ตอน บทที่ 990 ทางออกในยามคับขัน จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 990 ทางออกในยามคับขัน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ลูกศรนั้นส่องแสงแวววาว ดูงดงามยิ่งนัก!
แม้ท้องนภาจะถูกปกคลุมด้วยแสงสีทองระยิบระยับ แต่มันก็ยังสวยเด่นสะดุดตา!
มันปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันมาก แถมยังมีเป้าหมายที่ชัดเจน นั่นก็คือฉู่หลิวเยว่!
ไม่ว่ามันจะพุ่งผ่านสิ่งใด ก็จะทิ้งร่อยรอยพลังปราณดั้งเดิมสีทองไว้ด้านหลัง ห้วงอากาศแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พร้อมกับเสียงหวีดหวิวของสายลม!
ก่อนจะพุ่งเข้าสู่ภายในเกลียวคลื่นพลังปราณดั้งเดิมสีทอง ที่หมุนวนราวมหาสมุทรอันกว้างใหญ่และน่าพิศวงนั้นด้วยความเร็วสูง! จนไม่มีใครทันได้สังเกต!
และเพียงพริบตาเดียว มันก็เข้ามาหยุดอยู่เหนือศีรษะของฉู่หลิวเยว่แล้ว!
และกำลังจะแทงทะลุกลางกะโหลกศีรษะของนางโดยตรง!
เมื่อเห็นลูกศรนี้ จวินจิ่วชิงก็ขมวดคิ้วทันที
ชัดเจนว่า… มันคือพลังปราณศักดิ์สิทธิ์สายหนึ่งที่องค์ไท่จู่เหลือทิ้งไว้ แล้วแปรสภาพเป็นลูกศร!
แต่เพราะอันใดจู่ๆ มันถึงปรากฏขึ้น แล้วพุ่งตรงไปหานางเช่นนั้น?
หรือเพราะมันต้องการปลิดชีวิตนางกัน!
ขณะเดียวกันฉู่หลิวเยว่ก็เงยหน้าขึ้น!
พลังที่บรรจุอยู่ในลูกศรนั้นแข็งแกร่งมาก ก่อนที่มันจะทันได้เข้ามาใกล้ นางก็เริ่มปวดหน่วงๆ ที่หว่างคิ้วทีละนิด!
พลันจินตนาการได้ไม่ยากว่าหากถูกลูกศรนี้แทงเข้าจริงๆ ล่ะก็ นางคงได้จบชีวิตอยู่ที่นี่แหงๆ!
แต่น่าเสียดายที่นางมิใช่คนที่จะถูกรังแกได้ง่ายๆ เพียงนั้น!
พรึบ!
เพียงคำนึงคิด กระบี่หลงหยวนคู่ใจก็ลอยขึ้นมาทันที! แล้วสกัดกั้นลูกศรที่พุ่งเข้ามาจากด้านหน้า!
ชิ้ง…
เสียงขูดเสียดแหลมปรี๊ดดังทะลุแก้วหู ลูกศรนั่นกรีดเสียดสีผ่านคมดาบของกระบี่หลงหยวนอย่างรวดเร็ว จนเกิดประกายไฟกระเซ็นออกมา!
ทว่าอย่างใดเสียกระบี่หลงหยวนก็เป็นถึงอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นมันจึงช่วยชะลอความเร็วของลูกศรนั่นได้บ้าง
แต่ถึงอย่างใด ลูกศรนั่นก็ยังมีจิตวิญญาณสถิตอยู่!
และมันเจ้าเล่ห์มาก!
เมื่อมันเห็นว่าเริ่มสู้กับกระบี่หลงหยวนแบบซึ่งๆ หน้าไม่ไหว มันจึงดีดตัวหนีไปอีกทางทันที และเตรียมโจมตีนางจากทางอื่น!
กระบี่หลงหยวนไล่ตามมันไปอย่างดุเดือด!
อย่างใดเสีย ภายในกระบี่หลงหยวนเองก็มีจิตวิญญาณขององค์ไท่จู่สถิตอยู่เหมือนกัน และฉู่หลิวเยว่เองก็ไม่สามารถแยกร่างคอยตามไปจัดการมันได้ ดังนั้นนางจึงปล่อยให้องค์ไท่จู่ควบคุมกระบี่หลงหยวนเพื่อหยุดยั้งมันเสียเอง!
ทั้งสองสิ่งปะทะกันอย่างไม่รู้จบ! และรบราฆ่าฟันกันอยู่พักใหญ่!
ทว่าการต่อสู้ที่ดุเดือดนั้นทำให้พลังปราณดั้งเดิมสีทอง ที่รอบตัวฉู่หลิวเยว่ลดน้อยลงเรื่อยๆ และระบบในร่างกายทั้งหมดเริ่มรวน!
แต่ในไม่ช้า ฉู่หลิวเยว่ก็ค้นพบเรื่องแปลกๆ บางอย่าง
ลูกธนูนั่นพยายามพุ่งเข้ามาโจมตีนางจากทุกทิศทาง แต่มันไม่เคยพุ่งเข้ามาทางด้านที่มีโล่สีดำอยู่เลย!
หรือว่ามัน… ตั้งใจหลีกเลี่ยงโล่ของนาง
ไม่รู้ว่านางคิดไปเองหรือไม่ แต่เหมือนว่าฉู่หลิวเยว่จะสัมผัสได้ถึงจางๆ ว่าลูกศรนี้แอบเกรงกลัวโล่สีดำ
อย่างใดก็ตาม โล่สีดำนี้ไม่สามารถปกป้องนางได้อย่างสมบูรณ์ แถมนางยังต้องสูญเสียพลังส่วนหนึ่ง เพื่อกลืนกินพลังปราณโดยรอบ
แต่จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้…
เพราะเมื่อใดที่พลังปราณดั้งเดิมสีทองเหล่านี้ พุ่งไปหาจวินจิ่วชิงจนหมด มันอาจจะสายเกินแก้ก็ได้…
ฉู่หลิวเยว่ใช้ความคิดไม่หยุด และทันใดนั้น นางก็นึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้ พลันจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาแน่วแน่!
“องค์ไท่จู่ โปรดช่วยเป็นพลังให้ข้าด้วย”
นางสนทนากับเขาในใจ
องค์ไท่จู่พลันรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...