อู๋เป่ยตกตะลึงกับคำถามของเขา มีเทพเจ้าในโลกใบนี้หรือไม่? เขาไม่รู้ แต่พลังยุทธ์วิชาเทียนตี้ซวนหวงที่เขาฝึกฝนนั้นแบ่งออกเป็นสี่ส่วน คือ สวรรค์ โลก ความลึกลับและความสว่างไสว นอกจากนี้ ชั้นลึกลับเรียกได้ว่าเป็นชั้นภพเทพที่เป็นอมตะ ส่วนชั้นโลกก็คือมนุษย์ที่สำเร็จฌาณโลกีย์ แต่ยังละกิเลสตัณหาไม่ได้ สิ่งนี้นับเป็นอมตะหรือไม่?
หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขากล่าวว่า"พลังยุทธ์ของบางคนแข็งแกร่งพอ พวกเขามาและไปอย่างไร้ร่องรอยและฆ่าผู้คนด้วยความคิดเดียว จะเรียกพวกเขาเป็นเทพเจ้าก็ไม่ถือว่าผิด"
ถังฉือลู่มองไปที่เขา "ถ้ามีคนสามารถเห็นอนาคตของฉันในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้าได้ ถือว่าเป็นเทพเจ้าได้มั้ย"
อู๋เป่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "มันไม่ยากหรอก ตัวอย่างเช่น เนี่ยซานเหอในเมืองกั่งก็สามารถทำได้"
ถังฉือลู่ส่ายหัว "ไม่! คนๆ นั้นบอกเหตุการณ์สำคัญสองสามอย่างให้ฉันฟัง นั่นคืออายุ 27 ปี 39 ปี และ 52 ปี เขาแม่นยำมากทุกครั้ง ถ้าฉันไม่ทำตามคำแนะนำของเขาตระกูลถังก็คงจะไม่มีวันนี้”
อู๋เป่ยพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ "คุณถังถ้าคุณต้องการให้ฉันช่วยคุณ คุณควรบอกความจริงกับฉันและอย่าปิดบังเพราฉันเห็นว่าตอนนี้คุณกำลังมีปัญหาใหญ่"
ถังฉือลู่ถอนหายใจยาว "ตอนนี้ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดี!"
หลังจากหยุดพูดไปสักพัก เขาก็เล่าให้อู๋เป่ยฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เมื่อประมาณสิบปีที่แล้วถังฉือลู่มีอายุเพียงยี่สิบต้น ๆ และเขาอยู่ในช่วงสูงสุด เขาเกิดในหมู่บ้านเล็กๆ ไม่มีภูมิหลัง มีแต่เพียงความหลงใหลและแรงผลักดัน
ในช่วงแรกเขาทำงานในโรงงานที่มีรายได้น้อยมากและมักถูกหัวหน้าคนงานรังแกอยู่เสมอ ในใจเขารู้สึกอึดอัดใจมาก
วันหนึ่งขณะที่กำลังเดินเล่นอยู่ในสวนสาธารณะหลังเลิกงาน เขาได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ชายหนุ่มสวมชุดเขาที่มีรูปลักษณ์ที่สง่างามและใบหน้าที่ใจดี เขาเข้ามาทักทายถังฉือลู่
ทั้งสองคุยกันอยู่พักหนึ่งและถังฉือลู่รู้สึกว่าอีกฝ่ายมีความรู้มากและดูเหมือนจะเข้าใจทุกอย่าง เขาชื่นชมอีกคนมาก หลังจากสนทนากันสักพัก ชายหนุ่มก็จริงจังขึ้นมาทันที เขาพูดว่า "พ่อหนุ่ม มันเป็นโชคชะตาที่ได้พบคุณ ฉันต้องการช่วยให้คุณร่ำรวยและมีอำนาจ!"
ถังฉือลู่รู้สึกประหลาดใจมาก "ช่วยให้ฉันรวยขึ้นเหรอ?"
