ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 959
สรุปบท บทที่ 959 เจ้าคิดว่าอย่างใด: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 959 เจ้าคิดว่าอย่างใด จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 959 เจ้าคิดว่าอย่างใด คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“ใครน่ะ!?”
ซั่งปิ่งเหอคว้าคอเสื้อของเฉียนเต๋อโฮ่วเอาไว้จนแน่น ทันทีที่เข้าห้องทรงอักษรมา เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปกติแล้ว!
เขาโยนเฉียนเต๋อโฮ่วลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง จากนั้นก็รีบค้นหาทั่วทั้งห้องทรงอักษรอย่างรวดเร็ว!
ไม่มีคนอยู่
แต่ซั่งปิ่งเหอมั่นใจอย่างมากว่าเมื่อครู่นี้นั้นมีคนอยู่จริงๆ!
ทันใดนั้นเองหัวใจของเขาก็กระตุกวูบ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองที่ชั้นหนังสือ!
ด้านบนนั้นมีร่องรอยของคนมาเคลื่อนย้ายสิ่งของ ราวกับว่าพยายามหาทางเปิดมันอย่างเร่งรีบ
หัวใจของเขาจมลงในห้วงน้ำลึกทันที! เขารีบสาวเท้าเดินไปยังช่องทางลับอย่างรวดเร็ว!
ทั้งหมดยังดูเหมือนปกติ
จากนั้นเขาก็รีบใช้กลไกปิดประตูให้กลับคืนสู่สภาพเดิมด้วยความเร็ว
ของชิ้นนั้นยังวางอยู่เหมือนเดิม
ซั่งปิ่งเหอถอนหายใจออกมายาวๆ ด้วยความโล่งอก
ไม่หายไปก็ดีแล้ว…
หากของชิ้นนี้หายไป พวกเขาทุกคนจะต้องร่วมกันรับผิดชอบอย่างแน่นอน!
เมื่อดูจากสถานการณ์เช่นนี้แล้ว น่าจะมีคนอยากจะเปิดกลไกนี้ เพื่อจะขโมยของที่อยู่ด้านใน แต่ยังไม่ทันทำสำเร็จ ก็ถูกเขาเข้ามาขัดจังหวะแล้ว ดังนั้นจึงหนีออกไปอย่างรีบร้อน
หลังจากซั่งปิ่งเหอตรวจสอบจนมั่นใจแล้วว่าไม่มีอันใดผิดพลาด เขาก็ปิดช่องทางลับลงอีกครั้ง
มีเพียงแต่ใบหน้าที่ดูย่ำแย่เช่นเดิม
ไม่ว่าอย่างใดก็ตาม ห้องทรงอักษรห้องนี้ถูกคนบุกรุกเข้ามาแล้ว และยังเกือบจะได้ของไปแล้วด้วย!
เมื่อไท่จื่อกลับมา เขาจะต้องไม่ปล่อยไปง่ายๆ อย่างแน่นอน
ซั่งปิ่งเหอมีสีหน้ามืดครึ้ม จากนั้นก็เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเฉียนเต๋อโฮ่ว
เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงลมปราณที่อันตราย เฉียนเต๋อโฮ่วก็ผงะตัวถอยหลังทันที
“ตะ ใต้เท้าซั่ง…ข้าถูกใส่ร้ายนะขอรับ จริงๆ นะขอรับ! ข้าไม่เคยทำอันใดเลย!”
พรึ่บ!
ซั่งปิ่งเหอชักดาบออกมา! จากนั้นก็พาดที่คอของเฉียนเต๋อโฮ่ว!
เขาหรี่ตามอง
“ตอนกลางวันวันนี้เกิดเรื่องอันใดบ้าง เจ้า…พูดมา!”
เขาเองก็คิดว่าเฉียนเต๋อโฮ่วไม่น่าจะมีความกล้าทำเรื่องเช่นนี้ได้ แปดส่วนจะต้องเป็นเรื่องที่ถูกปิดบังเอาไว้อย่างแน่นอน
เมื่อเฉียนเต๋อโฮ่วได้ยินเช่นนั้น เขาก็ชะงักไป จากนั้นก็เหมือนว่าจะนึกอันใดบางอย่างได้ จึงรีบพูดขึ้นมา
“จะ…จะต้องเป็นเสี่ยวซ่ง! จะต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน!”
