ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1099

ฉุยปิงฮุ่ยประหม่าอย่างมาก ตะโกนหนึ่งที เริ่มโต้กลับเวทย์ปีศาจที่กำลังโจมตีเขา พลังของเขา เป็นแค่ตี้เซียนเริ่มต้นเท่านั้น พลังการต่อสู้มีจำกัด ทันทีที่เข้ามาก็ถูกเวทย์ปีศาจกดขี่

ในทางกลับกัน อู๋เป่ย เขาใช้เคล็ดวิชาที่เพิ่งฝึกฝนมาใหม่ ทุกๆหนึ่งหมัด ล้วนแล้วสามารถทำลายเวทย์ปีศาจโดยตรง ทำให้บาดเจ็บสาหัส หลังจากนั้นโยนเข้าไปในหม้อใต้พิภพ ปรุงเป็นยาอายุวัฒนะแห่งชีวิต เวทย์ปีศาจที่แข็งแกร่งหน่อย สามารถปรุงออกมาเป็นยาอายุวัฒนะวิญญาณแรกเกิดได้

อู๋เป่ยในตอนนี้ เมื่อเทียบกับอดีต ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เขาไม่เพียงแต่ครอบครองเคล็ดลับเจินหวู่ ยังฝึกวิชาฮุนหยวนเทียนสำเร็จแล้ว นอกจากนี้ พลังที่ดูดซับจากเวทย์ปีศาจสามพันตัวก่อนหน้านี้ ก็ทำให้พลังของเขาพุ่งสูงขึ้นเช่นกัน เขาใช้ทุกกระบวนท่าทุกรูปแบบ ล้วนแล้วสามารถฆ่าเวทย์ปีศาจจำนวนมากได้

เพียงแต่เห็น เขาใช้หนึ่งหมัด หนึ่งฝ่ามือ ล้วนแล้วอัศจรรย์อย่างมาก เวทย์ปีศาจเหล่นี้อยากเข้าใกล้เขาก็เป็นเรื่องยาก เวทย์ปีศาจบางตัวที่แข็งแกร่งหน่อย มีพลังยุทธ์ถึงระดับเซียนกษัตริย์ เมื่อเผชิญหน้ากัน ก็ถูกเขาฆ่าอย่างง่ายดาย

อู๋เป่ยฆ่าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบุกเข้าไปถึงส่วนลึกของโลกแห่งเวทย์ปีศาจ ในไม่ช้า เขามาถึงค่ายทหารที่มีเวทย์ปีศาจประจำการอยู่

เวทย์ปีศาจของที่นี่ แน่นอนก็มีผู้แข็งแกร่งเช่นกัน ในไม่ช้า มนุษย์หมียักษ์ที่มีความสูงถึงหนึ่งร้อยเมตรปรากฏตัวขึ้น มันโบกกรงเล็บคม มาทางอู๋เป่ยอย่างดุร้าย

“ตุ้ม!”

พลังเซียนฮุนหยวนก่อตัวเป็นมือใหญ่ข้างหนึ่ง ต้อนรับการโจมตีอย่างดุร้าย เสียงดังสนั่น มนุษย์หมีถูกตบจนล้มลง

อู๋เป่ยพุ่งเข้าไปทั้งต่อยและเตะสักพัก ทุบตีจนมนุษย์หมีส่งเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง

“แกร็ก!”

สุดท้าย เขาทุบหัวของมนุษย์หมีแตกด้วยหมัดเดียง โจมตีจนตาย

หลังจากปรุงมนุษย์หมีตัวนี้เสร็จ เหมือนกับครั้งที่แล้ว พลังที่น่าสะพรึงกลัวนั้นปรากฏอีกครั้ง

ท้ายที่สุดแล้วเป็นดินแดนของเวทย์ปีศาจ อู๋เป่ยออกมาทันที พุ่งไปทางออก ระหว่างทาง เขาได้พบกับชายคนหนึ่งที่กำลังจะตาย ฉุยปิงฮุ่ยที่กำลังจะโดนเวทย์ปีศาจกินทั้งเป็น ทันทีที่เขาจับตัวฉุยปิงฮุ่ยได้ ก็พุ่งออกมาเลย

สักพักหนึ่ง รอยแตกถูกปิด จินซวินไป๋เข้ามาต้อนรับ พูดด้วยรอยยิ้ม : “มือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ครั้งนี้นายฆ่าเวทย์ปีศาจไปเท่าไหร่เหรอ”

อู๋เป่ยโบกมือ หัวเวทย์ปีศาจหลายหมื่นหัวตกลงมาที่พื้น เวทย์ปีศาจที่เขาฆ่าทุกตัว ไม่ลืมที่จะเก็บหัวเอาไว้ ท้ายที่สุดนี่คือผลงานทางทหาร