ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1128

อู๋เป่ยเบิกตากว้าง ระดับตำนาน ถามทันที : “เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาว วิชาในตำนานระดับเจ็ดของระดับสวรรค์ จำเป็นต้องใช้เงินเป่าเท่าไหร่”

เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาว : “ห้าหมื่นเงินเป่า”

เงินเป่าในมือของอู๋เป่ย ไม่รวมของคุณชายเทียนซวี มีสามแสน จึงเอาออกมาห้าหมื่นทันที โยนเข้าไปในเครื่องวัดตำแหน่งดวงดาว

ทันใดนั้น เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวเริ่มหมุนขึ้นมา เริ่มคำนวณวิชาหายใจของราชาแห่งมนุษย์ที่เขาสร้างขึ้น

เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวกำลังหมุน อู๋เป่ยก็ไม่ได้อยู่เฉยๆเช่นกัน ค้นหาเส้นทางของเขาสู่ผู้แข็งแกร่งต่อไป เส้นทางสู่ผู้แข็งแกร่งนี้เรียกอีกอย่างว่าเส้นทางจักรพรรดิ! เส้นทางจักรพรรดิมีแค่หนึ่งเดียวเท่านั้น ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจับัน สร้างโลกใหม่ ครองโลก!

สี่ชั่วโมงกว่า เวอร์ชันใหม่ของวิชาหายใจของราชาแห่งมนุษย์ได้รับการคำนวณแล้ว ได้รับวิชาหายใจเวอร์ชันใหม่ อู๋เป่ยพบว่า ความสามารถในการฝึกฝนของมันเพิ่มขึ้นถึงสองแสนแต้มอย่างน่าตกใจ!

กำลังคิดอยากลองวิชาหายใจ อู๋ซวงคนนั้นเดินเข้ามาอย่างกะทันหัน พูด : “คุณชาย เกิดเรื่องแล้ว! ข้อจำกัดไม่เพียงแต่ไม่ถูกปลดผนึก ตรงกันข้ามระเบิดขึ้นมา ตัวตนที่แท้จริงของฉันกำลังเจ็บปวดอย่างมากในตอนนี้”

อู๋เป่ยตกใจอย่างมาก พูดในใจหูจิ่วคนนี้กำลังทำอะไรอยู่

เขามาถึงลานบ้าน เพียงแค่เห็นจิตสังหารเปล่งออกมาจากหม้อ หูจิ่วและคนอื่นๆมีใบหน้าซีดขาว มองไปที่หม้อใหญ่นั้นอย่างเสียอาการ

“พวกคุณทำอะไร” เขาถาม

หูจิ่วปัดเหงื่อ : “คุณชายอู๋ ผมกำลังรอการปลดผนึกข้อจำกัด ใครจะไปรู้ว่าข้อจำกัดนี้ข้างในยังมีข้อจำกัดอีกชั้น คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะดูดซับพลังของพวกเรา แต่กลับส่งผลต่อบรรพบุรุษ!”

พูดเสร็จ เขาร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด คุกเข่าต่อหน้าอู๋ซวง : “เสี่ยวจิ่วโง่เขลาเกินไปแล้ว ขอให้บรรพบุรุษลงโทษ!”

อู๋ซวงไม่สนใจเขา ถามอู๋เป่ย : “คุณชายมีหนทางไหม”

อู๋เป่ยไม่แสดงสีหน้า พูด : “ทิ้งของเอาไว้ พวกคุณกลับไปก่อน”

หูจิ่วและคนอื่นๆมองหน้ากัน เห็นว่าอู๋ซวงไม่มีการต่อต้าน พวกเขาออกจากลานอย่างเชื่อฟัง ภายในลาน เหลือแค่อู๋ซวงและอู๋เป่ย

อู๋เป่ยเอาเครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวออกมา ให้มันลองค้นหาหม้อหยกดู หลังจากนั้นถาม : “เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาว ข้อจำกัดนี้คุณสามารถปลดผนึกได้ไหม”

เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวหยุดการคำนวณวิชาหายใจราชาแห่งมนุษย์ หันไปคำนวณหม้อหยกใบนี้ ผ่านไปสักพัก มันพูด : “สามารถปลดผนึกได้ จำเป็นต้องใช้สามหมื่นเงินเป่า”

ทันทีที่ได้ยินว่าสามหมื่นเงินเป่า อู๋เป่ยหยิบถุงใบใหญ่ที่หูจิ่วทิ้งเอาไว้ขึ้นมา พบว่าข้างในเต็มไปด้วยเงินเป่า

เขาใส่เงินเป่าเข้าไปทันที ให้เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวคำนวณ

ในเวลาเดียวกัน เขาเปิดใช้งานตาเทพ พบว่าข้างในมีจิ้งจอกเซียนเก้าหาง จิ้งจอกเซียนเก้าหางถูกสายฟ้านับไม่ถ้วนโจมตี ขนทั้งตัวถูกระเบิดออก เนื้อและเลือดปลิวไปทั่ว เจ็บปวดอย่างยิ่ง

“คุณชาย ลำบากแล้ว” เสียงของเธอดังออกมา อ่อนโยนอย่างมาก

อู๋เป่ยถาม : “ผู้อาวุโส ไม่รู้ว่าพลังยุทธ์ของท่านสูงแค่ไหน”

จิ้งจอกเซียนเก้าหาง : “ถ้าหากอยู่ในระดับคนเซียน ฉันคงเป็นเซียนเทพร้อยภัยพิบัติ”

อู๋เป่ยตกใจอย่างมาก ภัยพิบัติเล็กทุกๆสามร้อยปีหนึ่งครั้ง ภัยพิบัติใหญ่ทุกๆสามพันปีหนึ่งครั้ง เซียนเทพผ่านภัยพิบัติมานับร้อย นั่นก็คือภัยพิบัติเล็กเก้าสิบครั้ง ภัยพิบัติใหญ่สิบครั้ง เทียบเท่ากับทักษะสามหมื่นปี! นอกจากนี้ ภัยพิบัติของเซียนเทพนั้นหนึ่งครั้งยากกว่าหนึ่งครั้ง พลังของเซียนเทพร้อยภัยพิบัติ แม้แต่เซียนผู้เที่ยงแท้ธรรมดา ๆ ก็ไม่สามารถแข่งขันได้!

