ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1099

ฉุยปิงฮุ่ยประหม่าอย่างมาก ตะโกนหนึ่งที เริ่มโต้กลับเวทย์ปีศาจที่กำลังโจมตีเขา พลังของเขา เป็นแค่ตี้เซียนเริ่มต้นเท่านั้น พลังการต่อสู้มีจำกัด ทันทีที่เข้ามาก็ถูกเวทย์ปีศาจกดขี่

ในทางกลับกัน อู๋เป่ย เขาใช้เคล็ดวิชาที่เพิ่งฝึกฝนมาใหม่ ทุกๆหนึ่งหมัด ล้วนแล้วสามารถทำลายเวทย์ปีศาจโดยตรง ทำให้บาดเจ็บสาหัส หลังจากนั้นโยนเข้าไปในหม้อใต้พิภพ ปรุงเป็นยาอายุวัฒนะแห่งชีวิต เวทย์ปีศาจที่แข็งแกร่งหน่อย สามารถปรุงออกมาเป็นยาอายุวัฒนะวิญญาณแรกเกิดได้

อู๋เป่ยในตอนนี้ เมื่อเทียบกับอดีต ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เขาไม่เพียงแต่ครอบครองเคล็ดลับเจินหวู่ ยังฝึกวิชาฮุนหยวนเทียนสำเร็จแล้ว นอกจากนี้ พลังที่ดูดซับจากเวทย์ปีศาจสามพันตัวก่อนหน้านี้ ก็ทำให้พลังของเขาพุ่งสูงขึ้นเช่นกัน เขาใช้ทุกกระบวนท่าทุกรูปแบบ ล้วนแล้วสามารถฆ่าเวทย์ปีศาจจำนวนมากได้

เพียงแต่เห็น เขาใช้หนึ่งหมัด หนึ่งฝ่ามือ ล้วนแล้วอัศจรรย์อย่างมาก เวทย์ปีศาจเหล่นี้อยากเข้าใกล้เขาก็เป็นเรื่องยาก เวทย์ปีศาจบางตัวที่แข็งแกร่งหน่อย มีพลังยุทธ์ถึงระดับเซียนกษัตริย์ เมื่อเผชิญหน้ากัน ก็ถูกเขาฆ่าอย่างง่ายดาย

อู๋เป่ยฆ่าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบุกเข้าไปถึงส่วนลึกของโลกแห่งเวทย์ปีศาจ ในไม่ช้า เขามาถึงค่ายทหารที่มีเวทย์ปีศาจประจำการอยู่

เวทย์ปีศาจของที่นี่ แน่นอนก็มีผู้แข็งแกร่งเช่นกัน ในไม่ช้า มนุษย์หมียักษ์ที่มีความสูงถึงหนึ่งร้อยเมตรปรากฏตัวขึ้น มันโบกกรงเล็บคม มาทางอู๋เป่ยอย่างดุร้าย

“ตุ้ม!”

พลังเซียนฮุนหยวนก่อตัวเป็นมือใหญ่ข้างหนึ่ง ต้อนรับการโจมตีอย่างดุร้าย เสียงดังสนั่น มนุษย์หมีถูกตบจนล้มลง

อู๋เป่ยพุ่งเข้าไปทั้งต่อยและเตะสักพัก ทุบตีจนมนุษย์หมีส่งเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง

“แกร็ก!”

สุดท้าย เขาทุบหัวของมนุษย์หมีแตกด้วยหมัดเดียง โจมตีจนตาย

หลังจากปรุงมนุษย์หมีตัวนี้เสร็จ เหมือนกับครั้งที่แล้ว พลังที่น่าสะพรึงกลัวนั้นปรากฏอีกครั้ง

ท้ายที่สุดแล้วเป็นดินแดนของเวทย์ปีศาจ อู๋เป่ยออกมาทันที พุ่งไปทางออก ระหว่างทาง เขาได้พบกับชายคนหนึ่งที่กำลังจะตาย ฉุยปิงฮุ่ยที่กำลังจะโดนเวทย์ปีศาจกินทั้งเป็น ทันทีที่เขาจับตัวฉุยปิงฮุ่ยได้ ก็พุ่งออกมาเลย

สักพักหนึ่ง รอยแตกถูกปิด จินซวินไป๋เข้ามาต้อนรับ พูดด้วยรอยยิ้ม : “มือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพ ครั้งนี้นายฆ่าเวทย์ปีศาจไปเท่าไหร่เหรอ”

อู๋เป่ยโบกมือ หัวเวทย์ปีศาจหลายหมื่นหัวตกลงมาที่พื้น เวทย์ปีศาจที่เขาฆ่าทุกตัว ไม่ลืมที่จะเก็บหัวเอาไว้ ท้ายที่สุดนี่คือผลงานทางทหาร

“ใต้เท้าแม่ทัพแห่งจตุรเทพ แบ่งผลงานทางทหารให้พี่น้องเถอะ”

จินซวินไป๋พูดด้วยรอยยิ้ม : “เก่งมากเลยนะ อาศัยความสามารถของคนๆเดียว ฆ่าเวทย์ปีศาจหลายหมื่นตัว ตำแหน่งแม่ทัพแห่งจตุรเทพของฉันให้นายเป็นดีกว่า”

อู๋เป่ยมองไปทางฉุยปิงฮุ่ย พูดด้วยรอยยิ้ม : “ผู้อำนวยการฉุย คุณไม่เป็นไรใช่ไหม”

