ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1112

พูดจบ หลี่อวี๋ก็หันหลังเดินจากไป

หลี่จ้าวหมินนอนลงบนโซฟาอย่างสบายแล้วพูดว่า "เร็ว เติมน้ำฉันจะแช่น้ำ!"

คนร่ำรวยที่เหลือหลังจากได้รับยาอายุวัฒนะแห่งชีวิตจากหลี่อวี๋ พวกเขาก็รับมันโดยไม่ลังเลใจ เหตุผลนั้นก็ง่ายมาก ชื่อเสียงของหลี่อวิ๋นโต้วแห่งอวิ๋นตงนั้นเปรียบเสมือนภูเขาใหญ่หนึ่งลูก เชื่อถือได้！

หลี่อวิ๋นโต้วเป็นใครกัน? ประธานของหอการค้าหนานหยาง ประธานของหอการค้าอวิ๋ตง และยังมีลูกชายที่ไหว้บูชาเซียนผู้เที่ยงแท้เป็นอาจารย์ คนเช่นนี้เป็นคนที่พวกเขามองหาแน่นอน

อีกด้านหนึ่ง องครักษ์หลงเว่ยยี่สิบนาย พวกเขาพบคนที่อำนาจและทรงพลังในเมืองเจียงหู คนมีอำนาจพวกนี้ไม่ง่ายเลย มีพลังยุทธ์การต่อสู้ที่ไม่อ่อแอ

เมื่อพวกเขาได้รับไม้จากองครักษ์หลงเว่ย พวกเขาต่างงงงวย สงสัยว่าหลี่ซวินเป่ยส่งไม้ให้พวกเขาหมายความว่าอย่างไร?

แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อพวกเขาเห็นหมัดตราประทับบนไม้นั้น พวกเขาก็ต่างประหลาดใจและสำรวจมันอย่างละเอียด ยิ่งสำรวจพวกเขาก็ยิ่งตกตะลึง เมื่อผ่านไปหลายชั่วโมง บางคนก็ร้องอุทาน สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก และค่อยๆถอดออกไป

บางคนก็ดูไม่ออกว่าถึงความลึกลับในหมัดตราประทับของอู๋เป่ย แต่พวกเขาอยู่ที่เมืองเจียงหูหลังจากที่ดิ้นรนมาหลายสิบปี โดยปกติ พวกเขารู้ว่าหมัดตราประทับนั้นมีความพิเศษ ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มสื่อสารกัน

หลี่หยวนชู มหาเศรษฐีทางตะวันตกเฉียงใต้ ตะวันตกเฉียงใต้ เป็นอาณเขตของถังเหมิน แต่หลี่หยวนชูตกตะลึงเพราะเขาอยู่ใต้จมูกของถังเหมิน จัดการที่ดินของตัวเองหนึ่งในสามเอเคอร์

ถังเหมินต้องการที่ดินของเขาไปทำอะไร เขาจะต้องแจ้งบอกล่วงหน้า ไม่เช่นนั้นเขาหลี่หยวนชูจะไม่ยอมอย่างแน่นอน

หลี่หยวนชูก็สามารถมีตำแหน่ง เป็นเพราะ "ทางเก้าสายเอ๋อเหมยซ่านโฉ่ว"ที่ยอดเยี่ยมของเขา ในตอนแรกถังเทียนเจวี๋ยเข้ามาหารือกับเขา แต่เขาไม่รับข้อเสียเปรียบใดๆ

การฝึกยุทธ์ของหลี่หยวนชู ก่อนหนานี้เขาได้มาถึงขอบเขตเซียนหยางบริสุทธิ์ ดังนั้นเขาค่อนข้างมีความภาคภูมิใจ เมื่อเห็นไม้ที่อู๋เป่ยส่งมาเขาก็ทำเป็นเมินเฉยอย่างมาก

แต่หลังจากมองดูไม่กี่ครั้ง ผู้คนต่างตกตะลึงหลังจากนั้นไม่กี่นาที จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงหน้าเสาไม้และตัวสั่นเทา ราวกับเสาไม้นี้อาจส่งผลต่อชีวิตความเป็นตายของเขา

หลี่หยวนชูมีการตอบสนองที่เร็วที่สุด เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าและไปเยี่ยมหาอู๋เป่ย แต่เมื่อผ่านไปได้ครึ่งทาง เขากได้พบกับครูมวยคนหนึ่ง ชื่อหลี่หยู่ซาน เขามองไม่เห็นพลังของหมัดตราประทับ เขารู็เพียงว่ามันไม่ง่ายแน่ๆ จึงกำลังจะไปหาหลี่หยวนชูเพื่อขอคำแนะนำ

เมื่อพวกเขามาพบกันครึ่งทาง เขาจึงรีบพูดว่า "พี่หยวนชู"

หลี่หยวนชูหยุดยืน "หยู่ซาน นายกำลังจะไปทำอะไร?"

หลี่หยู่ซานหยิบไม้ออกมา แล้วพูดว่า "นี้คือหลานชายของหลี่อวิ๋นโต้ว หลี่ซวินเป่ยให้คนส่งมา ฉันมองซ้ายมองขวา ก็มองไม่ออก แต่ฉันรู้สึกว่าต้องพิเศษมากอย่างคลุมเครือ ฉันเลยมาหานายเพื่อขอชี้แนะความสงสัยของฉัน"

หลี่หยวนชูมองไปรอบๆ แล้วดึงเขาไปด้านที่ไม่มีผู้คนอยู่ แล้วพูดเสียงเคร่งขรึม "นี่คือหมักตราประทับในตำนาน! ด้านในมีเคล็ดลับของศิลปะการต่อสู้ แม้ว้่าฉันจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ฉันรู้ว่ามันทรงพลังอย่างมาก"

หลี่หยู่ซานตกตะลึง "ทรงพลังขนาดนั้นเซียว?"

