยไปเป่ยหมิง นับว่าคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้พอสมควร

เดิมทีเมื่อสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ได้ยินข่าวคราว ก็จะกลับไปที่ซีหลิงทันที แต่เมื่อพิจารณาแล้วว่า มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าท่านพ่ออาจจะถูกจับอยู่ที่หลินโจว ฉู่หลิวเยว่จึงให้อู่เหยาเปลี่ยนทิศทาง และให้เดินทางมาที่นี่ก่อน

แต่คาดไม่ถึงว่าอู่เหยาจะเจอเบาะแสจริงๆ!

อู่เหยาพยักหน้า และสังเกตสีหน้าของฉู่หลิวเยว่ เมื่อเห็นว่านางมีปฏิกิริยาเช่นนี้ ก็อดที่จะสงสัยเล็กน้อยไม่ได้

“ฝ่าบาท คนผู้นี้…มีความสัมพันธ์อย่างใดกับท่านหรือ? คาดไม่ถึงว่าท่านจะใส่ใจเขาขนาดนี้? ปกติแล้ว ฝ่าบาทไม่ใช่คนที่แสดงอารมณ์ผ่านสีหน้า มีเพียงไม่กี่คนบนโลกนี้ที่จะทำให้ท่านรู้สึกกังวลใจได้”

ก่อนหน้านี้เขาเพียงแค่ได้รับคำสั่งมาว่าให้ตามหาคน แต่ไม่รู้ว่าคนผู้นั้นคือใคร

ฉู่หลิวเยว่อธิบายขึ้น

“คนผู้นั้นคือท่านพ่อของข้าเอง ฉู่หนิง”

อู่เหยาชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็เข้าใจในทันที

แซ่ฉู่…ท่านพ่อของฝ่าบาท

ถ้าเช่นนั้นน่าจะต้องเป็นท่านพ่อแท้ๆ ของกายเนื้อร่างนี้

มิน่าล่ะนางถึงให้ความสำคัญขนาดนี้

ดูๆ ไปแล้ว ความสัมพันธ์ของฝ่าบาทกับฉู่หนิงผู้นี้ค่อนข้างจะสนิทสนมกันมากทีเดียว

หลังจากรู้สถานะที่แท้จริงของฉู่หนิงแล้ว ในตอนนั้นอู่เหยาก็เชื่อมโยงหลายๆ อย่างเข้ามาพร้อมกัน และเข้าใจกระจ่างแจ้งทันที

“เป็นเช่นนี้นี่เอง…”

“เมื่อครู่เจ้าบอกว่า ภายในห้องทรงอักษรของไท่จื่อเป่ยหมิงนั้น มีร่องรอยของท่านพ่อของข้าหรือ?” ฉู่หลิวเยว่ไล่ถามขึ้น

“ถูกต้อง”

สีหน้าของอู่เหยาจริงจังขึ้นหลายส่วน

“ก่อนหน้านี้ที่ท่านส่งของของใต้เท้าฉู่หนิงมาให้ข้า บนนั้นมีลมปราณของเขาติดอยู่ หลังจากที่ข้าเข้าไปในห้องทรงอักษรแล้ว และเมื่อสืบหาอย่างละเอียด ก็มั่นใจได้ว่าเขาเคยปรากฏตัวที่นั่นจริงๆ”

อู่เหยาชอบกลั่นสุรา จมูกดีมาก และบังเอิญว่าได้เลี้ยงสัตว์อสูรดมกลิ่นไว้อีกตัว มันจึงสะดวกมากถ้าใช้ตามหาคน

“คำนวณตามระยะเวลาแล้ว ใต้เท้าฉู่หนิงน่าจะเคยปรากฏตัวที่นี่ภายในครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้”

ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอย่างหนัก

ในเวลานั้น ท่านพ่อน่าจะเพิ่งโดนพาตัวมาที่หลินโจว

อีกทั้งหลังจากนั้นไม่นาน จวินจิ่วชิงก็ได้ส่งเทียบเชิญมา บอกเกี่ยวกับการนัดหมายภายในหนึ่งเดือน

ไม่รู้ว่าครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ ท่านพ่อของนางจะต้องเจอกับอันใดมาบ้าง แล้วตอนนี้จะเป็นอย่างใดบ้าง?

“ถ้าตามร่องรอยนี้ไปอาจจะได้เจอกับท่านพ่อของข้าหรือไม่?”

อู่เหยาขมวดคิ้วขึ้น

“เพียงแต่เกรงว่าจะต้องใช้เวลาพอสมควร ท้ายที่สุดแล้วเรื่องนี้ก็ผ่านมานานเกินไป ลมปราณของใต้เท้าฉู่หนิงก็หายไปเกือบจะทั้งหมดแล้ว ครั้งนี้สามารถมั่นใจว่าเขาเคยไปที่ห้องทรงอักษร ข้าน้อยก็ใช้ความพยายามอย่างมากที่จะตรวจสอบความถูกต้อง ยิ่งไปกว่านั้น…”

เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย

“ยิ่งไปกว่านั้น ที่ใต้เท้าฉู่หนิงสามารถเข้าไปในห้องทรงอักษรได้ นั่นก็หมายความว่าเรื่องนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับไท่จื่อแน่นอน ท่านอาจจะไม่รู้จักบุคคลผู้นี้มากนัก แต่เขาเป็นคนที่โหดเหี้ยม ทำเรื่องโดยไม่สนวิธีการ และที่สำคัญที่สุด ทั้งเมืองหลินโจวนี้เป็นถิ่นของเขา ขอเพียงแค่เขาต้องการ เขาก็สามารถลบร่องรอยได้อย่างง่ายดาย หากเขาตั้งใจจะซ่อนตัวของใต้เท้าฉู่หนิงแล้วละก็…นั่นจะต้องเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากขึ้นไปอีก”

“บนโลกนี้ไม่มีกำแพงใดที่ไม่มีรู ขอเพียงแค่เขาทำแล้ว เขาจะต้องทิ้งเบาะแสเอาไว้อย่างแน่นอน”

ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“ตอนนี้จวินจิ่วชิงได้เข้าไปในหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงแล้ว ในช่วงนี้เขาจะต้องติดอยู่ด้านในไม่สามารถออกมาได้แน่ อีกทั้งความสนใจของผู้อื่นก็หันไปอยู่ที่เรื่องนี้ทั้งหมด ขอเพียงแค่ตามหาอย่างอดทน จะต้องพบรูรั่วของอีกฝ่ายได้อย่างแน่นอน”

ระยะเวลาครึ่งเดือนนี้ เป็นจังหวะเวลาที่ดีที่สุด!

อู่เหยากลอกสายตา ที่แท้ที่ฝ่าบาทไม่เข้าหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวง ก็เพราะเหตุผลนี้นี่เอง…

ดูเหมือนว่าใต้เท้าฉู่หนิงผู้นี้ จะมีความสำคัญต่อฝ่าบาทไม่น้อยเลย

เมื่อตระหนักได้ถึงจุดนี้ อู่เหยาก็เพิ่มความสำคัญกับเรื่องนี้อีกด้วย เมื่อเห็นว่าฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วแน่น เขาจึงยกยิ้ม แล้วพูดขึ้นว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน