ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 980
สรุปบท บทที่ 980 แล้วนางเล่า: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 980 แล้วนางเล่า จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 980 แล้วนางเล่า คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
แม้ว่าค่ายกลหลากสีนั้นจะปกคลุมไปทั่วทั้งหุบเขา แต่ทุกคนที่ยืนอยู่ข้างนอกก็ยังสามารถมองเห็นเค้าโครงของยอดเขาเหล่านี้ได้
อย่างเช่นในยามนี้ ที่พวกเขาล้วนเงยหน้าขึ้นมอง และเห็นกลุ่มเมฆดำบนท้องฟ้าที่กำลังรวมตัวกันตรงยอดเขาหลักที่สูงที่สุดได้อย่างชัดเจน!
ปรากฏการณ์ที่ผิดธรรมชาติเช่นนี้ จักต้องเกิดเรื่องใหญ่โตขึ้นแน่ๆ!
และถ้าไม่ใช่สามหยวนรวมยอดแล้วจักเป็นอันใดได้อีก?
ถานไถเฉินเงยหน้าขึ้นมองทันที!
พลางค่อยๆ กำหมัดแน่น เส้นเลือดบนหน้าผากปูดโปนขึ้นมาจนสังเกตเห็นได้ พร้อมแรงอาฆาตที่ฉายชัดขึ้นในดวงตาวาวโรจน์คู่นั้น!
ในที่สุด…
เวลานี้ก็มาถึง!
เมื่อเรื่องทุกอย่างจบลง กระทั่งคนเหล่านั้นออกมาจากค่ายกลแล้ว คราวนี้แหละ เขาจะตามหาซั่งกวนเยว่แล้วเอาคืนอย่างสาสม!
…
ขณะเดียวกัน ผู้คนที่อยู่ในค่ายกลต่างก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้เช่นกัน
อันที่จริงแล้วตอนนี้ คนส่วนใหญ่ได้มาถึงเชิงเขาของยอดเขาหลักที่สูงที่สุดแล้ว
เพราะหากต้องการสืบทอดพลังอันไร้ขีดจำกัดของสามหยวนรวมยอด คนผู้นั้นจักต้องปีนขึ้นไปบนยอดหลักและยืนอยู่ที่จุดสูงสุด!
ดังนั้นไม่กี่วันมานี้ หลายๆ คนจึงมารวมตัวกันที่นี่
และเมื่อเห็นสภาพดินฟ้าอากาศที่เปลี่ยนไปแล้ว พวกเขาก็ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นในใจได้ พลันเริ่มเดินขึ้นไปทีละคน!
…
การเคลื่อนไหวนี้ดึงดูดความสนใจของอวี่เหวินจิงหงและอู๋หมิง ที่ยังคงรอดูสถานการณ์อยู่เหนือหุบเขา
“ผ่านไปแปบเดียวก็มาถึงวันสุดท้ายแล้ว และอีกไม่นานสามหยวนรวมยอดก็จะปรากฏ…”
อวี่เหวินจิงหงมองไปยังการเคลื่อนไหวเหนือยอดเขาหลักจากระยะไกล พลางพึมพำเสียงต่ำ ก่อนจะมองลงไปที่หุบเขาเบื้องล่าง
“แต่พวกนางยังไม่ออกมาเลย พวกเราจักทำเช่นไรกันดี…”
อู๋หมิงเองก็ดูเป็นกังวลเหมือนกัน
ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่กับมู่หงอวี่ลงไปด้านล่างด้วยกัน และบอกว่าจะนำตัวเจี่ยนเฟิงฉือและเชียงหว่าน
โจวกลับมาให้ได้
แต่หลังจากที่สองคนนั้นลงไปแล้ว พวกเขาก็ได้แต่นั่งขัดตะมาดรอดูความเคลื่อนไหวอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับเขยื้อน
นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าพวกนางจะกลับออกมาแต่อย่างใด
ซึ่งมันทำให้คนรอเป็นกังวลอย่างมาก
หากไม่ใช่เพราะมีอินทรีสามตาอยู่ด้านล่างกับพวกนาง ป่านนี้พวกเขาคงหมดความอดทนและพุ่งตัวเข้าไปในห้วงมิตินั่นแล้ว
“ไม่รู้เลยว่าข้างในหุบเขานั้นเกิดอันใดแปลกๆ ขึ้น หลักจากที่พวกเขาลงไป เหตุใดคลื่นความผันผวนพวกนั้นถึงหยุดเคลื่อนไหวเสียดื้อๆ?”
อวี่เหวินจิงหงขมวดคิ้วมุ่น คิดอย่างใดก็คิดไม่ออก
ทว่าหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ พลันลุกขึ้นยืนอย่างไว
“ข้าทนรอแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว! ถ้าไปไม่ทันสามหยวนรวมยอดก็จบเห่กันพอดี และถ้าจวนจะได้เวลากลับออกไปแล้วพวกเขายังไม่ออกมาเล่า เช่นนั้นจักทำอย่างใดดี?”
พวกเขาเหลือเวลาให้หนีออกไปจากที่นี่เพียงน้อยนิด!
ซึ่งหากไม่ระวังจนเวลาที่วางไว้คลาดเคลื่อน เช่นนั้นแล้ว… พวกเขาก็จะถูกขังอยู่ในนี้ไปตลอดชีวิตเลยมิใช่หรือ?
เมื่ออู๋หมิงได้ยินเช่นนี้ ก็พลันทำหน้าตาเคร่งเครียด พร้อมคิดว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมานั้นสมเหตุสมผลยิ่ง
ถึงแม้พวกเขาทั้งคู่จะรู้ว่าฉู่หลิวเยว่ทะลวงค่ายกลเข้ามาได้ แต่พวกเขาก็คิดมาตลอดว่าที่นางทำเช่นนั้นได้ ก็เพราะได้รับความช่วยเหลือจากผู้ที่แข็งแกร่งด้านนอก
เช่นนี้แล้วจะไม่ให้พวกเขาตื่นตระหนกได้อย่างใด?
“ก่อนหน้านี้ที่ข้าไม่ลงไป ก็เพราะกลัวว่าตัวเองจะไปเป็นภาระให้พวกของฝ่าบาท ทว่าตอนนี้…ข้าไม่สนแล้ว!”
อวี่เหวินจิงหงเอ่ยพลางตบไหล่ของอู๋หมิง
“อาการบาดเจ็บของเจ้ายังไม่หายดี ฉะนั้นจงรอที่นี่ ข้าจะลงไปดูเอง!”
เขาพูดโดยไม่รอให้อู๋หมิงได้ปฏิเสธ ก่อนจะวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วแล้วกระโดดลงไป!
“เดี๋ยว…”
อู๋หมิงตกใจจนพูดไม่ออกและกำลังจะหยุดเขา แต่ก็คว้าตัวเขาไว้ไม่ทัน
แต่ทันใดนั้น ก็มีเปลวไฟสีแดงพุ่งออกมาจากด้านข้าง และปิดกั้นอวี่เหวินจิงหงไว้อย่างรวดเร็ว!
อวี่เหวินจิงหงหันขวับไปมองถวนจื่อด้วยความประหลาดใจ
“นี่เจ้า…”
แต่ก่อนที่เขาจะถามจบ ถวนจื่อก็โบกสะบัดปีกของมัน!
จนอวี่เหวินจิงหงถูกพลังอันแกร่งกล้านั่นกระแทกเข้าอย่างจัง และลอยกลับไปอยู่ที่เดิมอีกครั้ง!
เขามองถวนจื่อด้วยความฉงน
อู๋หมิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“ดูเหมือนมันจะไม่อยากให้เราลงไปนะ”
ถวนจื่อชำเลืองมองพวกเขาสองคนเล็กน้อย
จะลงไปเหตุใดกัน?
แค่นี้ก็วุ่นวายเกินพอแล้ว!
เป็นเด็กดีนั่งรออยู่ที่นี่ต่อไปเถอะ!
ราวกับว่าเข้าใจสิ่งที่ถวนจื่อต้องการจะสื่อ หลักจากสบตามันพวกเขาทั้งสองคนก็มองหน้ากัน และระงับความไม่สบายเหล่านั้นไว้ แล้วรอต่อไป
อย่างใดเสีย กษายะหางวายุตัวนี้ก็เป็นอสูรในพันธสัญญาของฝ่าบาท หากเกิดอันใดขึ้น มันย่อมสัมผัสได้อยู่แล้วมิใช่หรือ?
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...