หลี่หยวนชูถอนหายใจ "จะว่างั้นก็ได้ ห่างออกไปร้อยก้าว เจ้าของหมัดตราประทับนี้สามารถฆ่าฉันได้ด้วยหมัดเดียว!"

หลี่หยู่ซานตกใจ "แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?"

หลี่หยวนชู "ดังนั้นฉันเลยกำลังจะไปเยี่ยมคนผู้นั้น ฉันจะไปดูว่าหมักตราประทับนี้เป็นเขาที่ตีไหม ถ้าเป็นเขา ฉันหลี่หยวนชูจะมีผู้สนับสนุนต่อจากนี้ไปแล้ว!"

หลี่หยู่ซานตกตะลึง "นายจะพยายามสร้างหลี่ซวยเป่ย?"

หลี่หยวนชู "ถูกต้อง คนที่มีทักษะการต่อสู้ จะต้องเป็นเซียนจุนศิลปะการต่อสู้สูงสุดในอนาคตอย่างแน่นอน ไม่ว่าใครจะมาจากโลกแห่งเซียนหรือดินแดนแห่งเซียนไหน ก็ห่างชั้นจากเขา"

หลี่หยู่ซาน "แต่นายก็เห็นแล้ว คนพวกนั้นเห็นได้ชัดว่าต้องการปราบปรามเชื้อสายของหลี่ซวยเป่ย แม้หนังสือซักเล่มกไม่มีบันทึกชื่อเขา"

หลี่หยวนชูยิ้มเยาะ "การต่อแถว ก็เป็นการฝึกทักษะเช่นกัน!"

พูดจบ เขาไม่อยากพูดเยอะ จึงเดินต่อไปยังบ้านพักอู๋เป่ย

อู๋เป่ยกำลังดื่มชาอยู่ องครักษ์หลงเว่ยกเข้ามารายงาน "คุณชาย หลี่หยวนชูต้องการขอพบท่าน"

องครักษ์หลงเว่ยอุ้มหม้อต้มออกมา ด้านในเต็มไปด้วยยาอายุวัฒนะแห่งชีวิต เขาพดอย่างใจเย็น "ทุกท่าน การประชุมครั้งนี้ ฉันจะแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งผู้นำกลุ่ม ฉันหวังว่าพวกคุณจะสนับสนุนฉันได้ นีคือหม้อยาอายุวัฒนะแห่งชีวิต พวกคุณคว้าไปคนละหนึ่งฝ่ามือ เอาไปได้เท่าไหร่ ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณ"

ทุกคนต่างตระหนักได้ถึงความมหัศจรรย์ของยาอายุวัฒนะแห่งชีวิต ตัวอย่างเช่น หลี่จ้าวหมินซึ่งตอนนี้กลายเป็นผู้ชายวัยห้าสิบแล้วถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "จริงเหรอ? ให้ตักเท่าไหร่ก็ได้?"

อู๋เป่ยตอบ "รอเมื่อฉันขึ้นเป็นผู้นำกลุ่ม จะส่งยาอายุยืนให้ทุกคน คนละสามเม็ด"

ทุกคนต่างมีความสุขมาก จากนั้นก็ไม่เกรงใจ ต่างยืนมือออกมาตักยาอายุวัฒนะในหม้อต้ม มีคนมือใหญ่ก็ตักไปได้ร้อยเม็ด บางคนมือเล็กก็หยิบได้ไม่กี่สิบเม็ด

ในขณะนั้น ท้องฟ้าก็มืดลง ด้านอกส่งเสียงดังราวกับเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น

อู๋เป่ยจึงเดินออกมาจากพระราชวังเพื่อตรวจสอบ เขาเหนเรือบินลำใหญ่ ยาวเกือบพันเมตร กว้างห้าร้อยเมตร ดูราวกับปลาวาฬยักษ์บินมากจากท้องฟ้า

เมื่อทุกคนเห็นเรือบินเซียนลำนี้ต่างก็ตกใจ เป็นใครกันที่มา?

หลี่หยวนชูเหลือบมองอย่างสงบ ใความคิดของเขา เมื่อเปรียบเทียบกับความสำเร็จด้านศิลปะการต่อสู้ของอู๋เป่ย เรือบินเซียนลำนี้เป็นเพียงของเล่น และไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง

"คุณชาย คนที่มาต้องเป็นหลี่โอวเซี่ยนแน่ ผู้ฝึกฝนอันดับหนึ่งในสมุด"เขาพูดอย่างใจเย็น

อู๋เป่ยยิ้มเล็กน้อย "หลี่โอวเซี่ยน? น่าสนใจนี้!"

ทันใดนั้นเขาก็สร้างฝ่ามือขึ้นในอากาส ทันใดนั้นพลังยันต์กระเบิดออก ฝ่ามือใหญ่ก็ปรากฏที่ด้านข้างของเรือบินเซียน นั้นคือฝ่ามือโมฆะของเขา!

ผู้คนในเรือราวกับจะตาย รีบขับเรืออย่างรวดเรว ไม่กล้าเผชิญหน้ากับฝ่ามือใหญ่ตรงหน้า

เรือบินเซียนเกิดเสียงดังมาจากเหนือเรือ "เป็นใครที่ลงมือ?"

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "พวกนายกำลังบังแสงอาทิตย์"