“ผู้อาวุโสไม่ต้องกังวล ผมกำลังใช้เครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวปลดผนึกข้อจำกัดของหม้อใบนี้ แต่ผมมีเรื่องหนึ่งไม่เข้าใจ ใครเป็นคนขังผู้อาวุโสไว้ในนี้”

จิ้งจอกเซียนเก้าหางถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูด : “คือจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกแห่งเซียน”

อู๋เป่ยถาม : “จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกแห่งเซียนเหรอ ทำไมเขาถึงต้องขังผู้อาวุโสด้วย”

จิ้งจอกเซียนเก้าหาง : “เพราะว่าฉันไม่ฟังคำสั่งของโลกแห่งเซียน นอกจากนี้ยังสังหารนายพลผู้ดุร้ายของเขาหลายคน ที่ปรึกษาระดับชาติสองคนด้วย ต่อมา ต่อมาเขายืมกรีซเวทย์มนต์เต้าจวินมา ทำให้ฉันถูกขังอยู่ในหม้อใบนี้”

อู๋เป่ย : “จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกแห่งเซียนไม่มีเหตุผลเกินไปแล้ว”

จิ้งจอกเซียนเก้าหาง : “เขามีจิตใจที่สูงมาก ต้องการที่จะรวมสามอาณาจักรเข้าด้วยกัน ใครก็ตามที่ขวางทางเขา ล้วนแล้วถูกฆ่าทุกคน”

คุยกันสักพัก การคำนวณของเครื่องวัดตำแหน่งดวงดาวเสร็จแล้ว วิธีการทำลายผนึกอย่างละเอียด ปรากฏขึ้นในหัวของอู๋เป่ย

เขาเรียกหูจิ่วและคนอื่นๆเข้ามาอีกครั้ง แนะนำวิธีการปลดผนึกข้อจำกัดให้พวกเขาเป็นการส่วนตัว ภายใต้คำแนะนำของเขา ทุกคนปล่อยพลังเข้าไปในหม้อ

“น่าเสียดายอาจารย์อู๋ ตอนนี้อาจารย์หยางสูงส่งกว่าเขาแล้ว คิดว่าจะต้องเสียใจอย่างมากแน่นอน เดิมที เขาสามารถรับตำแหน่งรองผู้อำนวยการ หรือดำรงตำแหน่งอธิการบดีมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ ตอนนี้ดูเหมือนว่า สิ่งเหล่านี้กลายเป็นของอาจารย์หยางแล้ว”

“อืม อาจารย์หยางคนนี้มีประวัติที่ไม่ธรรมดา เขาเป็นเจ้าสำนักของตระกูลหยาง ไม่ถึงสามปี พลังยุทธ์สูงถึงระดับเซียนกษัตริย์ขั้นหยินหยาง”

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก คิดไม่ถึงเลยว่าไม่ถึงหนึ่งเดือน ก็มีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เพิ่มมาอีกคนหนึ่งแล้ว ดูเหมือนว่าจะดูถูกคนที่อยู่โลกเบื้องล่างไม่ได้ เพียงแต่เขาไม่มีแรงกดดันอะไร อย่างน้อยๆเขาก็เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ในตำนาน

มาถึงสถาบัน อู๋เป่ยก็ไปพบหลัวเต้ายี่

หลัวเต้ายี่กำลังสานตะกร้าไม้ไผ่ในป่าพีช ชายหนุ่มคนนั้นกำลังช่วยอยู่ด้านข้าง ชายชราคนหนึ่งเด็กหนุ่มคนหนึ่ง กำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน

อู๋เป่ยมาถึง หลัวเต้ายี่พูดด้วยรอยยิ้ม : “ผมคิดว่าคุณก็ควรมาแล้ว”

อู๋เป่ยพูด : “คณบดีหลัว”

หลัวเต้ายี่ : “นั่งลงสิ”

อู๋เป่ยหยิบลูกแพร์ขนาดใหญ่สองลูกออกมาแล้วมอบให้ชายหนุ่มหลัวเป่ากวน หลัวเป่ากวนดมหลิ่นหอม พูดด้วยรอยยิ้ม : “ขอบคุณพี่ใหญ่”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “นายเรียกฉันว่าพี่ใหญ่ ไม่ให้นายเรียกฟรีๆแน่นอน”

เขาหยิบของกินบางส่วนออกมา พวกเนื้อสัตว์อสูร ลูกท้อเซียน ล้วนแล้วเป็นของอร่อย เอามากองไว้บนโต๊ะ

ดวงตาของหลัวเป่ากวนเป็นประกาย ดีใจอย่างมากจนหัวเราะออกมา

หลัวเต้ายี่พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณทำให้ปากของเขามีความโลภ ต่อไปผมจะเอาอะไรให้เขากินล่ะ”

อู๋เป่ย : “ไม่เป็นไร ของอร่อยๆเหล่านี้ ผมมีเยอะอย่างมาก”

หลัวเต้ายี่ : “คุณได้ยินแล้วใช่ไหม”

อู๋เป่ย : “คุณหมายถึงคนที่เพิ่งเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้คนใหม่เหรอ”