ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1035

เมื่อเห็นยันต์ปืนใหญ่ยังจะโจมตีเขาต่อ เขาก็ล้มลงทันที เมื่อคนร่อนลงมาข้างยันต์ปืนใหญ่ บรรยากาศรอบข้างยันต์ก็สว่างขึ้น ตรงที่ปืนใหญ่ตั้งอยู่และยังมีแถวสังหารอยู่ แน่นอนว่าแถวสังหารนี้เตรียมไว้สำหรับผู้ที่รอดชีวิตจากการทิ้งระเบิด

ขณะที่แถวสังหารกำลังสว่างขึ้น อู๋เป่ยมองเห็นข้อบกพร่องของมัน หินก้อนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลระเบิดออกมา รูปแบบของแถวนั้นก็จางลงทันที ด้วยนิ้วเดียว เขาหักบานพับของรูปแบบการฆ่า ทำให้มันไรประโยชน์

"ยันต์ปืนใหญ่ไม่เลว การยิงหนึ่งครั้งใช้เงินยันต์ห้าเหรียญหรือห้าเท่าของเงินยันต์ มันไม่มีขีดจำกัด ยิ่งไปกว่านั้นมันยังสามารถยิงยันต์เป่าได้โดยตรง แต่ปริมาณจำนวนยันต์เป่าสูงสุดต้องไม่เกินสามร้อยชิ้น"

เขาเอายันต์ปืนใหญ่ใส่ลงในพื้นที่ฟ้าทมิฬทันที เขารู้สึกว่าสิ่งนี้แข็งแกร่งกว่าปืนใหญ่สมัยใหม่มาก คนธรรมดาก็สามารถควบคุมได้ มันเป็นอาวุธสำหรับโจมตีและปกป้องเมืองได้อย่างแน่นอน

หลังจากเดินทางหลายพันไมล์เข้าไปในถิ่นทุรกันดาร ในที่สุดอู๋เป่ยก็ค้นพบยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณ

นั้นเป็นเขาที่มีหินสีแดง บนยอดเขามีต้นไม้สีแดงเล็กๆหลายต้น ใบเหมือนเปลวไฟ ออกผลเล็กๆสีแดงเข้ม ซึ่งใหญ่กว่าลูกลำไยเล็กน้อย

เมื่อเห็นผลไม้เล็กๆนี้ อู๋เป่ยจำได้ว่ามันเป็นผลไม้วิญญาณสีแดง ทุกทีที่ผลไม้วิญญาณสีแดงเติบโต ก็มักจะมีหินคริสตัลเซียนวิญญาณสีแดงอยู่ใต้ดิน!

เขาเปิดดวงตาวิเศษและพบว่าใต้เนินเขามีบล็อกของคริสตัลวิญญาณเซียนสีแดงอยู่ จริงๆก้อนใหญ่นั้นใหญ่เท่ากับแอ่งกว้างและอันเล็กก็ใหญ่เท่ากำปั้นเท่านั้น

ราคาของหินคริสตัลวิญญาณสีแดง มีราคาแพงกว่าคริสตัลเซียนทั่วไป มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการตั้งค่าค่ายกลการสร้างอาวุธเวยท์ และอื่นๆ แน่นอนว่ายังสามารถใช้ในการฝึกฝนอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับผลวิญญาณสีแดงแล้ว คริสตัลเซียนนี้ไม่มีอะไรเลยจริงๆ ผลไม้วิญญาณสีแดงนั้นหายากมาก สามารถใช้เป็นยาเพื่อสกัดยาอายุวัฒนะวิญญาเซียนสีแดงได้ ยาอายุวัฒนะเซียนสามารถปรับปรุงการป้องกันของบุคคลได้ในช่วงเวลาสั้นๆ และทั้งร่างกายและจิตวิญญาณจะแขงแกร่งขึ้นอย่างมาก โดยทั่วไป ผู้ที่ต้องการเอาชนะความยากลำบากจะต้องเตรียมยาอายุวัฒนะวิญญาณสีแดง

มีต้นผลไม้อยู่ห้าต้น เขาขุดมันออกทั้งราก แล้วหยิบหินคริสตัลเซียนวิญญาณสีแดงออกมาจากข้างใต้ เพ่อเตรียมที่จะย้ายต้นไม้วิญญาณสีแดงเหล่านี้ไปไว้ในบ้านของเขา

