ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1030

น้ำเต้าหลุดออกมาจากเถาวัลย์ คนตัวเล็กสีทองที่อยู่ข้างในก็เหี่ยวเฉาไปทันที สุดท้ายหายไป

อู๋เป่ยกวักมือหนึ่งที น้ำเต้าทองลูกนั้นบินมาที่มือ

ดวงตาของเขาเป็นประกาย : “ไม่เลว เป็นวัตถุดิบชั้นดีในการสร้างอาวุธวิเศษ”

ตอนนี้เขามีพลังเวทย์แล้ว สามารถสร้างอาวุธวิเศษของตัวเองได้แล้ว ต่อให้อาวุธวิเศษของคนอื่นร้ายกาจขนาดไหน สุดท้ายก็ไม่ถนัดเท่าการสร้างขึ้นมาด้วยตนเอง เพราะว่าอาวุธวิเศษของตัวเอง สามารถรวมเป็นหนึ่งเดียวกับพลังเวทย์ของตัวเองได้

หลังจากนั้นเขาหยิบออกมาอีกห้าสิบเงินเป่า จัดการน้ำเต้าเงินลูกนั้น

น้ำเต้าสองลูกนี้ อันที่จริงมันเป็นวิธีการป้องกันตนเองของเถาวัลย์น้ำเต้า ไม่มีน้ำเต้าแล้ว มันก็ข่มขู่อู๋เป่ยไม่ได้แล้วเหมือกกัน

หลังจากนั้นเขาดำดิ่งลงน้ำทันที เขาขุดลึกลงไปกว่าสิบเมตรตามรากของน้ำเต้า และนำหินศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ออกไป

ไม่มีหินศักดิ์สิทธิ์แล้ว น้ำเต้าก็เหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว ยันต์ที่อยู่บนพื้นผิวก็จางหายไปเช่นกัน

ได้รับหินศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่แบบนี้หนึ่งก้อน อู๋เป่ยอารมณ์ดีอย่างมาก ฮัมเพลงและค้นหาสมบัติต่อไป

เขากำลังบินอยู่กลางอากาศ ทันใดนั้นก็มีนกอินทรีคำราม หลังจากนั้นเงาสีดำก็ปรากฏขึ้นในทันที เขาเงยหน้ามองหนึ่งที นกอินทรียักษ์ที่มีปีกยาวหลายสิบเมตรบินโฉบเข้ามาหาเขา

ไม่มีเวลาให้คิดแล้ว กรงเล็บของนกอินทรียักษ์ก็ฉกเข้ามาอย่างรุนแรง อู๋เป่ยฮึอย่างเย็นชาหนึ่งที เอื้อมมือออกไปคว้ากรงเล็บของนกอินทรียักษ์ตัวนี้ ออกแรงหักหนึ่งที ก็ได้ยินเสียงดังแกร็ก กรงเล็บของนกอินทรีที่แข็งราวกับเหล็ก ถูกเขาหักอย่างง่ายดาย!

นกอินทรียักษ์ส่งเสียงคำราม ต้องการสะบัดอู๋เป่ยออก อย่างไรก็ตามอู๋เป่ยจับกรงเล็บของมัน พลิกตัวหนึ่งที ก็ขึ้นไปขี่คอของนกอินทรียักษ์แล้ว ต่อยลงไปหนึ่งหมัด

“แกร็ก!”

กะโหลกของนกอินทรียักษ์แตก มันเมาหัวไปหมด ล้มลงอย่างรวดเร็ว สุดท้ายชนต้นไม้ใหญ่หักหลายต้น บนพื้นเผยให้เห็นหลุมขนาดใหญ่