เหม่ยไต้มีฐานที่มั่นลับ และเธอก็พาอู๋เป่ยมาที่นี่ ฐานที่มั่นตั้งอยู่ในอาคารที่พักอาศัย ทันทีที่ทั้งสองมาถึงหน้าประตู นินจาและนักรบ จำนวนมากก็ปรากฏตัวรอบตัวพวกเขา และพวกเขาก็ล้อมคนทั้งสองไว้
สีหน้าของเหม่ยไต้เปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว : “แย่แล้ว นายท่าน พวกเราถูกล้อมแล้ว ! ”
อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น : “อย่างที่คาดไว้ ระดับพลังยุทธ์ของคุณไม่สูงนัก เหตุผลที่คุณไม่ถูกจับ ก็คือใช้คุณเป็นตัวล่อผมออกมา”
เหม่ยไต้ก้มศีรษะลง : “เหม่ยไต้โง่เกินไปแล้ว จึงตกหลุมพรางของพวกมัน ! ”
อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น : “ก็ไม่ถึงกับถูกหลอก ผมเองก็คิดที่จะพบเจอกับพวกเขาอยู่พอดี”
มีนักรบร่างสูงและอ้วนเดินออกมาจากฝูงชน นักรบคนนี้สูงมากกว่าสองเมตร และร่างกายของเขาราวกับภูเขาเนื้อ จะเห็นได้ว่าเขาคงจะเป็นนักมวยปล้ำซูโม่
นักรบอ้วนมองไปที่อู๋เป่ย และพูดด้วยเสียงเคร่งขรึม: “คุณอู๋ จักรพรรดินินจาของเราต้องการพบคุณ”
อู๋เป่ย : ”คุณลักพาตัวลั่วฉังเซิงและคนอื่น ๆ ใช่ไหม ? ”
นักรบอ้วนพูดว่า : “เราเชิญพวกเขาไปที่โลกนินจา คุณอู๋ต้องการพบพวกเขา ก็ตามฉันไปที่ดินแดนแห่งนินจา”
อู๋เป่ย : ”เท่าที่ฉันรู้ ในดินแดนนินจามีจักรพรรดินินจามากกว่าหนึ่งคน คนไหนกันที่ต้องการพบฉัน? ”
ซามูไรอ้วน : “จักรพรรดิ์นีนินจาดาบเหนือ”
อู๋เป่ยพูดว่า : ”ตกลง ฉันจะไปกับพวกคุณ แต่คนของฉันได้รับบาดเจ็บ และฉันต้องรักษาเธอก่อน”
นักรบอ้วนยิ้ม : “แน่นอนว่าได้”
อู๋เป่ยและเหม่ยไต้กลับที่ห้อง รักษาอาการบาดเจ็บเขาก่อน จากนั้นจึงพูดว่า : “คุณหาสถานที่ที่ปลอดภัยพักฟื้นก่อน รอพวกฉันออกมา ”
เหม่ยไต้พยักหน้า : “นายท่าน ระวังตัวด้วย ! ”
หนึ่งชั่วโมงต่อมา อู๋เป่ยเดินตามนักรบอ้วนเข้าไปในรถคันหนึ่ง และจากไปทันที
ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถก็ขับเข้าไปในศาลเจ้าแห่งหนึ่ง ศาลเจ้ามีขนาดใหญ่มาก และอาคารภายในก็เก่าแก่มาก
อู๋เป่ยเดินตามเข้าไปในพระราชวัง ข้างในมีโต๊ะหลายโต๊ะ หลังจากถามคำถามง่าย ๆ ไม่กี่ข้อ ทั้งกลุ่มก็เดินเข้าไปและผ่านประตูแสงบานใหญ่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...