ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1102

ทันทีที่อู๋เป่ยจากไป ลู่มู่จื๋อคนนี้กลับมาที่ตำหนักโดยตรง เขาคุกเข่าต่อหน้าเครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์ พูด : “ท่านทวด มู่จื๋อไร้ความสามารถ ไม่สามารถทำให้คนผู้นั้นอยู่ต่อได้”

เครื่องจักรศักดิ์สิทธิ์ เสียงที่เย็นชาอย่างมาดังออกมา : “คนโง่เขลา! ความลับของนายก่อนหน้านี้มีมากเกินไป ทำให้ผู้ชายคนนี้สงสัย”

ลู่มู่จื๋อพูด : “ท่านทวด งั้นให้ผมเปลี่ยนคนใหม่ไหม”

ท่านทวดพูดอย่างเย็นชา : “ผู้ชายคนนี้ มีร่างกายเป็นราชามนุษย์แล้ว ร่างกายของเขา เป็นสิ่งที่ฉันต้องการพอดี! นายจะต้องวางแผนให้ดี ถ้าหากทำสำเร็จ ทวดจะกลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในโลกล่างอย่างแน่นอน ในอนาคตต่อให้ไปถึงโลกแห่งเซียน ก็จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งเช่นกัน!”

ดวงตาทั้งสองข้างของลู่มู่จื๋อฉายแสงออกมา พูดด้วยความตื่นเต้น : “รับทราบ มู่จื๋อจะทำอย่างสุดความสามารถแน่นอน!”

อู๋เป่ยกลับมาถึงบ้าน ก็มองเห็นองครักษ์หลงเว่ย ฮวาเจี๋ยหยูและคนอื่นๆของพรรคเทียนหลงที่ยอมมาติดตามเขา กำลังรออยู่ที่ลานบ้าน

“ท่านผู้นำ!” ทุกคนต่างลุกขึ้นทีละคน

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ทุกคนนั่งลง งานเลี้ยงของคืนนี้ผมจะดูแลพวกคุณอย่างเต็มที่”

เพราะว่าคืนนี้มีคนเข้าร่วมงานเลี้ยงเยอะอย่างมาก ยีน่าออกไปซื้อผักสดและอาหารจากข้างนอกโดยเฉพาะ โชคดีที่อู๋เป่ยมีเนื้อสัตว์อสูรและเห็ด นอกจากนี้ยังมีอาหารทะเลและปลาแม่น้ำที่หลี่อวี๋และหลี่ซู่จับมาจากมหาสมุทรซึ่งล้วนเป็นสัตว์ดุร้าย

สาวรับใช้ทั้งสี่และคนอื่นๆ ก็กำลังช่วยยี่น่าเช่นกัน คนเข้าออกครัวตลอดเวลา

ตอนค่ำ งานเลี้ยงเริ่มขึ้นแล้ว อู๋เป่ยดื่มหนักกับทุกคน เหล้าสามแก้วเข้าท้อง คนหนึ่งถาม : “ท่านผู้นำ ได้ยินเลขาฮวาบอกว่า คุณจะสร้างสำนักนอกเขาสู่เหรอ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ตอนนี้กำลังสร้างสำนักนอกเขาสู่ อีกสองสามวันผมจะพาพวกคุณไปดู ถ้าหากพวกคุณยอมอยู่ต่อ ก็อยู่ที่ลานด้านนอกชั่วคราวไปก่อน เงินเดือนเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า ถ้าหากพวกคุณไม่อยากอยู่ต่อ ผมสามารถส่งพวกคุณไปที่กองทัพชิงหลงหรือกองทัพซวนหวู่ อยู่ที่นั่นก็มีอนาคตอย่างมากเหมือนกัน”

ฮวาเจี๋ยหยูพูด : “ไม่ว่ายังไง ท่านผู้นำอยู่ที่ไหน พวกเราก็จะไปอยู่ที่นั่น ท่านผู้นำอย่าคิดว่าจะทิ้งพวกเราได้”

