ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 999
สรุปบท บทที่ 999 อพยพ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอน บทที่ 999 อพยพ จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 999 อพยพ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
วิถีทั้งหกเส้นโจมตีลงมาพร้อมกัน!
อานุภาพนั่นช่างยิ่งใหญ่เกรียงไกร!
พร้อมพลังเสียงอันน่าทึ่ง!
ทว่าในขณะที่ลำแสงพร่างพราวนั่นกำลังกลืนกินร่างของฉู่หลิวเยว่ ก็พลันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากบนยอดเขา!
จากนั้น ยอดเขาหลักที่สูงตระหง่านก็ถูกผ่าออกจากตรงกลางในทันที ภายใต้สายตาหวาดกลัวของทุกคน!
หน้าผาครึ่งหนึ่งพังทลายลงในพริบตา!
ครืน…
ตามมาด้วยเสียงดังกึกก้องและเศษฝุ่นควันที่ลอยฟุ้งไปทั่ว!
“ถอยเร็ว!”
ผู้คนที่ยืนดูอยู่ใกล้ๆ ต่างรีบถอยออกไป!
พลังของวิถีสายฟ้าทั้งหกนั้นมหาศาลเกินกว่าที่คนธรรมดาจะต้านทานได้ และทางออกเดียวก็คือต้องรีบอพยพเท่านั้น!
…
เดิมทีจวินจิ่วชิงเองก็จะหนี แต่กลับไม่ทันการณ์!
สายฟ้าเหล่านั้นฟาดลงมาพร้อมพลังอันน่าเกรงขามที่ไม่มีใครเทียบได้!
เขาแน่นหน้าอกจนแทบหายใจไม่ออก ก่อนจะเห็นว่ารอยร้าวบนยอดเขานั้นแตกกระจายออกไปอย่างว่องไว
และในจังหวะที่ชะง่อนเขาถล่มลงไป เขาก็กระดกปลายเท้าแล้วบินขึ้นไปอย่างรวดเร็ว!
แต่ในขณะที่เขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า ร่างของเขาก็เจอกับแรงกระแทกอันน่าสะพรึงกลัวจากสายฟ้าเข้าเสียก่อน!
รูม่านตาของเขาหดลง พลันรีบจะถอยหลังกลับ!
ทว่าถึงเขาจะเร็วมากเพียงใด แต่ร่างกายของเขาก็ยังได้รับผลกระทบจากแรงกระแทกนั่นอยู่ดี ร่างสูงใหญ่สั่นสะท้านและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก!
หลังจากบินห่างออกมาช่วงหนึ่ง เขาก็แทบทรงตัวไม่อยู่!
เขาเงยหน้าขึ้นทันที ก่อนจะเห็นว่ายอดเขาที่เหลือเพียงครึ่งเดียวนั้น ได้ถูกสายฟ้าสีเงินเหล่านั้นปกคลุมไว้หมดแล้ว!
และร่างเพรียวบางที่เคยอยู่ตรงนั้น ก็ได้หายไปจากครรลองสายตาอย่างสมบูรณ์!
“จิ่วชิง!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังขึ้น!
ท่าทีของจวินจิ่วชิงเปลี่ยนไปทันที!
เสียงนี้มัน…ท่านพ่อ!
เขาหันขวับไปมองทันที พลันเห็นจวินฉีจือที่ลอยอยู่ไกลออกไปนอกค่ายกล กำลังมองมาทางเขาด้วยท่าทางเคร่งเครียด
“วิถีสายฟ้าย่างกรายเข้ามาแล้ว พาทุกคนออกจากหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงทันที! แล้วปิดค่ายกลเสีย!”
…
ใจจริงจวินฉีจือก็ไม่ได้อยากทำเช่นนี้
แต่ตอนที่เห็นวิถีทั้งหกปรากฏขึ้นพร้อมกันเมื่อครู่ เขาก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทีละนิด
ทว่าในตอนนั้น เขายังอยากเชื่อในความหวังสุดท้าย และคิดว่ามันคงไม่สายเกินไปหากจะรอให้จวินจิ่วชิงคว้าเอาพลังปราณดั้งเดิมอันไร้ขีดจำกัด และพลังปราณศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองกลับมาได้เสียก่อน แล้วค่อยแจ้งให้ทุกคนอพยพ
แต่ใครจะคิดว่าซั่งกวนเยว่จะบ้าถึงขนาดกลืนพลังทั้งหมดเข้าไปแบบนั้น!
มีแต่คนวิปลาสเท่านั้นที่ทำแบบนี้!
นางอยากตายแล้วอย่างใด แต่จวินจิ่วชิงไม่อยากให้นางลากคนอื่นไปลงนรกด้วย!
ดังนั้นเมื่อเห็นว่าวิถีสายฟ้าทิ้งตัวลงมาแล้ว และเริ่มบังเกิดหายนะทั่วทุกพื้นที จวินฉีจือจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและแจ้งจวินจิ่วชิง รวมทั้งคนอื่นๆ ให้ออกจากหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงทันที!
เมื่อได้ยินคำสั่งนี้ จวินจิ่วชิงพลันขมวดคิ้วฉับและกำลังจะปฏิเสธ
“ท่านพ่อ ดูเหมือนว่าตอนนี้มีบางอย่างผิดปกติกับหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวง…”
“เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง”!
แต่ก่อนจะได้พูดจบ สายฟ้าเหล่านั้นก็เริ่มขยายออกไปยังบริเวณโดยรอบ!
ยอดเขาที่อยู่รอบๆ ถูกผ่าออกทั้งสิ้น!
ชะง่อนผามากมายถล่มลงมา!
เศษหินนับไม่ถ้วนกลิ้งหล่นตามแรงโน้มถ่วง!
พร้อมเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นท่ามกลางความอึกทึกครึกโครมนี้
เห็นได้ชัดว่าพอสายฟ้าเหล่านี้มารวมกัน พลังของพวกมันก็ยิ่งแพร่กระจายออกไปเร็วกว่าเดิม!
แม้แต่ผู้ที่เริ่มอพยพแล้วก็ยังได้รับผลกระทบอยู่บ้าง!
เละเทะไม่มีชิ้นดี!
จวินฉีจือมองภาพเหล่านั้นและพูดอย่างเย็นชา
“เหตุการณ์บานปลายเช่นนี้แล้ว ถ้ายังไม่รีบอพยพ เจ้าคิดจะฝังพวกเจ้าไว้ที่นี่ตลอดชีวิตหรือไร?!”
จวินจิ่วชิงเป็นถึงจอมยุทธ์ระดับเก้าและอาจทนกับแรงปะทะนั่นได้ระยะหนึ่ง แต่คนอื่นๆ ที่อยู่ที่นี่ไม่ได้แข็งแกร่งเช่นนั้น
และถ้าฝืนอยู่ต่อไป ก็มีแต่จะถูกคุกคามมากขึ้นเท่านั้น!
“ใช่แล้ว! ตอนนี้พลังปราณในหุบเขาบรรพกาลเฟิ่งหวงกำลังปั่นป่วน พวกเราอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...