ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1052

มีคนยืนอยู่เต็มนอกตำหนักฉางเซิง และแม้แต่ปรมาจารย์สูงสุดแต่ละที่ก็ยังยืนประหม่าอยู่นอกตำหนักฉางเซิง ศิษย์ของตำหนักฉางเซิงล้วนวิตกกังวล และสีหน้าดูเป็นกังวลมาก

“ศิษย์พี่ใหญ่มาแล้ว ! ” เมื่อเห็นอู๋เป่ย ทุกคนก็ดีใจขึ้นมาทันที

“เยี่ยมมากเลย ! มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ที่นี่ วิกฤตินี้จะผ่านพ้นไปอย่างแน่นอน ! ”

อู๋เป่ยไม่มีเวลาทักทายทุกคน เขาตรงไปที่ห้องยา ในห้องยา เตาปรุงยาสีม่วงทองมีกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัว มันถูกแขวนไว้กลางอากาศ ตัวเตามีการบิดและเปลี่ยนรูปอยู่ตลอดเวลา

ในเวลานี้ สีหน้าของลู่เฟยซงซีดเซียว และเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมไฟจากเตาหลอม ไม่ไกลนักหัวหน้าพรรคหลิววั่งกง ระดมพลังเวทย์ของเขาเพื่อปราบปรามเตาปรุงยาที่กำลังจะระเบิดอย่างสิ้นหวัง แต่ดูจากวิธีที่เขาดิ้นรนแล้ว เกรงว่าจะทนอยู่ได้ไม่นาน

อู๋เป่ยเหลือบมองไปที่เตายา และพบว่าเตายามีรูปมังกรสองตัวพันกันอยู่ในเตาปรุงยา คุณสมบัติทางยาของพวกมันตรงกันข้าม และพวกมันมีปฏิกิริยารุนแรง เมื่อเตาปรุงยานี้ระเบิด พลังของมันอาจไม่เพียงแค่ระเบิดนิวเคลียร์ และทั้งตำหนักฉางเซิงจะถูกพังทลายลงสู่พื้นดิน

เมื่อหลู่เฟยซงเห็นอู๋เป่ย ก็เหมือนกับคนจมน้ำที่ได้รับความช่วยเหลือ ดวงตาของเขาเป็นประกายทันทีและพูดว่า : “นายน้อยหัวหน้าพรรค โปรดคิดหาวิธีด้วยครับ！”

อู๋เป่ยโกรธมากจนปวดท้องจึงถามว่า : “นี่คือยาอายุวัฒนะชนิดใด ? ”

ลู่เฟยซง : “มียาอายุวัฒนะโบราณมันถูกเรียกว่า’ยาวิวัฒนาการหยินหยาง’ ดังนั้นฉันจึงลองใช้ และไม่คิดว่าปฏิกิริยาจะรุนแรงขนาดนี้”

อู๋เป่ยพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า : “เจ้าตำหนัก ยาอายุวัฒนะระดับนี้ จะต้องได้รับการขัดเกลาโดยใช้เตาปรุงยาชั้นยอด ยิ่งกว่านั้นคุณกำลังใช้ยาผิด และอุณหภูมิในการกลั่นก็ผิด นับเป็นปาฏิหาริย์ที่มันรอดมาจนบัดนี้โดยไม่ระเบิด”

หลิววั่งกง : “อู๋เป่ย ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคุยกัน คุณมีวิธีควบคุมเตาปรุงยาหรือไม่ ? ถ้าไม่ ฉันทำได้เพียงโยนเตายาเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร เพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย”

อู๋เป่ยกล่าว : “ฉันจะพยายาม”

เขามาที่เตาปรุงยา และเข้ามาแทนที่ลู่เฟยซง และตบด้วยมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว คุณสมบัติทางยาที่ไม่มีประโยชน์ ก็ถูกดึงออกมาจากเตาปรุงยา และในเวลาเดียวกันยาก็ถูกเทลงไปอย่างต่อเนื่อง

สิบนาทีต่อมา พลังในเตายาไม่รุนแรงอีกต่อไป แต่อู๋เป่ยก็เหงื่อออกด้วยความเหนื่อยล้าเช่นกัน เขาไม่กล้าผ่อนคลาย และยังคงเติมยาและปรับสัดส่วนต่อไป

ในที่สุดเขาหยิบเลือดมังกรออกมาครึ่งชาม แล้วเทลงไป เตาปรุงยาถูกกระตุ้นโดยเลือดของมังกร และสงบลงทันที การเปลี่ยนแปลงแปลก ๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นภายใน

ในวลานี้ อู๋เป่ยยังคงสร้างยาแก้ทุกชนิดต่อไป เขาพยายามอย่างดีที่สุด และในเวลานี้ความทรงจำโบราณบางอย่างของตระกูลหลี่ก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น

“ยาวิวัฒนาการหยินหยาง ! ”ดวงตาของเขาเป็นประกาย และมือของเขาสามารถเปลี่ยนเทคนิคยาอมตะนับร้อยได้ทันที ลมหายใจของเตาปรุงยายังคงได้รับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย และสงบมากขึ้นเรื่อย ๆ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา พลังงานยาของเตายาจะเปลี่ยนเป็นเส้นอากาศสีดำและสีขาวสองเส้นที่เชื่อมต่อกันจากต้นจนจบ ทำให้เกิดลวดลายปลาหยินหยาง

เมื่อมาถึงจุดนี้ ด้านในของเตาปรุงยาก็กลับมามีเสถียรภาพ และอู๋เป่ยก็ค่อย ๆ วางเตายาลงไปที่พื้น

ในที่สุดลู่เฟยซงและหลิววั่งกงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดลู่เฟยซงถามว่า : “ยาเม็ดนี้ยังใช้ได้ไหม ? ”

อู๋เป่ยจ้องมองเขาแล้วพูดว่า : “ยาอายุวัฒนะนี้เป็นของฉันแล้ว”

ลู่เฟยซงยิ้มและพูดว่า : “ได้ หากไม่มีคุณ ยาอมตะนี้จะไร้ประโยชน์ เตายาอันล้ำค่าของฉันก็จะถูกทิ้งเช่นกัน และมันควรเป็นของคุณ”

อู๋เป่ยเดินไปรอบ ๆ เตายา ตบมือของเขาตลอดเวลา ความลับของยาอาวุวัฒนะ ทำให้ดวงตาของลู่เฟยซงเบิกกว้างขึ้น

“นายน้อยหัวหน้าพรรค คุณเรียนรู้เทคนิคยาอมตะเหล่านี้มาจากไหน ? ทำไมฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ? ”

อู๋เป่ย : “นี่คือยาอมตะที่สืบทอดมาจากเหล่าจวิน แน่นอนว่าคุณไม่เคยเห็นมันมาก่อน”

หลังจากนั้นเขาก็ตะโกนเบา ๆ แล้วพูดว่า : “เปิด ! ”