ทุกคนต่างหัวเราะเสียงดังและพยักหน้า

อู๋เป่ยกลอกตา : “ลูกน้องที่ไม่มีเหตุผลแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอ เอาแบบนั้นก็ได้ ผมขอรับประกันกับพวกคุณ ถ้าหากผมมีข้าวกิน ทุกคนก็ไม่มีทางอดข้าวอย่างแน่นอน”

มีคนพูด : “ท่านผู้นำ คนส่วนใหญ่ ยินดีอยู่ต่อกับท่านผู้นำ เพียงแต่พวกเขาต้องได้รับการสอบสวนอย่างเข้มงวด ท้ายที่สุดแล้วจะสามารถอยู่ต่อได้หรือไม่ ก็ต้องดูโชคชะตา”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ทุกคนมีความทะเยอทะยานเป็นของตัวเอง ไม่บังคับกัน”

ฮวาเจี๋ยหยู : “ท่านผู้นำ วันนี้ฉุยปิงฮุ่ยกลับสำนักงานหลัก จู่ๆก็มีความเกรงใจต่อฉันขึ้นมาทันที คุณสามารถบอกได้ไหม ตกลงวันนี้เกิดอะไรขึ้น”

อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่า : “ก็ไม่มีอะไร ผมพาเขาไปที่โลกแห่งปีศาจ บุกไปฆ่าเวทย์ปีศาจด้วยกัน พูดไม่ได้นะ ผู้อำนวยการฉุยคนนี้ต่อสู้เก่งอย่างมาก ต่อสู้อยู่ไม่กี่นาทีก็ถูกปีศาจเหล่านั้นไล่ล่าจนวิ่งหนี ตอนที่ผมออกมา เขาเกือบจะถูกปีศาจเวทย์กินแล้ว”

ทุกคนหัวเราะเสียงดังขึ้นมา รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองเลือกนั้นถูกต้องที่สุดแล้ว มีผู้นำที่แข็งแกร่งและเป็นคนที่ชอบธรรมแบบนี้ ต่อให้ต้องคับข้องใจสักพักหนึ่ง ในอนาคตต้องมีสักวันหนึ่งที่ดีขึ้นอย่างแน่นอน!

ทุกคนกำลังพูดคุยกัน จู่ๆ ก็มีคนส่งการ์ดอวยพรมาให้ ทันทีที่อู๋เป่ยมองเห็น ชื่อไม่คุ้นเคยเลย ชื่อว่าหงเทียนเฉวียน นามสกุลของคนเมืองเค เป็นทายาทจากหมัดมังกรโบราณ

เหมือนกับคนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้แบบนี้มาเยี่ยมเยียน เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ไม่เป็นมิตรอย่างแน่นอน หวงจื่อเฉียงพูด : “คุณชาย จะพบเขาไหม”

หลังจากหลี่เนี่ยนจู๋กลับมา แน่นอนเขาก็คือตัวแทนของอู๋เป่ย ในฐานะที่เป็นหัวหน้าตระกูล ดังนั้นพวกเขาจึงค่อยๆ เปลี่ยนคำเรียก เรียกอู๋เป่ยว่าคุณชาย เรียกหลี่เนี่ยนจู๋ว่านายท่าน

อู๋เป่ยพูด : “เชิญเข้ามาเถอะ”

สักพักหนึ่ง มีคนเจ็ดคนเข้ามาในลานบ้าน พวกเขามองซ้ายมองขวา พบว่าในสถานที่มียอดฝีมือมากขนาดนี้ ต่างตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด

กังจื่อรู้ว่าพลังของซี๋เป่าน่ากลัวอย่างมาก เขาพูดอย่างเย็นชา : “ส่งซี๋เป่าไปเป็นการไว้หน้าคุณอย่างมากแล้ว ถ้าหากคุณสามารถรับหนึ่งกระบวนท่าของเขาได้ ก็ถือว่าสามสิบปีของคุณไม่ได้สูญเปล่าแล้ว”

หงเทียนเฉวียนยิ้มอย่างเยือกเย็น : “ได้! ในเมื่อปรมาจารย์อู๋ยกย่องผมขนาดนี้ ผมก็ขอหน้าด้าน สู้กับคุณชายน้อยหนึ่งรอบแล้วกัน!”