ทันทีที่คริสตัลเซียนวิญญาณสีแดงถูกขุดออกมา ก็พบกับคนรับใช้สี่คนปรากฏขึ้นพร้อมหามเกี้ยวมา มีนายน้อยนั่งอยู่ในเกี้ยว คนรับใช้สี่คนนี้ล้วนแข็งแกร่งมาก การฝึกฝนของพวกเขาได้มาถึงขั้นการเปลี่ยนแปลงของเซียนแล้ว! และระดับพลังยุทธ์ของนายน้อยคนนั้นกสูงกว่านี้อีก ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ในขั้นการเปลี่ยนเป็นเทพ!

เขาอายุไม่มาก อายุน้อยกว่าอู๋เป่ยไม่กี่ปี และเขาเอนกายลงบนที่นั่งอย่างเกียจคร้าน สาวใช้ที่อยู่ข้างๆเขา พัดให้เขา อีกคนกป้อนองุ่นให้เขา

เกี้ยวหยุดอยู่ไม่ไกล มีสาวใช้คนหนึ่งลงมา เธอมองไปรอบๆ ราวกับกำลังหาอะไรบางอย่าง จากนั้นเขาก็เหลือบมองอู๋เป่ยอีกครั้ง จากนั้นก็มาที่เกี้ยวแล้วพูดว่า "นายน้อยเหลียง ต้นไม้วิญญาณสีแดงหายไปแล้ว ดูเหมือนว่าเพิ่งจะถูดขุดไป"

เกี้ยวเอียงไปข้างหน้า นายน้อบก็เดินออกมา เขามองไปทางซ้ายและขวา แล้วพูดว่า "หายไปแล้วจริงๆ"

เขาหันไปมองอู๋เป่ยแล้วถาม "เป็นคุณที่ขุดต้นไม้หรือเปล่า?"

อู๋เป่ยพยักหนา "ขุดแล้ว"

นายนอยเหลียงถอนหายใจ "คุณยังขุดหินคริสตัลเซียนวิญญาณแดงขึ้นมาด้วยเหรอ?"

อู๋เป่ย "ขุดแล้ว"

นายน้อยเหลียงถามสาวใช้ "ต้นไม้เหล่านี้ปลูกมานานแค่ไหนแล้ว?"

สาวใช้หยิบแผ่นพับออกมาดูแลวพูดว่า "นายน้อยเหลียง เป็นเวลาสามหมื่นหนึ่งพันห้าร้อยสิบห้าปีแล้ว มีผลทุกๆหนึ่งพันสามร้อยปีออกผล ทั้งหมดยี่สิบสี่ครั้ง ครั้งล่าสุดได้ผลมาที่สุด คุณภาพก็ดีที่สุดเช่นกัน"

นายน้อยเหลียง "ลองคำนวณสิ ต้นไม้พวกนี้มีมูลค่าเท่าไหร่?"

สาวใหญ่หยิบลูกคิดออกมาเริ่มคำนวณ หลังจากนั้นไม่กี่นาที เธอก็พูดว่า "รวมคริสตัลเซียนลบเศษส่วนแล้ว มูลค่าประมาณห้าแสนห้าหมื่นเหรียญสมบัติ"

นายน้อยเหลียงมองไปที่อู๋เป่ย "ได้ยินไหม ห้าแสนหาหมื่นเหรียญสมบัติ คุณจะจ่ายเป็นก้อนเดียวหรือจะผ่อนจ่าย"

อู๋เป่ยเหลือบมองนายน้อยเกปลียงแล้วถามว่า "ต้นไม้เป็นของบ้านคุณเหรอ?"

นายน้อยเหลียง "แน่นอน ต้นไม้นี้ เป็นต้นไม้ที่ปลูกโดยครอบครัวฉัน"

อู๋เป่ยคิดในใจคุณจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าเป็นของครอบครัวคุณ? เขากำลังจะโต้เถียงกัยอีกฝ่าย ทันใดนั้นเขากรู้สึกว่ามีพลังวิเศษกำลังจัองมองมาที่เขา