ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1034

ลั่วฉังเซิงกล่าวว่า : “นายท่าน ต้องการช่วยเธอจริง ๆ เหรอครับ？”

อู๋เป่ย : “ก็แค่ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บพิษของเธอให้หาย ไม่มีปัญหา”

ลั่วฉังเซิง: “คิดไม่ถึงเลยว่าจักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือจะเป็นผู้หญิง”

อู๋เป่ย : “เธอไม่ได้ทำอะไรพวกนายใช่ไหม? ”

ฮานามิ มิกิ : “ไม่ เธอค่อนข้างสุภาพกับพวกเรา”

อู๋เป่ย : “เดิมทีฉันวางแผนจะฆ่าเธอ แต่เนื่องจากเธอขอโทษอย่างจริงใจ ตอนนี้จึงจะไว้ชีวิตเธอก่อน”

ลั่วฉังเซิงคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า : “นายท่าน ช่วงที่ฉันอยู่ที่นี่ ได้แอบสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชีวิตของจักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือคนนี้เป็นตำนาน”

อู๋เป่ย : “โอ้ ? ”

ลั่วฉังเซิง: “จักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือ ซึ่งมีชื่อจริงว่า ชาคุ เยจิ เป็นชื่อของเทพีแห่งความงามในตำนาน เธอยังเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในสมัยเอโดะ และแม้แต่ราชวงศ์ก็ยังปรารถนาเธอ”

เขาค่อย ๆ เล่า อู๋เป่ยมีความเข้าใจเบื้องต้นเกี่ยวกับจักรพรรดิ์นีนินจาแห่งดาบเหนือบ้างแล้ว

ชาคุ เยจิเรียนดาบตั้งแต่อายุสิบขวบ อาจารย์ของเธอคือปรมาจารย์เหยียนหลงที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่น หลังจากได้รับมรดกสืบทอดที่แท้จริงแล้ว ซาคุ เยจิ ก็เริ่มต้นฝึกพลังยุทธ์แห่งการฝึกจิตวิญญาณ เธอมีคุณสมบัติที่ดี และเมื่ออายุ20ปีก็กลายเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของรุ่นใหม่

ในเวลานั้นมีคนไล่ตามเธอมากเกินไป และเธอก็เบื่อหน่ายมาก เธอจึงเข้าสู่ดินแดนแห่งนินจาเพื่อฝึกพลังยุทธ์อย่างสันโดษ โดยไม่คาดคิด ตั้งแต่นั้นก็ควบคุมไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเธอเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และภายใต้การแนะนำของจักรพรรดินินจาที่ดุร้าย จึงได้ฝึกฝนวิถีแห่งนินจา

ตอนนี้ เธอเป็นหนึ่งในจักรพรรดิ์นีนินจาในดินแดนแห่งนินจา และมีอาณาเขตของตัวเอง เพราะเมื่อมาครั้งแรก ในตอนนั้นเขามักจะถูกจักรพรรดิ์นีโอนิโซอีกคนวางแผนต่อต้าน ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงมักจะปะทะกัน

บาดแผลพิษของชาคุ เยจิ ก็ได้รับมาในระหว่างการต่อสู้กับจักรพรรดิ์นีนินจาโอนิโซ จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่หายดี

หลังจากได้ยินเสียงนี้ อู๋เป่ยก็พูดอย่างเรียบเฉย: “เธอสามารถมีวันนี้ได้นั้น มันไม่ง่ายเลยจริง ๆ ”

ฮานามิ มิกิ: “เพราะว่าเธอสวยมาก จักรพรรดินินจาหลายคนจึงพยายามเอาชนะใจเธอ และจักรพรรดินินจาโอนิโซก็เป็นหนึ่งในนั้น”

อู๋เป่ย :“มิกิ จักรพรรดินินจาทุกคนในอาณาจักรแห่งโลกเซียนนี้ ล้วนมีการกำหนดอาณาเขตไว้แล้วหรือยัง ? ”

ฮานามิ มิกิ กล่าวว่า : “ก็ประมาณนั้น มีจักรพรรดินินจามากมายหลายสิบคน ซึ่งแต่ละคนก็มีอาณาเขตเป็นของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เหล่าจักรพรรดินินจาครอบครองเพียงส่วนเล็ก ๆ ของโลกนินจาเท่านั้น โลกนินจาส่วนใหญ่เป็นดินแดนที่ไร้มนุษย์”

อู๋เป่ยถามว่า : “ดินแดนไร้มนุษย์? ทำไม ? ”

ฮานามิ มิกิ : “เพราะสถานที่เหล่านั้นเต็มไปด้วยกับดักและแนวสังหาร แม้แต่เจ้าแห่งนินจาก็ไม่กล้าเข้าไป”

อู๋เป่ยเริ่มสนใจแล้ว : “ เหตุใดจึงมีกับดักและแนวสังหารมากมายขนาดนี้ ? ”

ฮานามิ มิกิ : “มีตำนานว่า ดินแดนแห่งนินจาในตอนแรก อันที่จริงเป็นสถานที่ซึ่งตระกูลโบราณหนึ่งอาศัยอยู่อย่างสันโดษ ต่อมาตระกูลโบราณนี้ถูกตามล่าอย่างต่อเนื่อง เพื่อปกป้องตัวเองพวกเขาจึงวางกับดักในพื้นที่ส่วนใหญ่ของดินแดนแห่งนินจาทั้งหมด มีกับดักที่น่าสะพรึงกลัวและค่ายกลสังหาร มีเพียงคนของพวกเขาเองเท่านั้นที่สามารถผ่านไปได้อย่างปลอดภัย และคนนอกจะถูกฆ่า”

อู๋เป่ย : “ตระกูลโบราณนั้นยังอยู่ที่นั่นหรือเปล่า ? ”

ฮานามิ มิกิ กล่าวว่า : “คนของพวกเขา เคยปรากฏตัวหลายครั้ง เป็นเพราะคำแนะนำของพวกเขา การสืบทอดนินจาของญี่ปุ่นถึงระดับการพัฒนาในปัจจุบัน”

อู๋เป่ย : “พูดแบบนี้ หมายความว่าตระกูลนี้ยังอยู่ที่นั่น แต่พวกเขาไม่ปรากฏตัว”

ฮานามิ มิกิ : “ก็คงจะเป็นเช่นนั้น ดังนั้นในแง่ของขนาดแล้วนั้น ดินแดนแห่งนินจาเทียบคุณหลุนไม่ได้เลย”

อู๋เป่ยพูดคุยกับพวกเขาอีกสองสามประโยค และชาคุ เยจิกลับมาพร้อมยา อู๋เป่ยไปที่ห้องแยกต่างหากเพื่อสกัดยา ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ออกมาพร้อมผงยาหนึ่งชาม

เขาใส่ผงยาหนึ่งในสามให้ ซาคุ เยจิใช้มัน และเทอีกสามส่วนลงในถังขนาดใหญ่ เติมน้ำเดือดลงไป และให้ซาคุ เยจินั่งลงไปในถัง