อันที่จริงภายในใจของเขาเกลียดอู๋เป่ยอย่างมาก รู้สึกว่าเขาดูถูกตัวเอง ดังนั้นจึงตัดสินใจอย่างลับๆ จะทำให้เด็กคนนี้บาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน! จะได้กู้คืนศักดิ์ศรีกลับมาได้!

ทันทีที่ซี๋เป่ากำหมัด พูด : “กินหนึ่งหมัดของผมได้เลย!”

สิ้นสุดเสียง หนึ่งหมัดของเขาพุ่งออกมา เงาหมัดพุ่งไปที่ตัวของหงเทียนเฉวียน หงเทียนเฉวียนคนนี้เป็นเหมือนกระสอบที่เต็มไปด้วยฝ้าย ถูกต่อยหนึ่งหมัดจนบินออกไปหลายสิบเมตร ล้มลงกับพื้นอย่างแรง ในเวลานี้ ปากและหูของเขาล้วนแล้วมีเลือดไหลออกมาข้างนอก แขนขาชักกระตุก ตกอยู่ในสภาวะกึ่งรู้สึกตัวแล้ว

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว พูด : “ซี๋เป่า อย่าทำร้ายคน”

ซี๋เป่าทำปากมุ่ย : “พ่อ ผมใช้พลังไปแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น เป็นเพราะการต่อสู้ของเขาห่วยเกินไป”

ทุกคนตกใจอย่างมาก ใช้พลังไปแค่ครึ่งเดียว ก็สามารถทำให้คนกลายเป็นแบบนี้ ถ้าหากสิบเท่าล่ะ จะน่ากลัวขนาดไหน

อู๋เป่ยมาอยู่ต่อหน้าหงเทียนเฉวียน ช่วยเขารักษาอาการบาดเจ็บสักพัก นอกจากนี้ยังให้ยารักษาอาการบาดเจ็บ ผ่านไปสักพักหนึ่ง หงเทียนเฉวียนก็สามารถเปิดปากพูดได้แล้ว เขาเต็มไปด้วยความอับอาย พูด : “ผมไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง กล้ามาท้าประลองกับปรมาจารย์อู๋ ปรมาจารย์อู๋ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ นอกจากนี้ยังช่วยผู้น้อยรักษา ผู้น้อยไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว!”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณไปฝึกฝนอย่างหนักบนภูเขาลึกตัวคนเดียว คิดว่าตัวเองไร้เทียมทาน เลยไม่รู้ว่าบนโลกใบนี้มีคนที่แข็งแกร่งกว่าคุณมากแค่ไหน แต่คุณไม่จำเป็นต้องท้อแท้ สำนักนอกเขาสู่กำลังรับลูกศิษย์เพิ่ม ผมเห็นว่าคุณสมบัติของคุณใช้ได้ ถ้าหากสนใจสามารถไปลองได้”

หงเทียนเฉวียนอึ้งไปเลย ถาม : “สำนักนอกเขาสู่เหรอ มันคือที่ไหนเหรอ”

กังจื่อหัวเราะอย่างเย็นชา : “คุณชายของบ้านผมก็คือศิษย์อันดับหนึ่งของพรรคฉู่ซานจิ้น ภูเขาสู่เป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนแห่งเซียน สำนักนอกเขาสู่ มันถูกสร้างขึ้นโดยคุณชายของบ้านผม”

หงเทียนเฉวียนผสานมือทำความเคารพ : “ในเมื่อเป็นสิ่งที่ปรมาจารย์อู๋เป็นคนสร้าง ผู้น้อยไปอย่างแน่นอน!”