หลังจากนั้นเขาก็เล่ารายละเอียดเหตุการณ์เมื่อก่อนหน้านี้ทั้งหมด
เมื่อซั่งปิ่งเหอฟังจบ เขาก็หัวเราะออกมาด้วยความโมโห
“ดังนั้นเพราะสุรากาเดียว ทำให้มีคนใช้ช่องโหว่จากเจ้าได้อย่างนั้นหรือ!? เฉียนเต๋อโฮ่วเจ้ามีกี่ชีวิตกัน ถึงกล้าดื่มสุราตอนที่ลาดตระเวนตำหนักตะวันออก!?”
นี่เป็นความบกพร่องต่อหน้าที่อย่างร้ายแรง!
อีกทั้งส่งผลลัพธ์เกิดขึ้นอย่างร้ายแรงมาก และมันยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้อีก!
“เจ้าก็รู้ใช่หรือไม่ ครั้งนี้เจ้าบกพร่องต่อหน้าที่เพราะว่าดื่มสุรา ต่อให้เจ้าตายสักร้อยครั้งมันก็ไม่สามารถชดใช้ได้!”
เฉียนเต๋อโฮ่วตกอยู่ในอาการน้ำท่วมปาก เขารีบคุกเข่าขอความเมตตาอย่างบ้าคลั่ง
ความจริงตอนแรกเขาคิดว่าจะไม่ดื่ม แต่ไม่รู้ว่าเหตุใด เขาก็นึกถึงเรื่องถูกซั่งปิ่งเหอกดหัวอยู่ตลอดเวลา เขารู้สึกหดหู่อย่างมาก เขาจึงอดใจไม่ได้จึงดื่มเข้าไป
เดิมทีเขาคิดว่าจะจิบสองสามคำเพื่อผ่อนคลาย แต่ใครจะรู้เล่าว่าเขาจะหมดสติทันทีหลังจากนั้น
เมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองนอนสลบอยู่ที่มุมหนึ่งมานานมากแล้ว
เพราะเขารู้ว่าการที่ทำเช่นนี้คือความผิดพลาด ดังนั้นเขาจึงแสร้งทำเป็นไม่มีอันใดและกลับไป
แล้วเขาจะรู้ได้อย่างใดเล่าว่าทางฝั่งนี้จะเกิดเรื่องราวใหญ่โตขึ้น?
ซั่งปิ่งเหอกำหมัดกรอด
“ไป! ไปพาคนคนนั้นมา!”
แต่ความจริงในใจเขาก็รู้ดีว่า อีกฝ่ายวางแผนเตรียมการมาดีขนาดนี้แล้ว จะต้องตามหาคนผู้นั้นไม่ได้อย่างแน่นอน
และเป็นเช่นนั้นจริงๆ หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนมารายงานว่าคนผู้นั้นหายไปแล้ว
เมื่อเฉียนเต๋อโฮ่วได้ยินดังนั้น ขาทั้งสองข้างของเขาก็อ่อนยวบลงไปกองที่พื้น ใบหน้าคล้ายคนตายแล้ว
เขารู้ดี ครั้งนี้ตัวของเขาจบสิ้นแล้ว…
ซั่งปิ่งเหอคาดการณ์เช่นนี้เอาไว้ตั้งนานแล้ว แต่ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโมโห แต่ก็ต้องระงับอารมณ์ลงไปก่อน
“รีบไปปิดข่าวเดี๋ยวนี้ ไม่ให้คนออกจากตำหนักตะวันออก! หากมีรอยรั่วออกไปแม้แต่น้อย พวกเจ้าก็ลองถามตัวเองดู! แล้วก็จับตัวเฉียนเต๋อโฮ่วเอาไว้ รอจนไท่จื่อกลับมาแล้วค่อยมาตัดสินความ!”
“ขอรับ!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...