ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 109

ชายชราตกใจ ใบหน้าของเขาไม่น่ามองทันทีเขาจ้องไปที่ถังหมิงหยู"หมิงหยู ทำไมถึงทำอย่างนี้?"

ถังหมิงหยูรู้สึกลนลานเล็กน้อยและพูดอย่างรวดเร็ว "พ่อ อย่าไปฟังคำพูดพวกนั้น ผมจะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง"

ถังจื่อยี่เยาะเย้ยและพูดว่า "คุณปู่ ฉันขอให้หมออู๋มารักษาปู่ แต่ลุงกลับยืนกรานที่จะหยุดฉัน" จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเล่นวิดีโอให้ชายชราฟัง

ชายชรามองไม่นานก็หลับตาถอนหายใจด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแล้วพูดว่า "หมิงหยู สถานการณ์ในตอนนั้น ต่อให้ฉันจะตาย แม่และลูกชายของแกก็ยังควบคุมตระกูลถังได้ ทำไมแกถึงไปหาตระกูลหยาง แกไม่รู้หรือว่านี่คือการยื่นเนื้อเข้าปากเสือ?”

ถังหมิงหยูก้มหัวลง "พ่อ ผมทำตามความต้องการของแม่"

ชายชราหรี่ตา "เอาล่ะ ทุกคนออกไป คุณอู๋ ฉันมีเรื่องจะถามคุณ"

ทุกคนออกจากห้องไป เหลือแต่อู๋เป่ย

ชายชรามองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง "คุณอู๋ ฉันจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน"

อู๋เป่ย"ตอนนี้ร่างกายของคุณสบายดีและจะไม่มีปัญหาในการใช้ชีวิตอีกสามถึงห้าปี"

“สามถึงห้าปีไม่พอหรอก!” เขาถอนหายใจ สีหน้าเศร้าหมอง

อู๋เป่ยนึกในใจ อายุก็ขนาดนี้แล้ว...จะอยู่จนถึงอายุเท่าไหร่กัน

ชายชรา "ฉันอยากมีชีวิตอยู่อีกสิบปี เพื่อที่ฉันจะได้จัดงานศพของฉันเอง มีอะไรที่คุณอู๋ทำได้หรือเปล่า ฉันทำให้ได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่!"

อู๋เป่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "มีวิธีหนึ่ง ถ้าคุณสามารถหาโสมป่าอายุร้อยปีได้ ฉันจะปรุงยาให้คุณ อย่างนั้นน่าจะพอได้อยู่"

“ขอบคุณ!” ชายชราดีใจอย่างมาก

อู๋เป่ยเดินออกจากห้องถังจื่อยี่รีบคว้าตัวเขามาด้านข้างแล้วถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ "ปู่ของฉันพูดอะไร"

อู๋เป่ยอธิบายสถานการณ์และกล่าวว่า "เขากลัวความตาย"

ถังจื่อยี่เม้มปากแล้วยิ้ม "เขากังวลเกี่ยวกับเจียงชานที่เขาวางมือไปและก็พวกของเก่าที่มีมูลค่าหลายแสนล้านนั่น"

อู๋เป่ยครุ่นคิดเล็กน้อยและทันใดนั้นก็พูดว่า "ตอนนี้ตระกูลถังของเธออันตรายมาก เธอต้องระวัง"

ตอนนี้เขาเห็นว่าข้างหยางเจินจูมีปรมาจารย์พลังชี่สองคน ถ้าเขาไม่ได้แสร้งทำเป็นปรมาจารย์ชั้นเทพ สองคนนั้นก็คงจัดการเขาไปแล้ว

แน่นอนว่าเขาไม่กลัวที่จะต่อสู้ มันง่ายมากที่พลังพระเจ้าตถาคตจะเอาชนะพวกเขา แค่เขาไม่อยากสร้างศัตรูกับคนอื่นตามอำเภอใจ ถ้าเลี่ยงได้เขาก็อยากจะเลี่ยง

ในเวลานี้ชายชราเรียกถังจื่อยี่เข้ามาอีกครั้ง หลังจากผ่านไปสิบนาที เธอก็ออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

เธอดึงตัวอู๋เป่ย ทั้งสองคนออกไปจากบ้าน พวกเขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณปู่บอกฉันเมื่อกี้นี้ว่าเขาจะให้ฉันเข้าร่วมคณะกรรมการบริหารของธุรกิจตระกูลถังเพื่อปรับสมดุลของอำนาจของตระกูล"

อู๋เป่ย"ตระกูลหยางมีอิทธิพลมากในธุรกิจตระกูลถังรึเปล่า"

ถังจื่อยี่พยักหน้า "มากเลยล่ะ ในบรรดากรรมการทั้งสิบสองคน มีห้าคนที่อยู่ตระกูลหยาง"

อู๋เป่ย"ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะระวังตระกูลหยาง"

ถังจื่อยี่"คุณปู่บอกว่าเขาจะมอบบริษัทหยุนติงอาร์ทคอลเลคชั่นภายใต้ชื่อของเขาให้ฉัน"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "ยินดีด้วย บริษัทนี้ต้องเป็นอุตสาหกรรมที่เขาให้ความสำคัญมาก"

ถังจื่อยี่พยักหน้า "บริษัทการลงทุนแห่งนี้ให้คำปรึกษาด้านการเก็บเงินแก่ผู้มั่งคั่งชั้นนำกว่า 3,000 คนทั่วประเทศ คอลเลคชั่นส่วนใหญ่ของพวกเขาจะถูกเก็บไว้กับเราด้วยและผลกำไรก็มาก มันเป็นอุตสาหกรรมหลักของตระกูลถัง"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เธอกับอู๋เป่ยก็เดินไปอีกอาคารหนึ่ง

“คุณปู่บอกว่าเขาเก็บโสมได้มากมาย ให้คุณไปหยิบมันเอง”