ตอนนี้ฉุยปิงฮุ่ยเข้าใจแล้ว อู๋เป่ยจงใจจับเขามาต่อสู้กับเวทย์ปีศาจ นอกจากนี้ เดิมทีวันนี้เขาสามารถโยนตัวเองไว้ข้างใน เอาชีวิตรอดด้วยตัวเอง

เขาเป็นคนฉลาด พูดทันที : “ท่านผู้นำ งานของพรรคเทียนหลงต่อจากนี้ ผมคนเดียวเกรงว่าคงทำไม่ได้แล้ว มีความจำเป็นต้องหารือเรื่องนี้กับคุณ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ผู้อำนวยการฉุยเป็นคนฉลาดจริงๆ คิดได้รอบคอบ”

ฉุยปิงฮุ่ย : “งั้นผู้น้อยขอลาก่อนแล้ว”

ทันทีที่ฉุยปิงฮุ่ยจากไป จินซวินไป๋พูด : “ดูเหมือนว่าชีวิตของนายไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะใช้แผนการแล้ว”

เกลือที่เขากิน มากกว่าที่อู๋เป่ยเห็น แน่นอน สามารถมองออกได้ทันทีว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้

อู๋เป่ยถอนหายใจ : “ผมหมดหนทางแล้ว ไม่ว่ายังไงเบื้องบนก็จะยุบพรรคเทียนหลง ยุบก็ยุบไปเถอะ แต่ผมจะละทิ้งไม่สนใจลูกน้องก่อนหน้านี้ของผมไม่ได้”

จินซวินไป๋ : “อยู่ที่พรรคเทียนหลงไม่มีความหมายอะไร มากองทัพชิงหลงมีความมั่นคงกว่า”

เขาเชิญอู๋เป่ยไปที่เต็นท์ใหญ่

อู๋เป่ยพูด : “แม่ทัพจินแห่งจตุรเทพ พลังวิญญาณฟื้นคืนชีพ มีผลกระทบต่อกองทัพชิงหลงของพวกเราไหม”

จินซวินไป๋ : “มีแน่นอน พลังวิญญาณฟื้นคืนชีพ พวกเราจะสามารถฟื้นกำลังที่แท้จริงของพวกเรากลับคืนมาได้”

อู๋เป่ยพูด : “แม่ทัพแห่งจตุรเทพ มีกองทัพเซียนกี่กองทัพในศาลเซียน กองทัพเซียนมักจะต่อสู้กันบ่อยเหรอ”

จินซวินไป๋ : “แน่นอน โลกแห่งเซียนใหญ่อย่างมาก มีอาณาจักรอื่นอีกมากมายนอกเหนือจากโลกแห่งเซียน บวกกับการรุกรานของเวทย์ปีศาจ สงครามเกิดขึ้นเกือบทุกวัน”

เขามองอู๋เป่ย พูดด้วยรอยยิ้ม : “ถ้าหากผลงานของนายโดดเด่น ฉันสามารถใช้ความสัมพันธุ์ เพื่อให้นายเข้าร่วมในการต่อสู้สองสามครั้ง สร้างผลงานทางทหาร”

อู๋เป่ย : “ผมขอไม่ไปชั่วคราว พูดตามตรง ผมเตรียมจะเข้าร่วมสถาบันศิลปะการต่อสู้”

จินซวินไป๋อ้อหนึ่งที : “ก็ไม่เลวเหมือนกัน สามารถเข้าร่วมสถาบันศิลปะการต่อสู้ได้ ดูเหมือนว่าพลังของนายได้รับการยอมรับจากสถาบันศิลปะการต่อสู้แล้ว”

อู๋เป่ย : “เรียกว่าปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ ร้ายกาจอย่างมากไหม”

จินซวินไป๋ฮึหนึ่งที : “ร้ายกาจมันก็ร้ายกาจอยู่หรอก น่าเสียดายที่ระดับยังต่ำเกินไป”

อู๋เป่ยก็ไม่พูดอะไรมากเช่นกัน พูด : “ผมต้องการเพิ่มระดับไม่ใช่เรื่องยาก แต่ตอนนี้สร้างรากฐานที่มั่นคงก่อนดีกว่า”

จินซวินไป๋ : “เวลาของนาย เอาไปใส่ไว้ที่การฝึกฝนดีกว่า มีพลังยุทธ์แล้ว พลังแข็งแกร่งแล้ว คุณสมบัติ ทรัพยากร ชื่อเสียง และโชคลาภ ล้วนเป็นของนายไม่ช้าก็เร็ว”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ขอบคุณแม่ทัพแห่งจตุรเทพที่เตือน ผมเข้าใจแล้ว”

จินซวินไป๋ : “ถ้าหากนายไม่มีธุระอะไรทำ ก็มาพักผ่อนที่นี่สักครึ่งวัน พวกเราจะได้ดื่มชากันสองสามแก้ว”

อู๋เป่ยอยู่และดื่มร่วมกับทหาร

ดื่มเหล้าจนหูแดง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังมาจากท้องฟ้า : “คนแซ่อู๋ คุณดื่มเหล้าไม่เรียกฉันเหรอ”

ได้ยินเสียงนี้ อู๋เปยก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นแม่ทัพแห่งจตุรเทพจี้รั่วเฟยของกองทัพซวนหวู่ เขาพูดด้วยรอยยิ้ม : “แม่ทัพจี้แห่งจตุรเทพ!”