ชายหนุ่ม "ถูกต้อง! คุณต้องฟังของฉันและฉันสาบานว่าคุณจะต้องประสบความสำเร็จ!"
ถังฉือลู่รู้สึกไม่เชื่อ ดังนั้นเขาจึงลาออกจากงานในวันรุ่งขึ้น รับเงินสองร้อยหยวนและเริ่มทำธุรกิจ ชายหนุ่มพาเขาไปที่ภูเขาและชนบทเพื่อซื้อของเก่าจากผู้คน
ในเวลานั้นมีของดีมากมายในหมู่ผู้คนและราคาถูกมากถังฉือลู่ซื้อของเก่ามากกว่า 300 ชิ้นด้วยเงิน 200 หยวน ในช่วงเวลานี้ ชายหนุ่มสอนเขาหลายวิธีในการดูโบราณวัตถุ
เขาฉลาดมาก เรียนรู้เร็วและในไม่ช้าก็มีข้อมูลเชิงลึกเฉพาะตัวของเขาเอง ของเก่าที่รวบรวมได้บางส่วนก็ถูกขายไปยังเมืองกั่งผ่านช่องทางพิเศษ
ของมีค่าหนึ่งร้อยหยวนสามารถขายได้หนึ่งหมื่นหยวน ในเวลานั้น รายได้ต่อปีของคนงานเพียงไม่กี่ร้อยหยวน กลายเป็น 10,000 หยวน นั่นถือเป็นเงินจำนวนมหาศาลอย่างแน่นอน
หลังจากนั้นถังฉือลู่ใช้เงิน 10,000 หยวนและของเก่าที่เหลือเป็นทุนเพื่อค่อยๆเติบโตในแวดวงบันเทิง ในช่วงเวลานั้นเขาได้ซื้อของโบราณจำนวนมากและสะสมความมั่งคั่งอย่างรวดเร็ว
ชายคนนั้นจากไปในครึ่งปีต่อมาและเขาได้ทิ้งจดหมายไว้ว่าเขาจะเผชิญกับการตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิตเมื่ออายุ 27 ปี 39 ปีและ 52 ปี หากเขาตัดสินใจผิดพลาด ครอบครัวของเขาจะพังพินาศ!
แน่นอนว่าเมื่อถังฉือลู่อายุยี่สิบเจ็ดปีภายใต้การนำของเพื่อน เขาหยิบเงินสด 300,000 และไปที่ภูเขาเพื่อรวบรวมสิ่งของ ก่อนหน้านี้เขาได้เห็นสิ่งดีๆ มากมาย หากทำธุรกรรมสำเร็จเขาสามารถสร้างรายได้หลายล้านเป็นอย่างต่ำ! ดังนั้นเขาจึงรอคอยการทำธุรกรรมนี้เป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาขับรถไปที่ทางเข้าหมู่บ้านเขาพบว่าชื่อของหมู่บ้านคือ "หมู่บ้านกู๋จิ่ง" เขาจำประโยคในจดหมายได้ทันที ว่าอย่าเข้าใกล้บ่อน้ำทุกแห่ง
เป็นไปได้ไหมว่าบ่อน้ำนี้หมายถึงหมู่บ้านกู๋จิ่ง? เขาตกใจและไม่ว่าเพื่อนจะคัดค้านอย่างไร เขาก็บังคับให้คนขับเลี้ยวกลับรถและหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ต่อมาเขาพบว่ามีกลุ่มอันธพาลที่ชั่วร้ายซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านนั้น ซึ่งเชี่ยวชาญในการเล่นของเก่าเพื่อหลอกผู้ซื้อที่มีเงินให้ซื้อขาย จากนั้นเขาก็จะฆ่าและปล้นชิงทรัพย์ของพวกเขา! ก่อนที่เขาจะไปก็ได้มีคนรวยสามคนเสียชีวิตอยู่ข้างในแล้ว
ต่อมาคดีคลี่คลาย กลุ่มอันธพาล 5 คนถูกยิงตายในที่เกิดเหตุและ 3 คนถูกประหารชีวิตด้วยการยิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...